ITPP2/443-967/11/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 września 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-967/11/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 września 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi polegającej na użyciu pojazdu samochodowego do celów prywatnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 26 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi polegającej na użyciu pojazdu samochodowego do celów prywatnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu październiku 2010 r. kupił Pan dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej tzw. samochód osobowy "z kratką", korzystając z możliwości odliczenia pełnego podatku od towarów i usług. Do dnia 31 grudnia 2010 r. odliczał Pan również podatek naliczony od zakupionego paliwa do tego samochodu.

Zakupiony samochód używa Pan przede wszystkim dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, wykorzystując go również do prywatnych celów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy od 1 kwietnia 2011 r. ma Pan obowiązek ustalania podatku należnego od zakupionego samochodu "z kratką".

* Czy przyjąć za podstawę ustalania podatku należnego art. 29 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia usług poniesiony przez podatnika).

Zdaniem Wnioskodawcy, od użytkowanego na cele osobiste samochodu osobowego "z kratką" należy ustalić podatek należny - faktura wewnętrzna (biorąc pod uwagę amortyzację, przeglądy, naprawy, itp.).

W Pana opinii, za całkowity koszt świadczenia usług związanych z użytkowaniem samochodu do celów prywatnych uważa się wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu, w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (amortyzacja, przeglądy, naprawy, zakup płynów, oleje, ale bez paliw, ubezpieczeń, itp.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do treści art. 5 ww. ustawy, do dnia 31 grudnia 2012 r. w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

1.

określonej w fakturze lub

2.

wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy zmienianej w art. 1, lub

3.

należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub

4.

należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

* nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29 ust. 12 ww. ustawy).

W myśl art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji zastosowanie ma art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiotowy samochód nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym. W związku z powyższym jest Pan obowiązany wystawić fakturę wewnętrzną i naliczyć podatek należny, związany z wykorzystywaniem przedmiotowego pojazdu na cele osobiste. Podstawę opodatkowania stanowią wszystkie koszty świadczenia ww. usługi (wykorzystania pojazdu do celów osobistych), poniesione przez Pana. W związku z powyższym, wbrew Pana stanowisku, podstawa opodatkowania obejmuje także koszt zakupionego paliwa. Wobec powyższego stanowisko zawarte we wniosku całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl