ITPP2/4512-1045/15/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2015 r. (data wpływu 6 listopada 2015 r.), uzupełniony w dniu 21 grudnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania dostawy nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania dostawy nieruchomości za zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem prawa polskiego, której celem było wybudowanie pawilonu handlowego w B. a następnie najem lokali handlowych w nim zlokalizowanych. Pawilon handlowy został wybudowany i oddany do użytkowania w sierpniu 2013 r. i od 29 sierpnia 2013 r. Spółka uzyskuje przychody z najmu przedmiotowego pawilonu handlowego. Obecnie zamierza sprzedać powyższą nieruchomość, wyodrębnioną w ramach pięciu ksiąg wieczystych i składającą się z sześciu działek gruntu (dalej Nieruchomość). Kupującym będzie spółka prawa polskiego lub osoba fizyczna (Kupujący). Nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym. Spółka nabyła grunt od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w ramach jednej transakcji kupna na podstawie zawartej umowy przedwstępnej i następnie umowy ostatecznej w 2011 r. Budowa pawilonu handlowego nastąpiła w części ze środków własnych Spółki a w części została sfinansowana długoterminowymi pożyczką i kredytem bankowym. Bank ustanowił zabezpieczenia tego kredytu na majątku Spółki, m.in. zabezpieczeniem jest hipoteka na Nieruchomości. Obecnie Nieruchomość nie została przez Spółkę w żaden sposób wyodrębniona w ramach prowadzonej przez nią działalności (organizacyjnie, finansowo, księgowo, czy gospodarczo), lecz na dzień złożenia niniejszego wniosku jedyne składniki majątkowe będące w posiadaniu Spółki związane są z Nieruchomością, jednak Spółka zamierza nabyć w przyszłości inne nieruchomości o podobnym charakterze lub zrealizować projekty inwestycyjne o podobnym charakterze.

Planowana przez Spółkę i Kupującego transakcja sprzedaży obejmie Nieruchomość (użytkowanie wieczyste gruntu oraz własność budynku pawilonu handlowego) w stanie wolnym od obciążeń. Wszelkie ograniczone prawa rzeczowe oraz roszczenia obciążające Nieruchomość będą zaspokojone bezpośrednio z ceny zakupu, w szczególności zaś z ceny zakupu zostanie spłacona pozostała część długoterminowego kredytu bankowego. Należy podkreślić, że nie jest intencją Spółki, ani Kupującego, zbycie/nabycie całego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W ramach planowanej transakcji zostaną przeniesione na Kupującego:

W ramach transakcji - poza prawami i umowami wyraźnie wyżej wymienionymi na Kupującego nie przejdą żadne inne prawa, aktywa ani zobowiązania Spółki. Poza zakresem planowanej umowy sprzedaży pozostanie szereg aktywów i pasywów przedsiębiorstwa, które nie zostaną literalnie wskazane w umowie sprzedaży, dotyczy to m.in. takich elementów niezbędnych dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, jak:

W przedsiębiorstwie Spółki, Nieruchomość nie została i nie zostanie organizacyjnie wyodrębniona jako dział, wydział lub oddział. Na wyodrębnienie organizacyjne Nieruchomości nie wskazują i nie będą wskazywały żadne dokumenty wewnętrzne Spółki. Nieruchomość nie została także wyodrębniona w ewidencji księgowej. W umowie sprzedaży strony wskażą, iż przedmiotem umowy nie jest przedsiębiorstwo Spółki lub jego zorganizowana część, a nabywca nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności z tytułu zobowiązań zbywcy wynikającej z art. 554 kodeksu cywilnego i art. 23¹ kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie kwalifikowana jako transakcja zbycia przez Spółkę przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo, należy także wskazać, że intencją Spółki jest zbycie wyłącznie Nieruchomości wraz z innymi składnikami majątku nierozerwalnie związanymi z Nieruchomością, zgodnie z zakresem zawartym w opisie zdarzenia przyszłego, natomiast księgi rachunkowe, umowy o dostawę mediów czy też środki pieniężne i tajemnice przedsiębiorstwa, itp. nie zostaną przeniesione do nabywcy w ramach planowanej transakcji (wyjątek stanowią umowy najmu, jako że z mocy prawa zostają one przeniesione na Spółkę).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa. Odniesienie do definicji tego pojęcia w prawie podatkowym można odnaleźć w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

W art. 4a pkt 3 omawianej ustawy wskazano wyraźnie, że przedsiębiorstwo oznacza przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. W związku z tym należy odwołać się odpowiednio do przepisów kodeksu cywilnego i takie stanowisko potwierdza powszechnie praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych.

Zgodnie z art. 55¹ k.c. - Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zastosowanie w przedmiotowym katalogu wyrażenia "w szczególności" powoduje, że katalog ten jest katalogiem otwartym i stanowi przykładowe wymienienie elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu kodeksu cywilnego. Należy podkreślić, że nie każde działające w przestrzeni gospodarczej przedsiębiorstwo musi składać się ze wszystkich elementów, które zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu otwartym zawartym w art. 55¹ k.c. (część z tych elementów może bowiem nie istnieć). Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, jedynie w sytuacji gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ k.c. elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), stanowiące zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, zostaną przekazane Nabywcy w ramach planowanej transakcji, można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka zamierza sprzedać składniki majątkowe, obejmujące przede wszystkim Nieruchomość. Nie planuje natomiast sprzedać szeregu elementów składających się na przedsiębiorstwo, takich jak m.in.: wierzytelności (z wyjątkiem tych wynikających z zawartych umów najmu), środki pieniężne i rachunki bankowe, tajemnice związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe. Elementem transakcji nie będą również zobowiązania Spółki, w tym w szczególności elementem transakcji nie będzie długoterminowy kredyt bankowy i zaciągnięte pożyczki. Lista składników przedsiębiorstwa, które będą przedmiotem planowanej transakcji oraz tych, które nie będą objęte planowaną transakcją jest przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego.

Ponadto, na podstawie przepisu art. 678 k.c., Kupujący wstąpi w stosunek najmu na miejsce Spółki w odniesieniu do umów najmu, których stroną jest Spółka, a które związane są z Nieruchomością będącą przedmiotem sprzedaży. Tak więc, przeniesienie praw wynikających z umów najmu dokonuje się z mocy samego prawa, niezależnie od woli Spółki. Nie podlegają jednak zbyciu zobowiązania związane z umowami najmu.

W związku z powyższym, w zdarzeniu przyszłym wraz ze zbyciem Nieruchomości na Kupującego nie przejdą elementy przedsiębiorstwa wymienione w art. 55¹ k.c.

Podsumowując, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, zdaniem Spółki, składniki majątku będące przedmiotem planowanej transakcji, nie będą posiadały na dzień sprzedaży cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług oraz w art. 55¹ k.c. i tym samym, nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też przedsiębiorstwa.

Zatem, w przedmiotowej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdzie zastosowania.

Czynność zbycia Nieruchomości będzie zatem stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że składniki materialne i niematerialne mające być przedmiotem zbycia nie będą wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym a także, że przedmiotem zbycia nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.