ITPP2/443-842b/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 18 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 26 listopada 2013 r. (daty wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z bieżącym utrzymaniem hali sportowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 4 i 26 listopada 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z bieżącym utrzymaniem hali sportowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2009 r. poniosła nakłady inwestycyjne z własnych środków na remont i wyposażenie sali gimnastycznej przy szkole podstawowej (dalej: "hala sportowa") w ramach inwestycji "Wymiana posadzki sportowej wraz z wymianą drzwi w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej w miejscowości K". Poniesione nakłady inwestycyjne na halę sportową stanowiły jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a wartość ulepszenia przekroczyła kwotę 15.000 PLN netto. W związku z ponoszeniem wyżej wymienionych wydatków inwestycyjnych Gmina otrzymywała od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Obecnie hala sportowa jest zarządzana przez Zespół Placówek Oświatowych. Zespół ten jest jednostką budżetową Gminy, w ramach której funkcjonują: Szkoła Podstawowa w miejscowości K., Szkoła Podstawowa w miejscowości N. P., Gimnazjum Publiczne w miejscowości K. oraz Gminne Przedszkole w miejscowości K. Hala jest udostępniana przez Zespół Oświatowy wyłącznie nieodpłatnie na rzecz młodzieży szkolnej. W chwili obecnej Gmina planuje wprowadzenie odmiennego sposobu jej wykorzystania, a mianowicie zamierza wprowadzić możliwość odpłatnego jej udostępniania przez Zespół Oświatowy na rzecz zainteresowanych podmiotów. Jednocześnie w dalszym ciągu będzie wykorzystywana nieodpłatnie np. na potrzeby zajęć szkolnych. Powyższe znajdzie odzwierciedlenie w regulaminie wykorzystania hali sportowej, który Gmina zamierza uchwalić. Regulamin ten będzie przewidywał możliwość udostępniania hali sportowej przez Zespół Oświatowy w dwojaki sposób:

A. odpłatny wynajem na rzecz np. osób fizycznych/firm, klubów sportowych, grup kolonijnych, w zależności od zapotrzebowania tych podmiotów (udostępnianie komercyjne), oraz

B. udostępnianie nieodpłatne dla potrzeb szkół z terenu Gminy, przede wszystkim na realizację zadań dydaktycznych w zakresie wychowania fizycznego dla młodzieży uczącej się w szkołach gminnych.

Sposób faktycznego wykorzystywania hali sportowej przez Zespół Oświatowy będzie uzależniony przede wszystkim od zapotrzebowania na obie formy jej udostępniania. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że będzie on udostępniany wyłącznie odpłatnie bądź też wyłącznie nieodpłatnie lub też w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie. Powyższe oznacza, że zarówno Zespół Oświatowy, jak i Gmina nie będą w stanie określić precyzyjnie zakresu/podziału, w jakim hala sportowa będzie udostępniana odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. Zależeć to bowiem będzie od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia i innych okoliczności (np. pory roku). Gmina (lub działający w jej imieniu Zespół Oświatowy) zamierza ponosić wydatki bieżące związane z utrzymaniem hali sportowej takie jak, np.: koszty energii elektrycznej, wody, odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, utrzymania czystości, a także koszty drobnych napraw i remontów. Nie ma możliwości obiektywnego przypisania wydatków związanych z halą sportową bezpośrednio do czynności opodatkowanych i nieopodatkowanych. Gmina nie dokonywała dotychczas odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych. Zespół Placówek Oświatowych nie jest zarejestrowany, jako odrębny od Gminy podatnik podatku od towarów i usług. Wydatki związane z bieżącym utrzymaniem hali sportowej były i są w chwili obecnej dokumentowane fakturami, na których jako dane nabywcy wskazywane są dane Zespołu Placówek Oświatowych. Po zmianie sposobu wykorzystywania hali sportowej, tj. rozpoczęciu jej komercyjnego udostępniania, Gmina będzie widniała jako sprzedawca odpłatnych usług wynajmu tego obiektu na wystawionych paragonach i/lub fakturach VAT. Stroną umów wynajmu będzie Gmina. W ramach ww. inwestycji Gmina nie ponosiła wydatków na wyposażenie hali. Hala sportowa została przekazana przez Gminę w nieodpłatne zarządzanie na rzecz Zespołu Placówek Oświatowych. Kosztami bieżącymi związanymi z eksploatacją hali sportowej będą koszty tzw. "mediów", na przykład: woda czy energia elektryczna, odprowadzanie ścieków, jak również koszty wywozu nieczystości, utrzymania czystości oraz koszty drobnych napraw i remontów. Wydatki związane z bieżącym utrzymaniem hali sportowej będą dokumentowane fakturami, na których jako dane nabywcy wskazywane będą dane Gminy. Najemcy nie będą obciążani kosztami "mediów". Czynsz najmu będzie uwzględniał koszty "mediów" i innych kosztów bieżących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

