ITPP2/443-96/09/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismami odpowiednio z dnia 20 marca 2009 r. oraz 6 i 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu odpowiednio 23 marca 2009 r. oraz 10 i 21 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dotyczących korzystania z basenu - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony wniosek, przesłany zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, uzupełniony pismami z dnia 23 marca 2009 r. oraz 6 i 15 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług korzystania z basenu.

W przedmiotowym wniosku, oraz pismach stanowiących jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pomiędzy Zespołem, a Zespołem E. została zawarta umowa dotycząca "korzystania przez uczniów szkół podstawowych, prowadzonych przez samorząd miasta, z basenu szkolnego w ramach nauki pływania". Zajęcia prowadzone są w ustalonych z góry, stałych godzinach na podstawie dostarczonego harmonogramu. W tym czasie nikt inny nie ma wstępu na basen. Kierownictwo basenu bierze na siebie obowiązek zapewnienia ratowników. Uczniowie są pod opieką swoich nauczycieli wychowania fizycznego, zajęcia prowadzone są w ramach godzin lekcyjnych danej klasy.

Wnioskodawca wskazał, iż spotkał się w publikacjach z następującą interpretacją prawa:

Wyjaśniono także, że Zespół E. i Zespół są jednostkami budżetowymi.

W związku z powyższym, w piśmie z dnia 15 kwietnia 2009 r., zadano pytanie dotyczące określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług przy świadczeniu ww. usług między jednostkami budżetowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma drugi opisany w stanie faktycznym przypadek, dlatego też zastosowano PKWiU 70.20.12-00.00 "Usługi wynajmowania lub dzierżawy nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, na własny rachunek" ze stawką podatku - 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Unormowanie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stanowi, że zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako jednostka budżetowa, zawarł z inną jednostką budżetowa, tj. Zespołem E. umowę dotyczącą korzystania przez uczniów szkół podstawowych, prowadzonych przez samorząd miasta, z basenu szkolnego w ramach nauki pływania.

Biorąc pod uwagę treść § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów należy stwierdzić, że świadczenie powyższych usług jest zwolnione od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń