ITPP2/4441-26/12/EK - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży oddziałów spółki.

W związku ze skargą z dnia 5 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 18 czerwca 2012 r. znak ITPP2/443-499/12/EK w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży oddziałów Spółki w upadłości likwidacyjnej, doręczoną w dniu 21 czerwca 2012 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 18 czerwca 2012 r. znak ITPP2/443-499/12/EK, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał na wniosek złożony w dniu 24 kwietnia 2012 r., uzupełniony w dniu 28 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży oddziałów Spółki w upadłości likwidacyjnej, indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 18 czerwca 2012 r. znak ITPP2/443-499/12/EK.

W ww. wniosku przedstawiono opis zdarzenia przyszłego, z którego wynikało, że Spółka w upadłości likwidacyjnej, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, po ogłoszeniu upadłości prowadzi nadal działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż akcesoriów i wyposażenia łazienek. Działalność jest prowadzona w siedzibie, w miejscowości R. oraz w oddziałach zlokalizowanych w miejscowościach: S., K., O. i W.

Wobec faktu, że przedsiębiorstwo upadłego nie znalazło nabywcy, po przeprowadzeniu kolejnego przetargu, zostanie sprzedany:

Ze sprzedaży, zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego, wyłączone zostaną:

Oba wskazane powyżej oddziały są oddziałami odrębnie funkcjonującymi pod względem operacyjnym, są w pełni wyposażone w składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności. Posiadają zatrudnionych w nich pracowników, przypisanych do tych oddziałów. Każdy z oddziałów posiada własnego kierownika, odpowiedzialnego wyłącznie za ten oddział.

Dla całej Spółki prowadzono jedną wspólną dokumentację księgowo-rachunkową oraz sprawozdawczo-podatkową, jednakże bez większych problemów możliwe jest przypisanie każdemu z oddziałów kosztów i przychodów związanych z jego działalnością. Dotyczy to zarówno zapisów przychodów, jak i rozliczania kosztów działalności, w tym amortyzacji, pracowników oraz pozostałej struktury kosztów. W księgach poszczególne aktywa przypisane są do oddziałów, do działalności których były przeznaczone.

W ocenie Spółki pozwala to na przyjęcie, że całe przedsiębiorstwo było sumą zorganizowanych, wydzielonych funkcjonalnie części przedsiębiorstwa w postaci oddziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż oddziałów Spółki należy uznać za transakcję zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem na podstawie art. 6 tej ustawy, będzie to czynność podlegająca wyłączeniu z opodatkowania tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, oddziały, których sprzedaż jest planowana, należy uznać za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, albowiem stanowią one organizacyjnie wydzielone zespoły składników majątkowych, które będą mogły stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące swoje zadania. W konsekwencji transakcje te, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług, będą wyłączone z tego podatku.

Po powołaniu treści art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

W ocenie Spółki, każdy z oddziałów obejmuje zespół składników materialnych i niematerialnych, zgodnie z powyższymi wymogami. Składniki materialne obejmują m.in.: ruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, wyposażenie oddziału, towary handlowe, komputery, środki transportu, itp., zaś składniki niematerialne obejmują m.in.: programy komputerowe, bazy danych, w tym o klientach, organizację działalności oddziału, itp. W skład zespołu składników wchodzą również m.in. umowy najmu pomieszczeń znajdujących się na nieruchomościach, zawarte z podmiotami trzecimi. Zdaniem Spółki, przedmiotowe kategorie składników odznaczają się pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania podmiotu w obrocie gospodarczym. Tworzą one zwarty zespół składników, służący do prowadzenia działalności, nie zaś zbiór przypadkowych elementów.

Spółka wskazała, iż wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej. Ocena powyższego musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa oraz na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp.

Odnosząc powyższą definicję do stanu faktycznego wskazała, że każdy z oddziałów został wyodrębniony organizacyjne w Jej strukturze. Każdy z nich został wyposażony w zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Dodatkowo podkreśliła, iż działalność każdego z oddziałów prowadzona była w odrębnej lokalizacji, innej niż siedziba główna i znacznie od niej oddalonej, a jednocześnie w ramach działalności oddziału wyodrębniony był zespół pracowników zatrudnionych na terenie oddziału i do niego przypisanych, na podstawie zawartych umów o pracę. Stwierdziła, że każdy z oddziałów stanowił organizacyjnie wyodrębnioną część, w ramach Jej wewnętrznej struktury, albowiem posiadał własną hierarchiczną strukturę stanowisk pracy. Wyodrębnienie organizacyjne przejawiało się również w posiadaniu własnego kierownictwa nadzorującego oddział. Jednocześnie pracownicy każdego z oddziałów funkcjonowali w Spółce jako wyodrębniona grupa pracownicza. Tym samym każdy z oddziałów stanowił wyodrębnioną organizacyjnie jednostkę w Jej strukturze.

Spółka podniosła, iż wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego, możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza jednocześnie pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, przesłanka ta została spełniona w odniesieniu do każdego z oddziałów, mimo, iż nie była prowadzona odrębna księgowość i rachunkowość dla każdego z oddziałów, jednakże w strukturze przychodów i kosztów, można bez większych problemów wyodrębnić te, które są związane z każdym z oddziałów i do każdego z nich je przyporządkować.

