ITPP2/4512-1014/15/EB - VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2015 r. (data wpływu 28 października 2015 r.), uzupełnionym w dniu 20 stycznia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 października 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży działek gruntu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Jest Pan rolnikiem i gospodaruje na powierzchni około 11 ha ziemi. Nieruchomość ta została nabyta 7 grudnia 1998 r. jako współwłasność z osobami trzecimi. W dniu 2 października 2001 r. nastąpiło zniesienie współwłasności i nieruchomość stanowi majątek osobisty Pana jako małżonka. W związku ze stanem zdrowia i kosztami leczenia jest Pan zmuszony do wyprzedaży części nieruchomości. W dniu 19 czerwca 2015 r. sprzedał Pan działkę niezabudowaną nr 662 o powierzchni 0,0938 ha oraz udział wynoszący 2/40 części działki niezabudowanej nr 653 o powierzchni 0,1811 ha stanowiącą drogę wewnętrzną. Wskazane działki nr 662 i 653 znajdują się na terenie innym niż budowlany, który w dniu sprzedaży nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego, jak i nie był objęty decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Ponadto jest Pan właścicielem działek nr: 655, 661, 666, 670 stanowiących nieruchomości niezabudowanane oraz działki nr 653, nieruchomości niezabudowanej stanowiącej drogę dla działek 655, 661, 666, 670, położonych na terenie innym niż budowlany, który nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego, ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działki są wystawione do sprzedaży. Jest Pan rolnikiem nieprowadzącym działalności gospodarczej, podatnikiem podatku rolnego i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wskazane grunty od chwili nabycia, tj. od 1998 r. nie były wykorzystywane do celów działalności gospodarczej. Nie były nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy, czy innej czynności o podobnym charakterze. Wskazane działki zostały utworzone w 2001 r., w chwili podziału gruntu będącego współwłasnością trzech osób. Współwłaściciele podjęli decyzję o wydzieleniu z gruntu wspólnego działki nr 653, jako współwłasność, na drogę wewnętrzną i podziale gruntu na 20 oddzielnych nieruchomości rolnych tak, aby była możliwość sprawiedliwego, równego podziału gruntu. Wskazane działki od chwili zakupu stanowiły nieruchomości rolne i nie występował Pan z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki zabudowy, ani też nie wykonywał żadnych przyłączy wodnych, ani energetycznych. Na rynku nieruchomości działki zostały wystawione do sprzedaży jako działki rolne, za pośrednictwem biura nieruchomości. W stosunku do działek nie były wykonywane żadne czynności mające na celu przygotowanie ich do sprzedaży, czyli nie występował Pan z wnioskiem o wydanie pozwolenie na wykonanie przyłączy "mediów", czy decyzji o warunkach zabudowy i nie zamierza Pan tego zrobić. Działki zostaną wystawione do sprzedaży jako działki rolne, za pośrednictwem biura nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 662 i udziału wynoszącego 2/40 części działki nr 653 oraz działek nr: 655, 661, 666 i 670, jako nieruchomości niezabudowanych, leżących na terenie innym niż budowlany, dla którego nie ma planu zagospodarowania przestrzennego i nie są objęte decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, będzie podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wskazanych działek podlega zwolnieniu od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa działki nr 662, udziału wynoszącego 2/40 części działki nr 653 i działek nr: 655, 661, 666 i 670, znajdujących się na terenie innym niż budowlany, który nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego i decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców lub/i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w myśl art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), z treści którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Analiza treści wniosku, przywołanych przepisów prawa podatkowego oraz orzeczenia TSUE prowadzi do stwierdzenia, że zbycie działki gruntu i udziału wynoszącego 2/40 w działce gruntu oraz planowana sprzedaż działek gruntu nie podlegało/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wystąpił/nie wystąpi Pan w charakterze podatnika, ponieważ czynności te nie stanowiły/nie będą stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Skoro prowadził Pan gospodarstwo rolne a działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze, do ich zbycia przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Z treści wniosku wynika bowiem, że oprócz zaoferowania gruntu do sprzedaży poprzez biura nieruchomości oraz podziału, nie podejmował Pan zorganizowanych czynności mających na celu przygotowanie działek do sprzedaży, co wyklucza handlowy cel transakcji.

W konsekwencji, sprzedając grunty, o których mowa we wniosku, korzystał/będzie Pan korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Taka czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie miały/nie będą miały zastosowania. Z uwagi na fakt, że ww. czynności nie podlegały/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług do tej sprzedaży - wbrew Pana stanowisku - nie miało/nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.