ITPP2/443-905/08/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-905/08/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczenia korekt dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabyć towarów oraz importu usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu rozliczenia korekt dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabyć towarów oraz importu usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje transakcji sprzedaży i zakupów towarów, z podmiotami zarejestrowanymi na potrzeby podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. W związku z tym Wnioskodawca rozpoznaje wewnątrzwspólnotową dostawę i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zdarza się, że Spółka np. na wskutek zwrotu towaru wystawia faktury korygujące WDT, które wykazuje w deklaracji VAT-7 za miesiąc ich wystawienia. W sytuacji WNT Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów faktury, które korygują pierwotnie wystawione faktury na dokonane transakcje. Powyższe powoduje konieczność wystawiania korekt faktur wewnętrznych. Korekty te najczęściej spowodowane są dostarczeniem przez kontrahenta mniejszej, bądź większej ilości towaru niż zostało pierwotnie zafakturowane, przeceną towarów z tytułu ich słabej jakości, błędnym wystawieniem faktury np. na niewłaściwy podmiot. Spółka koryguje transakcje WNT za miesiąc, w którym została wystawiona faktura korygująca przez kontrahenta.

Ponadto Spółka jest odbiorcą usług świadczonych przez zagranicznych kontrahentów, których miejscem świadczenia jest Polska. W związku z tym Wnioskodawca wykazuje import usług, wystawiając faktury wewnętrzne. Spółka również otrzymuje od nich faktury korygujące, w związku z czym wystawia korekty faktur wewnętrznych. Korekty te wynikają m.in. z błędnego wystawienia faktur pierwotnych np. na niewłaściwy podmiot, czy z podwójnego zafakturowania tych samych usług. Spółka tak samo jak przy WNT, koryguje transakcje importu usług za miesiąc, w którym zostały te faktury wystawione.

Wnioskodawca jednak zamierza zmienić dotychczasowe podejście i rozliczać faktury korygujące z tytułu WNT i importu usług w deklaracji za miesiąc ich otrzymania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest ujęcie faktur korygujących dotyczących WDT w deklaracji za miesiąc, w którym je wystawiono, a faktur korygujących dotyczących WNT i importu usług, w deklaracji za miesiąc ich otrzymania od kontrahenta.

W opinii Spółki, w przypadku WNT i importu usług prawidłowe jest rozliczenie faktur korygujących w deklaracjach VAT za miesiąc ich otrzymania, natomiast faktur korygujących dotyczących WDT - w deklaracji za miesiąc ich wystawienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 29 ustawy o podatku od towarów usług, podatnik zobowiązany jest do skorygowania obrotu o wszelkie udzielane bonifikaty i skonta. Po powołaniu treści § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), Spółka zauważa, że wymóg posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ nie dotyczy ono wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Ponadto Wnioskodawca powołując treść § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, wskazuje, że w sytuacjach wymienionych w tym przepisie, potwierdzenie odbioru faktury korygującej także nie dotyczy WDT. Powołane przepisy przemawiają za tym, że korekty WDT powinny mieć odzwierciedlenie w okresie, w którym została wystawiona faktura korygująca. Treść § 16 ust. 4 oraz § 17 ust. 6 powołanego rozporządzenia wskazują, iż moment nabycia prawa do korekty deklaracji uzależniony jest od otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zatem w przypadku braku wymogu otrzymania takiego potwierdzenia, korekta powinna nastąpić w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej. W opinii Spółki, gdyby celem ustawodawcy było wykazanie faktur korygujących w miesiącach, w których miała miejsce pierwotna sprzedaż, ustawodawca inaczej sformułowałby przepisy, a mianowicie wskazałby, iż po otrzymaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta podatnik miałby podstawę do obniżenia kwoty podatku w miesiącu, w którym miała miejsce sprzedaż, a nie w miesiącu jego otrzymania. Wówczas w przypadku, gdy otrzymanie potwierdzenia nie jest konieczne należy cofnąć się do miesiąca dokonania sprzedaży. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują również momentu, w którym powinna zostać wykazana faktura podwyższająca podstawę opodatkowania. Spółka zaznacza, że w piśmiennictwie można spotkać z określeniem charakteru danej korekty. Mianowicie, w przypadku, gdy korekta wynika z zdarzeń mających miejsce po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, korekta ta powinna mieć odzwierciedlenie w miesiącu wystawienia faktury korygującej, natomiast w sytuacji, gdy dokumentowała błędnie sprzedaż, taka faktura powinna zostać ujęta w miesiącu dokonanej sprzedaży. Zdaniem Spółki, powyższe nie znajduje odzwierciedlenie w przepisach, jak i nie ma żadnej podstawy prawnej. Takie podejście może mieć miejsce ewentualnie w przypadku sprzedaży krajowej, w której zadeklarowano niższy podatek należny niż powinien być. W sytuacji WDT nie ma uzasadnia takie podejście, ponieważ stawka podatku wynosi 0%. W wyniku ewentualnego błędu podatnika nie dojdzie do zadeklarowania podatku należnego w niższej wysokości niż należna, a zatem nie ma powodów do korekt. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do nałożenia na podatnika niepotrzebnego ciężaru. Zatem taka korekta powinna zostać rozliczona za miesiąc jej wystawienia.