* Czy po zmianie sposobu wykorzystania hali sportowej Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach "zakupowych" dotyczących wydatków bieżących związanych z jej utrzymaniem.

* W przypadku negatywnej odpowiedzi na ww. pytanie, w jaki sposób i z zastosowaniem jakiego klucza Gmina powinna określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zmianie sposobu wykorzystania hali sportowej będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach "zakupowych" dotyczących wydatków bieżących związanych z jej utrzymaniem.

W odniesieniu do pytania nr 2 Gmina wskazała, że nie ma możliwości zastosowania klucza, przy pomocy którego mogłaby dokonać częściowego odliczenia podatku naliczonego - tym samym będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku.

UZASADNIENIE stanowiska.

Ad. 1.

Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy Gmina stwierdziła, że jak wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, Zespół Oświatowy będzie udostępniać halę sportową zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie, przy czym nie jest w stanie określić zakresu wykorzystywania jej dla poszczególnych celów. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. Sposób wykorzystywania hali sportowej będzie regulowany jedynie poprzez zapotrzebowanie na obie formy jej udostępniania. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że będzie udostępniana wyłącznie odpłatnie, bądź też wyłącznie nieodpłatnie lub też w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie. Odpłatne udostępnianie na rzecz mieszkańców/okolicznych firm jest, w ocenie Gminy, czynnością, która będzie podlegać opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku nieodpłatnego udostępniania, zdaniem Gminy, czynność ta nie będzie objęta regulacjami VAT. W konsekwencji, hala sportowa będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz do zadań pozostających poza zakresem VAT. Kwestię odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji reguluje art. 90 ust. 1 ustawy, którego treść powołała. Po zacytowaniu treści art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina wskazała, że powyższe przepisy regulują zasady odliczania podatku naliczonego w sytuacji, gdy jest on związany z wydatkami, które uprawniają do odliczenia podatku naliczonego jak i takich, które nie dają takiego prawa.

A. Czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia.

Na wstępie Gmina stwierdziła, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają wyjaśnienia, co należy rozumieć przez "czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczeni", którym to sformułowaniem ustawodawca posłużył się w ust. 1 oraz ust. 3 art. 90 ustawy. Wątpliwość ta, która była dotychczas przedmiotem licznych sporów pomiędzy podatnikami oraz organami podatkowymi została ostatecznie rozstrzygnięta uchwałą NSA. Ostatecznie Sąd potwierdził, że przez czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy rozumieć czynności zwolnione z opodatkowania, a nie te pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Po powołaniu fragmentu ww. uchwały Gmina wskazała, że stanowisko w niej zawarte było już wcześniej prezentowane przez sądy administracyjne, przykładowo przez NSA w wyroku z dnia 8 kwietnia 2011 r., sygn. akt I FSK 659/10, którego fragment zacytowała. Analogiczne stanowisko zostało także zaprezentowane w wyroku NSA z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I FSK 903/08, czy w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. akt SA/Wr 1790/07. Gmina stwierdziła, że w świetle powyższej argumentacji, przez "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego" należy rozumieć wyłącznie czynności podlegające regulacjom VAT, tj. czynności zwolnione z opodatkowania, a nie czynności pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazała, że powyższe wnioski są zgodne z zasadami konsekwencji terminologicznej, w szczególności z zasadą zakazu wykładni homonimicznej, która jest zasadą techniki prawodawczej, o której mowa w § 10 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908 z późn. zm.). Zgodnie z tą zasadą, tym samym zwrotom nie należy nadawać innego znaczenia. Dlatego też w sytuacji ponoszenia wydatków, które są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystających ze zwolnienia) oraz zadań pozostających poza zakresem VAT, Gmina nie powinna stosować odliczenia częściowego, lecz odliczenie pełne.