Wskazała, iż kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

W ocenie Spółki, w zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego, każdy z Jej oddziałów jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Każdy posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. W momencie sprzedaży, składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład każdego z oddziałów, umożliwią nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe podniosła, iż przedmiot transakcji stanowi nie tylko minimum środków pozwalających na kontynuowanie działalności gospodarczej, lecz także całość pod względem podmiotowym, funkcjonalnym i przedmiotowym. Na potwierdzenie powyższego powołała wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2008 r. (I FSK 688/07), w którym stwierdzono, iż dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

W świetle przedstawionych powyżej argumentów Spółka wskazała, iż każdy z Jej oddziałów stanowi wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, który zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W efekcie, każdy z oddziałów stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca stwierdził, iż bez znaczenia pozostaje fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży niektórych elementów, w szczególności: środków pieniężnych, zobowiązań oraz należności ich dotyczących. Nie wpływa bowiem na uznanie składników każdego z oddziałów za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W każdym z przypadków stanowią one zespół składników będących niezbędnym minimum, pozwalającym realizować zadania gospodarcze zarówno w sytuacji, gdy stanowią część struktury przedsiębiorstwa upadłego, jak również u nabywcy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2012 r. znak ITPP2/443-499/12/EK uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią ww. interpretacji, w dniu 9 lipca 2012 r. (data nadania 4 lipca 2012 r.) Spółka złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, w odpowiedzi z dnia 1 sierpnia 2012 r. znak ITPP2/443W-47/12/EB na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji.

W dniu 10 września 2012 r., za pośrednictwem tutejszego organu, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wydaną interpretację indywidualną, w której wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości, zarzucając jej:

* naruszanie art. 6 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 kwietnia 2012 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), poprzez stwierdzenie, że w przedmiotowym stanie faktycznym sprzedaż przez syndyka masy upadłości oddziałów spółki w upadłości nie stanowi transakcji zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa w rozumieniu definicji zawartej we wskazanym powyżej przepisie oraz nie jest to czynność podlegająca wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

* naruszenie przepisu art. 122 oraz art. 187 Ordynacji podatkowej, poprzez nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy mających istotne znaczenie dla wydania indywidualnej interpretacji podatkowej oraz niewyczerpujące rozpatrzenie materiału dowodowego zebranego w sprawie,

* naruszenie art. 210 Ordynacji podatkowej poprzez zaniechanie należytego uzasadnienia faktycznego i prawnego indywidualnej interpretacji podatkowej.

Stosownie do treści art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy (...).

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 5 września 2012 r. uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży oddziałów Spółki w upadłości likwidacyjnej - jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Na mocy art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne czynności. Do czynności tych - z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Stosownie do art. 2 pkt 27e tej ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Ważne jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Jeśli dane zobowiązania dotyczą działalności związanej z wydzielonym majątkiem to winny być także w trakcie wydzielenia tegoż majątku przyporządkowane właśnie do niego. Wyodrębniona część majątku, aby można było o niej powiedzieć, iż na gruncie ustawy podatkowej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi być zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa także od strony zobowiązaniowej.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, str. 1 z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Powyższy przepis wprowadza, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa. Jednakże ustawodawca unijny nie daje żadnych wskazówek, które składniki przedsiębiorstwa muszą wchodzić w jego skład, aby można było potraktować je jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zatem dokonując wykładni pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy uwzględnić wspólnotowe rozumienie pojęcia "całości lub części majątku", którym posługuje się art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Skoro prawodawca unijny nie zdefiniował wprost ww. pojęcia, należy posiłkować się jego rozumieniem wskazanym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes S#224;rl przeciwko Administration de I'enregistrement et des domaines, Trybunał stwierdził, że "Koncepcja przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako wkładu do spółki całości lub części aktywów musi być interpretowana w znaczeniu, iż pokrywa ona przekazanie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa obejmującego dobra materialne, jak również może się zdarzyć, dobra niematerialne, które razem tworzą przedsiębiorstwo, lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej (...)." - pkt 40 ww. wyroku. Istotne znaczenie ma to, czy zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż określone przez ustawodawcę w treści art. 2 pkt 27e ustawy składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie zawsze muszą mieć charakter obligatoryjny, pod warunkiem, że zostaną zachowane pozostałe przesłanki wynikające z tego przepisu tzn. składniki te są wyodrębnione organizacyjnie i finansowo oraz przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.), upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje.

Stosownie do brzmienia art. 15 tej ustawy, w razie gdy brak jest podstaw do ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, ogłasza się upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika.

W myśl art. 61 ustawy, z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego.

Według regulacji art. 62 ww. ustawy, w skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego, z zastrzeżeniem art. 63-67.

Na podstawie art. 316 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

Jak stanowi art. 317 ust. 1 ustawy, na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego przechodzą wszelkie koncesje, zezwolenia, licencje i ulgi, które zostały udzielone upadłemu, chyba że ustawa lub decyzja o ich udzieleniu stanowi inaczej.

Według regulacji ust. 2 powyższego artykułu, nabywca może używać oznaczenia przedsiębiorstwa upadłego, w którym mieści się jego nazwisko, tylko za zgodą upadłego. Nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 3 i 4.

Zgodnie z art. 318 ust. 1 ustawy, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów należy stwierdzić, iż skoro - jak wskazano w treści wniosku - przedmiotem sprzedaży będą oddziały, które są wyodrębnione organizacyjnie (każdy z oddziałów został wydzielony w strukturze Spółki, a ponadto został wyposażony w zespół składników materialnych i niematerialnych), finansowo (w odniesieniu do każdego z oddziałów możliwe jest przypisanie im przychodów i kosztów) oraz, co w ocenie tutejszego organu najistotniejsze, funkcjonalnie (każdy z oddziałów jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku) - będą one stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W konsekwencji powyższego, sprzedaż ww. oddziałów będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.