Powyższe potwierdzają interpretacje: Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PO-1/443/294/103/ECH/04; Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego z dnia 22 września 2005 r. nr PP II 443/176/193/05 i Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2008 r. nr IBPP2/443-307/07/BWo/KAN-2401/11/07.

W odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wskazano, że zgodnie z art. 31 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania WNT jest kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić uwzględniając zapis art. 29 ust. 4 powołanej ustawy. Analogiczna sytuacja wystepuje w sytuacji importu usług. Na podstawie § 16 ust. 5 ww. rozporządzenia nabywca otrzymujący fakturę korygującą związaną z udzielonymi rabatami jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał. Analogicznie jest w sytuacji korekty związanej z podwyższeniem ceny, z pomyłką w cenie, stawce lub w jakiekolwiek pozycji na fakturze, nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest uprawniony do dokonania podwyższenia lub zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał. Przepisy nie wskazują, w którym momencie należy uwzględnić otrzymane faktury korygujące związane z WNT oraz importem usług. W związku z powyższym, w opinii Spółki, należy posłużyć się ogólnymi przepisami dotyczącymi zasad rozliczenia faktur korygujących od kontrahentów.

Powyższe potwierdzają w przypadku WNT interpretacje: Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. nr IPPP1-443-401/08-2/JB, Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 lutego 2008 r. nr IBPP2/443-303/07BM/KAN-2328/11/07, Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 września 2005 r. nr III-2/4430-208/VAT/05/MG, a w przypadku importu usług interpretacje: Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2008 r. nr IPPP1-443-432/07-2/JF, Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2008 r. nr ILPP2/443-110/07-2/ISN, oraz Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 18 kwietnia 2005 r. nr PP/443-42-1-GK/05.

Spółka zaznaczyła, iż przedmiotowe korekty powinny mieć odzwierciedlenie zarówno w podatku należnym, jak i naliczonym. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwota podatku należnego od importu usług, jak i wewnatrzwsopólnotowego nabycia towarów stanowi kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, Spółka uważa, iż korekty dotyczące WNT oraz importu usług powinny być rozliczane za miesiąc, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę korygującą od kontrahenta, a w przypadku WDT za miesiąc wystawienia faktury korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

W treści ust. 4 powołanego artykułu (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.) ustawodawca wskazał na możliwość zmniejszenia obrotu o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Na mocy art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przypadki, w których występuje obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej zostały określone w art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne.

W związku z nowelizacją art. 29 ust. 4 ustawy obowiązującej, od dnia 1 grudnia 2008 r. podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z ust. 4a powołanego artykułu, w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenie podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W ust. 4b ww. artykułu wskazano, że warunkiem posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

1.

w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju,

2.

wobec nabywców, na których rzecz jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiotelekomunikacyjnych, usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy.

Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) - obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Przepis ten - w oparciu o ust. 3 wskazanego wyżej paragrafu - stosuje się również w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów lub zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy,

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 17 ust. 1 rozporządzenia).

Zaznacza się, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. powołane wyżej przepisy, o tej samej treści, zostały zawarte w § 13 ust. 1 i 3 oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), które weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r.

W oparciu o postanowienia zawarte w § 16 ust. 4 i § 17 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., sprzedawca wystawiając fakturę korygującą jest obowiązany do uzyskania potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę; obowiązek ten nie dotyczy: eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3 (sprzedaży energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiotelekomunikacyjnych, usług w zakresie rozprowadzania wody i gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usług sanitarnych i pokrewnych), wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali.