B. Odliczenie podatku naliczonego od wydatków związanych z halą sportową.

W ocenie Gminy, w sytuacji, gdy będzie ponosić wydatki związane jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych (niepodlegających zwolnieniu) oraz zadań pozostających poza zakresem VAT, art. 90 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy nie znajdą w praktyce zastosowania. W związku z powyższym, skoro nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące odliczenia podatku naliczonego przy pomocy proporcji sprzedaży, w opinii Gminy, powinna mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Odmienne stanowisko sprzeciwiałoby się zasadzie neutralności VAT, podstawowemu założeniu systemu VAT. Gmina wskazała, że stanowisko takie zostało potwierdzone również we wspomnianej wcześniej uchwale NSA (sygn. akt I FPS 9/10), jak również w analogicznych sprawach w wyrokach z dnia 8 kwietnia 2011 r., sygn. akt 1 FSK 659/10, z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 997/11 oraz I FSK 996/11, których fragmenty przytoczyła. Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w wydawanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-153/12-4/MR (dotyczącej analogicznego stanu faktycznego), której fragment zacytowała. Reasumując powyższe rozważania, w opinii Gminy, po zmianie sposobu wykorzystania hali sportowej będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach "zakupowych" dotyczących wydatków bieżących związanych z jej utrzymaniem.

Gmina wskazała, że mając na uwadze uchwałę NSA, w której sąd wyraził pogląd, że jednostki budżetowe wykonując nałożone na nie zadania nie są w wystarczającym stopniu niezależne, aby uznać je za oddzielnych podatników podatku od towarów i usług, a tym samym jednostki samorządu terytorialnego oraz ich jednostki budżetowe powinny wspólnie rozliczać się w zakresie ww. podatku, w ocenie Gminy, należy uznać, że jeśli Zespół Oświatowy będzie udostępniać halę sportową m.in. do wykonywania czynności opodatkowanych, a jednocześnie nie będzie odrębnym od Gminy podatnikiem na gruncie przepisów o VAT, z dniem rozpoczęcia odpłatnego udostępniania to Gmina - jako podatnik - rozpocznie wykorzystywać halę sportową do wykonywania działalności opodatkowanej, a zatem będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków bieżących.

Ad. 2.

Gmina stwierdziła, że jak wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, hala sportowa będzie udostępniana przez Zespół Oświatowy zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie na rzecz zainteresowanych podmiotów. Niemniej jednak nie jest w stanie określić, w jakim zakresie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, a w jakich do pozostałych czynności. Skoro bowiem Zespół Oświatowy będzie udostępniać halę sportową w zależności od zapotrzebowania, w różnej mierze - zarówno odpłatnie i nieodpłatnie, Gmina nie będzie w stanie dokonać odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina stwierdziła, że stanowisko takie zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 maja 2012 r. ILPP2/443-153/12-5/MR, której fragment powołała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie ust. 2 pkt 1 lit. a omawianego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W ust. 2 cyt. wyżej artykułu wskazano, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu, wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10 orzekając, że: "w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%). Brak jest bowiem - przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia - podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków."

Z treści wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2009 r. poniosła nakłady inwestycyjne z własnych środków na remont sali gimnastycznej przy szkole podstawowej. Poniesione nakłady inwestycyjne stanowiły ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a wartość ulepszenia przekroczyła kwotę 15.000 PLN netto. W związku z ponoszeniem wyżej wymienionych wydatków inwestycyjnych Gmina otrzymywała od kontrahentów faktury VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Obecnie hala sportowa jest zarządzana przez Zespół Placówek Oświatowych, który otrzymał ją od Gminy w nieodpłatne zarządzanie. Zespół ten jest jednostką budżetową Gminy, w ramach której funkcjonują: Szkoła Podstawowa w miejscowości K., Szkoła Podstawowa w miejscowości N. P., Gimnazjum Publiczne w miejscowości K. oraz Gminne Przedszkole w miejscowości K. Hala udostępniana jest przez Zespół Oświatowy wyłącznie nieodpłatnie na rzecz młodzieży szkolnej. W chwili obecnej Gmina planuje wprowadzenie odmiennego sposobu jej wykorzystania, a mianowicie zamierza wprowadzić możliwość odpłatnego jej udostępniania przez Zespół Oświatowy na rzecz zainteresowanych podmiotów. Jednocześnie w dalszym ciągu będzie wykorzystywana nieodpłatnie np. na potrzeby zajęć szkolnych. Powyższe znajdzie odzwierciedlenie w regulaminie, który Gmina zamierza uchwalić. Regulamin ten będzie przewidywał możliwość udostępniania hali sportowej przez Zespół Oświatowy w dwojaki sposób:

