ITPP2/443-910/09/MD - Stawka podatku obowiązująca dla posiłków sprzedawanych przez Dom Pomocy Społecznej na rzecz własnych pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 30 października 2009 r.), uzupełnionym w dniach: 16 listopada 2009 r. oraz 21 stycznia 2010 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla posiłków sprzedawanych przez Dom Pomocy Społecznej na rzecz własnych pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2009 r. został złożony wniosek, przesłany zgodnie z właściwością przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, uzupełniony w dniach: 16 listopada 2009 r. oraz 21 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla posiłków sprzedawanych przez Dom Pomocy Społecznej na rzecz własnych pracowników.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniach, został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dom Pomocy Społecznej jest jednostką budżetową samorządu terytorialnego, działającą na podstawie decyzji Wojewody, wykonującą zadania powiatu przewidziane w art. 19 pkt 10 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 18 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 217, poz. 1837). Do podstawowych zadań i obowiązków Domu należy m.in.: zapewnienie mieszkańcom całodobowej opieki oraz zaspokojenie ich niezbędnych potrzeb bytowych, społecznych, religijnych i kulturalnych.

W ramach tej działalności prowadzi stołówkę dla mieszkańców, z której w czasie pracy - za pełną odpłatnością - korzystają nieliczni pracownicy. Stołówka prowadzona jest przez pracowników Domu i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Jej działalność jest ściśle związana z działalnością Domu Pomocy Społecznej. Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi w odpowiedzi na zapytanie Domu, pismem z dnia 16 grudnia 2009 r., wydał opinię, w której stwierdził, że powyższe usługi (tj. odpłatne udostępnianie posiłków pracownikom), mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.31.12-00.00 "Usługi opieki społecznej z zakwaterowaniem świadczone osobom upośledzonym".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. usługa - sprzedaż posiłków - świadczona przez Dom na rzecz zatrudnionych pracowników podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy z mocy ustawy zwolniona jest od tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. usługi świadczone na rzecz pracowników są zwolnione od podatku, zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4, w którym pod poz. 9 mieszczą się usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej - PKWiU ex 85.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W związku z powyższym, konstrukcja większości przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, które wprowadzają stawkę preferencyjną albo zwolnienie od podatku, sprawia, iż - co do zasady - ich zastosowanie uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy przy tym zaznaczyć, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 1 zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym w pozycji 9 zostały wymienione usługi objęte symbolem PKWiU ex 85 - usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2).

Należy przy tym zaznaczyć, że użycie przez ustawodawcę, oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU oznacza, że zwolnienie od podatku, dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach swojej ustawowej działalności Wnioskodawca prowadzi stołówkę dla mieszkańców, z której w czasie pracy - za pełną odpłatnością - korzystają również niektórzy pracownicy. Stołówka prowadzona jest przez Jego pracowników i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Jej działalność jest ściśle związana z działalnością Domu Pomocy Społecznej. W świetle klasyfikacji statystycznej uzyskanej przez Wnioskodawcę czynności te mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85.31.12-00.00 - "Usługi opieki społecznej z zakwaterowaniem świadczone osobom upośledzonym".

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy ww. usługi świadczone na rzecz zatrudnionych pracowników podlegają z mocy ustawy zwolnieniu od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że jeżeli usługi świadczone na rzecz pracowników (sprzedaż posiłków mieszcząca się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług) są częścią ustawowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz są - jak wskazano we wniosku - sklasyfikowane w grupowaniu 85.31.12-00.00 - korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy.

Jednocześnie informuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.