ITPP2/443-835/13/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 31 października i 8 listopada 2013 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży prawa własności niezabudowanych działek gruntu oraz udziału we współwłasności działki - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 31 października i 8 listopada 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży prawa własności niezabudowanych działek gruntu oraz udziału we współwłasności działki.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Umową darowizny z dnia 29 lipca 1993 r. ojciec dokonał na rzecz Pani i Pani siostry darowizny nieruchomości położonej w miejscowości K., obręb ewidencyjny K., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Pani i siostra otrzymały po #189; niewydzielonej części ww. nieruchomości. W jej skład wchodzą działki oznaczone obecnie w ewidencji gruntów numerami: (...). W dniu 12 lipca 2013 r. przed notariuszem zawarła Pani z siostrą B. M. umowę zniesienia współwłasności nieruchomości i umowę darowizny. W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości siostra stała się wyłączną właścicielką działki nr (...), natomiast Pani - wyłączną właścicielką działek nr (...). Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, ponieważ wartość przypadających stronom udziałów została uznana za równą. Ponadto siostra darowała Pani udział wynoszący 2/5 części nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...). Pani intencją jest sprzedaż nieruchomości, których wyłączną właścicielką stała się w wyniku zniesienia współwłasności oraz sprzedaż udziałów w nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...), której jest właścicielką w części 4/5 (2/5 - darowizna od ojca, 2/5 - darowizna od siostry). Pani zamiarem jest sprzedaż tylu nieruchomości z wyżej wymienionych, aby mogła uzyskać wystarczające środki na budowę domu (cele mieszkaniowe). Po uzyskaniu wystarczających środków na budowę domu odstąpi od sprzedaży reszty nieruchomości. Działki, mające być przedmiotem sprzedaży, nie są przez Panią wykorzystywane. Dla terenu, na którym położone są działki nr (...), został opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z dnia 29 kwietnia 2005 r., w planie działki te leżą na gruntach przeznaczonych pod tereny budowlane. Działka nr (...) stanowi drogę wewnętrzną; jest to zwykła droga polna nieutwardzona. Działki nr (...) oraz (...) miały stanowić teren pod poszerzenie drogi gminnej na podstawie decyzji Wójta Gminy z dnia 24 października 2012 r. Dokonała Pani podziału działki nr (...) na dziesięć działek; wydzielono drogę wewnętrzną; nie dokonano uzbrojenia terenu. W odpowiedzi na wezwanie dotyczące uzupełnienia wniosku m.in. o podanie informacji w jaki sposób działki są (będą) oferowane na rynku nieruchomości (np. ogłoszenia w prasie, internecie) wskazała Pani, że w przyszłości zamierza sprzedać dwie lub trzy działki poprzez pełen katalog środków sprzedaży. W przeszłości zbywała Pani inne nieruchomości, a transakcje te zostały udokumentowane aktami notarialnymi:

* w dniu 27 grudnia 2005 r. sprzedała na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość niezabudowaną oznaczoną jako działka nr (...) o pow. 0,1010 ha (grunt rolny);

* w dniu 19 kwietnia 2007 r. sprzedała na rzecz małżeństwa K. i J. W. nieruchomość niezabudowaną, oznaczoną jako działka nr (...) o pow. 0,0340 ha (przeznaczona pod tereny budowlane);

* w dniu 11 lipca 2013 r. sprzedała na rzecz małżeństwa J. i K. W. nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę gruntową nr (...) o pow. 0,0800 ha (przeznaczona pod tereny budowlane) oraz udział w wysokości 1/5 własności nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę gruntu nr (...) o pow. 0,0736 ha (przeznaczona pod drogę wewnętrzną nieutwardzoną);

* w dniu 9 maja 2013 r. sprzedała na rzecz E. S. nieruchomość niezabudowaną stanowiącą działkę gruntu nr (...) o pow. 0,0059 ha (przeznaczona pod tereny budowlane).

Nie planuje Pani w przyszłości dokonywania transakcji zbycia innych - niewymienionych we wniosku nieruchomości. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zamierza przeznaczyć wyłącznie na budowę domu. Nigdy nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana przez Panią sprzedaż nieruchomości wchodzących w skład majątku, które nabyła w drodze darowizny, będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej przy uwzględnieniu, że nie jest Pani zarejestrowana jako przedsiębiorca i nie jest "płatnikiem" podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nabytych w drodze darowizny od ojca i siostry nieruchomości nie będzie nosiła znamion prowadzenia działalności gospodarczej, jest to bowiem jedynie okazjonalna sprzedaż związana ze spieniężeniem majątku. Wskazała Pani, że środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży zostaną w całości przeznaczone na cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Podatnikami - na podstawie zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów art. 15 ustawy - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze - czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe wyjaśnienia na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży ww. działek gruntu, które stanowią Pani własność oraz udziału we współwłasności jednej działki, będzie działała w charakterze handlowca. Nabycie udziału we współwłasności gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. W konsekwencji, przy dokonywaniu planowanej sprzedaży będzie Pani korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. Będzie Pani dokonywała zbycia gruntu i udziału we współwłasności gruntu otrzymanego na podstawie umowy darowizny i należącego do majątku prywatnego.

Podsumowując należy stwierdzić - przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) - że planowana przez Panią sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań-planowana sprzedaż działek, należących do majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na tle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Z uwagi na to załączone do wniosku: zaświadczenie o funkcji terenu, wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz akty notarialne nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Pani stanowiska w sprawie dokonano wyłącznie na podstawie zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.