A. odpłatny wynajem na rzecz np osób fizycznych/firm, klubów sportowych, grup kolonijnych w zależności od zapotrzebowania tych podmiotów (udostępnianie komercyjne), oraz

B. udostępnianie nieodpłatne dla potrzeb szkół z terenu Gminy, przede wszystkim na realizację zadań dydaktycznych w zakresie wychowania fizycznego dla młodzieży uczącej się w szkołach gminnych.

Sposób faktycznego wykorzystywania hali sportowej przez Zespół Oświatowy będzie uzależniony przede wszystkim od zapotrzebowania na obie formy jej udostępniania. W konsekwencji, w danym miesiącu może się zdarzyć, że będzie ona udostępniana wyłącznie odpłatnie, bądź też wyłącznie nieodpłatnie lub też w określonej części odpłatnie i nieodpłatnie. Powyższe oznacza, że zarówno Zespół Oświatowy, jak i Gmina nie będą w stanie określić precyzyjnie zakresu/podziału, w jakim hala sportowa będzie udostępniana odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. Zależeć to bowiem będzie od popytu w danym okresie na tego typu świadczenia i innych okoliczności (np. pory roku). Gmina (lub działający w jej imieniu Zespół Oświatowy) zamierza ponosić wydatki bieżące związane z utrzymaniem hali sportowej takie jak np.: koszty energii elektrycznej, wody, odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, utrzymania czystości, a także koszty drobnych napraw i remontów. Nie ma możliwości obiektywnego przypisania wydatków związanych z halą sportową bezpośrednio do czynności opodatkowanych i nieopodatkowanych. Gmina nie dokonywała dotychczas odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na halę sportową. Zespół Placówek Oświatowych nie jest zarejestrowany, jako odrębny od Gminy podatnik podatku od towarów i usług. Wydatki związane z bieżącym utrzymaniem hali sportowej były i są w chwili obecnej dokumentowane fakturami, na których jako dane nabywcy wskazywane są dane Zespołu Placówek Oświatowych. Po zmianie sposobu wykorzystywania hali sportowej, tj. rozpoczęciu jej komercyjnego udostępniania, Gmina będzie stroną umów wynajmu, która będzie widniała jako sprzedawca na wystawionych paragonach i/lub fakturach VAT. Kosztami bieżącymi związanymi z eksploatacją hali sportowej będą koszty tzw. "mediów" na przykład: woda czy energia elektryczna, odprowadzanie ścieków, jak również koszty wywozu nieczystości, utrzymania czystości oraz koszty drobnych napraw i remontów. Wydatki związane z bieżącym utrzymaniem hali sportowej będą dokumentowane fakturami, na których jako dane nabywcy wskazywane będą dane Gminy. Najemcy nie będą obciążani kosztami "mediów". Czynsz najmu będzie uwzględniał koszty "mediów" i innych kosztów bieżących.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że skoro faktury dokumentujące wydatki bieżące będą wystawiane na Gminę a czynsz najmu - jak wskazała w uzupełnieniu wniosku - będzie uwzględniał koszty "mediów" i inne koszty bieżące, to jedynie w takim zakresie Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesieniem tych wydatków, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, że w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym ww. obiekt będzie udostępniany wyłącznie nieodpłatnie Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z jego bieżącym utrzymaniem.

Zatem przy realizacji prawa do odliczenia Gmina powinna każdorazowo badać, czy w okresie, za który obciążana będzie tymi kosztami, wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym tezy zawarte w powołanej uchwale NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10, nie będą miały zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.