ITPP2/443-920/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 28 listopada 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanych działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 listopada 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanych działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług i handlu oraz prowadząca gospodarstwo rolne (czynny podatnik VAT) zakupił Pan (wraz z żoną) nieruchomość zabudowaną - na podstawie aktu notarialnego z dnia 17 kwietnia 2013 r., repertorium "A" - do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową. Zakupu dokonano z zamiarem użytkowania do celów prywatnych - nie nabywał Pan tej nieruchomości z przeznaczeniem do wykorzystania dla potrzeb działalności gospodarczej, lecz rozważał wybudowanie na nieruchomości domu mieszkalnego, jednakże nie wszedł w fazę projektowania, czy też jakiejkolwiek realizacji tej inwestycji. Nieruchomość składa się z siedmiu zabudowanych działek: 870/1, 970/9, 870/16, 870/17, 870/18, 870/19, 870/20. Budynki znajdujące się na działkach są budynkami użytkowymi, jednakże nie były nigdy przez Pana użytkowane na potrzeby działalności gospodarczej, ani w inny sposób (pustostany). Nie dokonywał Pan na nieruchomości żadnych nakładów ani czynności mających na celu zwiększenie jej atrakcyjności pod kątem sprzedaży. W dacie zakupu nie planował Pan jej zbywać. Nie oferował nieruchomości do sprzedaży, nie ogłaszał zamiaru jej zbycia, nie korzystał z żadnych biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nie składał oferty w Internecie, czy w prasie. O zamiarze zbycia nie informował Pan nikogo (nawet znajomych), gdyż do czasu otrzymania oferty na zakup zamiaru takiego Pan nie miał.

Zakup nieruchomości zabudowanej był zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Gdy Pana znajomy dowiedział się, że zakupił Pan przedmiotową nieruchomość, wyraził zainteresowanie jej nabyciem. Przedstawił Panu propozycję zakupu za cenę na tyle wyższą, że wyraził Pan zgodę na sprzedaż, co nastąpiło po upływie dwóch miesięcy od chwili nabycia. W dniu 4 lipca 2013 r. zawarto umowę przedwstępną sprzedaży - akt notarialny z dnia 4 lipca 2013 r., repertorium "A". Podpisanie aktu sprzedaży nastąpi w czerwcu 2014 r. Kupujący został zobowiązany do wpłaty zaliczek. W lipcu otrzymano 200 tys. zł zaliczki, a w grudniu 2013 r. kupujący ma wpłacić 1.000.000 zł (jeden milion złotych). Do zaliczki wpłaconej w lipcu nie wystawiono faktury zaliczkowej, ponieważ podatnik dokonuje sprzedaży jako osoba prywatna. Wcześniej kilkakrotnie zbywał Pan nieruchomości, jednakże czynił to jako przedsiębiorca. Były to nieruchomości wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, stanowiące środki trwałe w firmie. Z tytułu dokonywanych sprzedaży był Pan podatnikiem, jednakże transakcje te były zwolnione od podatku od towarów i usług. Transakcje zostały dokonane w 2010 r. (jedna), w 2011 r. (jedna), w 2013 r. (jedna). Posiada Pan nieruchomości, zarówno rolne, jak i wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, jak również "posiadane prywatnie" (nie wykorzystywane ani dla potrzeb działalności, ani w gospodarstwie rolnym), jednakże nie nosi się Pan z zamiarem ich zbycia i nigdy nie podejmował żadnych czynności zmierzających do ich zbycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Według jakiej stawki należy opodatkować sprzedaż nieruchomości zabudowanej, zakupionej na podstawie aktu notarialnego ze zwolnieniem od podatku, gdy sprzedaż będzie dokonana przez osobę prywatną.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaży nieruchomości zabudowanej należy dokonać ze "stawką zwolnioną od podatku od towarów i usług", ponieważ przy zakupie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także sprzedający nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości, która ma być sprzedana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Według art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do regulacji art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) i wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do regulacji ust. 4 powyższego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak stanowi ust. 10 tego artykułu, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Na podstawie art. 1 pkt 17 ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, powołany wyżej art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług zostanie uchylony z dniem 1 stycznia 2014 r. oraz dodany został art. 19a, który zacznie obowiązywać od ww. daty.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według regulacji ust. 8 powyższego artykułu, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że dokonując sprzedaży siedmiu działek gruntu zabudowanych budynkami użytkowymi wystąpi Pan w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie można uznać, że przedmiotem ww. sprzedaży będzie majątek osobisty, gdyż charakter dobra, które będzie zbywane - działki zabudowane budynkami użytkowymi (nawet w sytuacji, gdy są to pustostany), zakres sprzedaży - siedem działek oraz okoliczność, że z treści wniosku wynika, że nie podjął Pan żadnych czynności, które mogłyby świadczyć o zamiarze wykorzystania tych gruntów na cele osobiste, w tym wybudowania na nich domu mieszkalnego na własne potrzeby, wyklucza zakwalifikowanie ww. gruntów do majątku prywatnego. W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż ww. zabudowanych działek gruntu będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że sprzedaż budynków posadowionych na ww. gruntach, w sytuacji, gdy zostanie dokonana przed upływem dwóch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (podpisanie aktu notarialnego ma nastąpić w czerwcu 2014 r.), nie będzie objęta zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, lecz będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przy ich nabyciu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie poniósł na nie żadnych nakładów.

Powyższe zwolnienie, z uwagi na regulację art. 29 ust. 5 ustawy, a od dnia 1 stycznia 2014 r. - art. 29a ust. 8 ustawy, będzie miało również zastosowanie do dostawy działek gruntów, na których ww. budynki są posadowione.

Należy wskazać, że zwolnienie od podatku ma/będzie miało zastosowanie również do otrzymanych przez Pana zaliczek.

Należy podkreślić, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, przy założeniu, że treść przywołanych przepisów, które zaczną obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., nie ulegnie zmianie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.