Zgodnie z § 17 ust. 4 pkt 1 i 2 powyższego rozporządzenia, nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1.

jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy;

2.

jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

W myśl § 25 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r., przepisy § 9, 13-17,19,20 i 23, oraz § 23 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że w sytuacji, kiedy dokonywana jest korekta faktury dokumentującej wewnatrzwspolnotową dostawę towarów, nie ma prawnego obowiązku posiadania przez sprzedawcę potwierdzenia jej odbioru przez nabywcę. Wobec powyższego nie zachodzi związek pomiędzy momentem (okresem rozliczeniowym), w którym ujmuje się fakturę korygującą, a posiadaniem potwierdzenia jej odbioru.

Z opisu stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka wystawia i będzie wystawiać faktury korygujące dotyczące wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów. W świetle powołanych wyżej regulacji przedmiotowe faktury korygujące należy rozliczyć w deklaracji za okres, w którym te faktury zostały wystawione, gdyż podatnik nie ma obowiązku czekać na potwierdzenie ich odbioru przez nabywcę.

Z przytoczonych przepisów wynika, że korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i importu usług powinna być udokumentowana fakturą wewnętrzną korygującą, sporządzoną w oparciu o otrzymany dokument potwierdzającej przez dostawcę towarów lub przez świadczącego usługę okoliczności powodujące konieczność korekty pierwotnie dokonanych transakcji.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost, w którym momencie podatnik powinien uwzględnić otrzymaną od zagranicznego kontrahenta fakturę korygującą.

Sposób rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług w przypadku otrzymania faktury korygującej uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały jej wystawienie. Obniżenie lub podwyższenie wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług w sytuacji, gdy jest ono skutkiem czynności mających miejsce po wystawieniu pierwotnej faktury (np. udzielenie rabatu, czy podwyższenie ceny), powinno nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym otrzymano fakturę korygującą. Jeżeli zmiana wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług jest skutkiem pomyłki (błędu) np. zafakturowania na fakturze większej ilości towaru niż w rzeczywistości dostarczono, rozliczenie korekty powinno nastąpić w pierwotnej dacie powstania obowiązku podatkowego, a więc według zasad odnoszących się do pierwotnych faktur. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna została wystawiona dwa razy dokumentując tą samą transakcję, a więc nastąpiło jej podwójne zafakturowanie, faktura korygująca do faktury, która po raz drugi dokumentowała daną czynność, nie powinna zostać w ogóle rozliczona, gdyż otrzymana faktura pierwotna nie stanowiła podstawy do rozliczenia w deklaracji. Powyższe podyktowane jest faktem, że faktura pierwotna odzwierciedlała dostawę towarów, która w ogóle nie miała miejsca. W sytuacji, gdy błąd wynikał z faktu, że fakturę wystawiono na niewłaściwy podmiot (na inny podmiot niż Spółka), wówczas otrzymana korekta nie może być traktowana jako faktura korygująca, tylko jako faktura pierwotna, gdyż pierwotnie wystawiona faktura nie dawała podstaw do rozliczenia transakcji. Natomiast w sytuacji, gdyby niewłaściwym podmiotem wskazanym na otrzymanej fakturze była Spółka i jednocześnie nie była dokonana żadna dostawa towarów lub świadczenie usług na Jej rzecz, korekta pierwotnej faktury nie powinna w ogóle zostać rozliczona, tak samo jak poprzednia faktura, gdyż odzwierciedlała dostawę towarów lub świadczenie usług, które nie miały miejsca.

Po otrzymaniu od kontrahenta zagranicznego faktury korygującej transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług należy wystawić fakturę wewnętrzną korygującą.

Jednocześnie należy zauważyć, iż korekta przedmiotowych transakcji powinna odnosić się zarówno do kwoty podatku należnego, jak i do kwoty podatku naliczonego, co podyktowane jest zapisem art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy podatku od towarów i usług.

Reasumując, należy uznać, że w przypadku korekty faktury dokumentującej wewnątrzwsopólnotową dostawę towarów dokonanej np. w związku ze zwrotem towaru przez nabywcę Spółka rozliczenia ją w okresie, w którym ją wystawia. W sytuacji faktur korygujących wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów oraz import usług faktury korygujące należy ująć w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzymała faktury od dostawcy za wyjątkiem sytuacji, kiedy dotyczą one błędów - w miesiącu powstania obowiązku podatkowego lub w ogóle.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl