ITPP2/443-915c/09/RS - Możliwość zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, w sytuacji skorygowania notą korygującą adnotacji, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-915c/09/RS Możliwość zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, w sytuacji skorygowania notą korygującą adnotacji, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu 30 października 2009 r.), uzupełnionym w dniu 3 grudnia 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, w sytuacji skorygowania notą korygującą adnotacji, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2009 r., został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 3 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, w sytuacji skorygowania notą korygującą adnotacji, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W złożonym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bierze udział w transakcjach dostaw towarów, w których występuje trzech uczestników z różnych państw Wspólnoty, zarejestrowanych (zidentyfikowanych) w swoim kraju na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dostawa towarów odbywa się pomiędzy pierwszym a drugim oraz drugim a ostatnim w kolejności uczestnikiem. Towar wydawany jest przez pierwszego uczestnika ostatniemu. Transportu dokonuje firma transportowa działająca na rzecz drugiego w kolejności podatnika. W transakcjach tych Spółka występuje jako drugi w kolejności podmiot. Pozostałe podmioty to dostawca posiadający siedzibę w Niemczech oraz odbiorca posiadający siedzibę w Czechach. Spółka nabywa towary od kontrahenta z Niemiec i dokonuje dostawy na rzecz nabywcy z Czech. Towary odbierane są przez przewoźnika działającego na rzecz Spółki, który transportuje je z terytorium Niemiec bezpośrednio na terytorium Czech. Za usługę tą płaci ostateczny odbiorca. Dostawca z Niemiec wystawia na rzecz Spółki fakturę bez podatku, podając w jej treści numery, pod którymi strony transakcji są zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z kolei Spółka wystawia ostatecznemu odbiorcy fakturę bez podatku, podając w jej treści numery, pod którymi strony transakcji są zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Dla ww. transakcji nabycia towarów od dostawcy z Niemiec, jak i dostawy na rzecz odbiorcy z Czech, Spółka stosuje ten sam numer identyfikacyjni podatkowej VAT-UE. Kontrahent z Czech, na terenie którego Spółka nie posiada siedziby, podaje numer identyfikacji podatkowej nadany przez państwo, w którym kończy się transport towarów. W przypadku jednej dostawy pierwotna faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz ostatecznego odbiorcy nie posiadała adnotacji "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/We" oraz "Podatek z tytułu dokonanej dostawy, zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej". Odbiorca wystawił notę korygującą do faktury pierwotnej, która uzupełniła jej treść.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt, iż w przypadku jednej z transakcji pierwotna faktura VAT wystawiona w ramach procedury rozliczenia wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych, nie zawierała adnotacji "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/We" oraz "Podatek z tytułu dokonanej dostawy, zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej", a adnotacje te zostały dopisane dopiero za pomocą noty korygującej, uniemożliwia skorzystanie z procedury uproszczonej rozliczenia WTT.

Zdaniem Wnioskodawcy fakt zawarcia adnotacji na fakturze "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/We" oraz "Podatek z tytułu dokonanej dostawy, zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej" dopiero za pomocą noty korygującej nie stanowi przeszkody w zastosowaniu procedury uproszczonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do postanowień zawartych w art. 135 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

a.

trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b.

przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

W myśl ust. 1 pkt 4 wskazanego wyżej artykułu, przez procedurę uproszczoną rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

a.

dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,

b.

drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,

c.

drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,

d.

ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

e.

ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b) i c), jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

1.

adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o p.t.u." lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/WE";

2.

stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

3.

numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

4.

numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka uczestniczy w transakcjach, w których występuje trzech uczestników, z różnych państw wspólnoty, zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w swoich państwach. Spółka nabywa towary od dostawcy z Niemiec, które następnie dostarcza kontrahentowi z Czech, przy czym towar wydawany jest przez pierwszego uczestnika transakcji ostatniemu. Towar transportowany jest z terytorium Niemiec bezpośrednio na terytorium Czech. Transportu dokonuje firma transportowa działająca na rzecz Spółki, a ostateczny odbiorca płaci za ww. usługę. Kontrahent z Niemiec wystawia na rzecz Spółki fakturę bez podatku podając w jej treści numery, pod którymi strony transakcji są zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Następnie Spółka wystawia ostatecznemu odbiorcy fakturę bez podatku podając w jej treści numery, pod którymi strony transakcji są zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnatrzwspólnotowych. Spółka w ww. transakcjach zarówno dla dostawcy z Niemiec, jak i odbiorcy z Czech stosuje ten sam numer identyfikacyjni podatkowej VAT-UE. Z kolei kontrahent z Czech - na terenie tego państwa Spółka nie posiada siedziby - podaje numer identyfikacji podatkowej nadany przez państwo, w którym kończy się transport towarów. W przypadku jednej dostawy faktura wystawiona przez Spółkę na rzecz ostatecznego odbiorcy nie posiadała adnotacji "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/We" oraz "Podatek z tytułu dokonanej dostawy, zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej". Odbiorca wystawił notę korygującą do tej faktury, która uzupełniła jej treść o ww. adnotacje.

Z powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, kiedy drugim w kolejności uczestnikiem transakcji trójstronnych jest podatnik podatku od towarów i usług, konieczne jest, aby wystawiona przez niego faktura zawierała: informacje, o których mowa w art. 136 ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o p.t.u." lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 Dyrektywy 2006/112/WE" oraz adnotacje, że "podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej". Z kolei z treści art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. e) powołanej ustawy, wynika, iż tylko drugi podmiot prawnie jest zobowiązany, a zarazem uprawniony do wskazania ostatniego w kolejności uczestnika transakcji jako zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej. W związku z powyższym brak ww. informacji na fakturze lub wskazanie podmiotu rozliczającego podatek przez innego niż drugi w kolejności uczestnik, uniemożliwia zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

W przedstawionym stanie faktycznym należy zauważyć, iż to ostatni uczestnik transakcji, a nie Spółka jako drugi w kolejności podatnik wskazał za pomocą noty korygującej podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku od dostawy realizowanej w ramach przedmiotowej procedury. Wobec powyższego nie zostaje wypełniona dyspozycja art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. e) ustawy, i tym samym nie są spełnione łącznie warunki wskazane w ww. artykule, niezbędne do zastosowania procedury uproszczonej.

Reasumując, należy stwierdzić, że nie jest możliwe zastosowanie procedury uproszczonej dla przedstawionej we wniosku wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii: możliwości zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej oraz rodzaju dokumentów niezbędnych do zastosowania ww. procedury, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-915a/09/RS oraz ITPP2/443-915b/09/RS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl