ITPP2/443-863/09/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 12 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0%.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności produkuje stolarkę budowlaną pod konkretne zamówienia. Sprzedaje swoje wyroby między innymi do krajów Unii Europejskiej. Towary wywozi najczęściej przy użyciu swojego transportu. Na potwierdzenie wywozu towarów posiada, zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, kopię faktury i specyfikację towaru (Wz), w której znajduje się określenie towaru i ilość wywożonego towaru. Zgodnie z art. 42 ust. 4 posiada:

* fakturę zawierającą nazwę, lub imię i nazwisko oraz adres siedziby zamawiającego towar,

* zamówienie jakie złożył odbiorca, z adresem zamawiającego i miejscem dostawy,

* delegację z imieniem i nazwiskiem kierowcy, numerem samochodu oraz pieczątką lub podpisem na delegacji, potwierdzającą przywóz towaru na miejsce dostawy,

* na kopii faktury, jako potwierdzenie odbioru towaru jest podpis lub pieczątka.

Dostawa towarów odbywa się często nie na adres siedziby zamawiającego towar, lecz miejscem dostawy jest magazyn bądź teren budowy, dlatego umieszczony na kopii faktury podpis lub pieczątka potwierdzająca odbiór towaru, ma inną nazwę firmy, imię i nazwisko lub adres firmy, niż dane zamawiającego, na którego wystawiona jest faktura. Jeżeli kontrahent zamawiający towar posiada magazyn i dostawy towarów mają być dokonane do tego magazynu, to taki adres znajduje się w dokumentach firmy. Spółka sprzedaje swoje towary po otrzymaniu przedpłaty, najczęściej 100%, stąd dysponuje dokumentami potwierdzającymi zapłatę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, potwierdzenie na kopii faktury pieczątką i podpisem, które nie są zgodne z nazwą firmy, imieniem i nazwiskiem lub adresem, czyli danymi zawartymi na fakturze, jest prawidłowe dla potwierdzenia dostawy wewnątrzwspólnotowej podlegającej opodatkowaniu wg stawki 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka sprzedaje swoje wyroby do kontrahentów w UE, którzy mają aktywny numer NIP i dla nich wystawiana jest faktura i Wz. Towar dostarczany jest transportem Spółki, na adres który zamawiający wskazuje na zamówieniu. Z uwagi na fakt, iż sprzedawane towary to stolarka budowlana, stąd bardzo często wskazany adres to teren budowy lub magazyn. W dniu dostawy, na terenie budowy, nie zawsze przebywa zamawiający, aby potwierdzić odbiór towaru, dlatego też potwierdza osoba faktycznie odbierająca ten towar. Logicznym wydaje się, iż osoba odbierająca towar ma takie upoważnienie od zamawiającego skoro wie, że w tym dniu jest dostawa towaru, jaki to ma być towar i wg jakiej specyfikacji ma sprawdzić dostawę towaru. Ponadto Spółka wskazała, iż skrupulatne przestrzeganie potwierdzeń odbioru towaru zawartych w ustawie przez nabywcę, jest dla zagranicznych kontrahentów niezrozumiałe. Dla nich nie ma znaczenia, kto potwierdza odbiór towaru, ważne jest, że towar został dostarczony zgodnie z zamówieniem i w terminie.

Zdaniem Spółki spełniony jest warunek wywozu towaru za granicę i ten fakt jest potwierdzony na dokumentach, którymi dysponuje Spółka, (t.j. kopia faktury, Wz, potwierdzenie zapłaty), co pozwala na zastosowanie stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0% pod warunkiem, że:

W świetle ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Uregulowanie zawarte w ust. 4 tego artykułu wskazuje, iż w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 (tj. kopia faktury i specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku), powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

W myśl art. 42 ust. 11 cyt. ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z powyższego wynika, że prawo podatnika do zastosowania, przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą powołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 i ust. 4 ustawy, natomiast dokumenty z ust. 11 pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Sformułowanie "... co najmniej..." zawarte w art. 42 ust. 4 ustawy wskazuje, iż ww. elementy wskazane w pkt 1 - 5 muszą zostać zawarte w ww. dokumencie. Zatem jedynie ewentualne braki w treści dokumentacji podstawowej mogą być uzupełnione dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy.

Przepisy zawarte w § 5 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337.) określają zasady dotyczące danych, które musi posiadać faktura dokumentująca wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Z przepisów tych nie wynika, aby na fakturze wymagany był podpis odbiorcy faktury.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wywozu swoich towarów w ramach WDT Spółka dokonuje przy użyciu własnego środka transportu. Odbiorcami są kontrahenci z UE, którzy mają aktywny NIP. Dostawy towarów dokonywane są na adres, który zamawiający wskazuje w zamówieniu, często jest to magazyn lub teren budowy położony na terytorium Unii. Z tego względu, umieszczony na kopii faktury podpis lub pieczątka potwierdzające odbiór towaru, ma nazwę, imię i nazwisko lub adres innej firmy, niż dane zamawiającego, dla którego wystawiona jest faktura.

Spółka jest w posiadaniu dokumentów:

* kopii faktury zawierającej nazwę, lub imię i nazwisko oraz adres siedziby zamawiającego towar, na której jako potwierdzenie odbioru towarów faktyczny odbiorca podpisuje się lub stawia pieczątkę,

* specyfikacji towarów (Wz), w której znajduje się określenie towaru i ilość wywożonego towaru,

* zamówienia jakie złożył odbiorca, z adresem zamawiającego i miejscem dostawy,

* delegacji z imieniem i nazwiskiem kierowcy, numerem samochodu, pieczątką lub podpisem, potwierdzającym przywóz towaru na miejsce dostawy,

* dowodu przedpłaty w wysokości 100%.

Zaznaczyć należy, że aby podatnikowi dokonującemu wywozu towarów będących przedmiotem WDT własnym środkiem transportu, przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% należy wypełnić dyspozycję przepisu art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4 pkt 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, iż umieszczenie na kopii faktury podpisu lub pieczątki potwierdzającej odbiór towaru z nazwą firmy, imieniem i nazwiskiem, adresem firmy innym niż dane zamawiającego, dla którego wystawiono fakturę, wypełnia dyspozycję powołanego wyżej przepisu art. 42 ust. 4, w zakresie wskazania danych dotyczących faktycznego odbiorcy towaru. Natomiast posiadany dowód przedpłaty, będący dokumentem uzupełniającym, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 3 ustawy, nie może być traktowany jako dokument potwierdzający, że towar dotarł do wskazanego przez zamawiającego miejsca, z uwagi na fakt, iż Spółka otrzymuje zapłatę przed dokonaniem dostawy towaru.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż o ile Spółka zgłosiła zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, została zarejestrowana jako podatnik VAT UE, posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy (kopię faktury i specyfikację poszczególnych sztuk ładunku - Wz) oraz posiada dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 4 zawierający wszystkie dane, o których mowa w pkt 1-5, ponadto o ile dostawy towarów do magazynu lub na teren budowy dokonano na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a faktyczny odbiorca działa w imieniu i na rzecz nabywcy - to w takiej sytuacji Spółka spełnia wymogi do zastosowania 0% stawki dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów a posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają, iż nastąpił wywóz towarów poza terytorium Polski, w rozumieniu przepisów ww. ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione ww. warunki Spółka nie będzie miała prawa do zastosowania stawki 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.