ITPP2/443-833/2/AF - VAT w zakresie uznania sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium państwa trzeciego za eksport towarów oraz zastosowania do niej stawki podatku 0%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 12 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 21 września 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium państwa trzeciego za eksport towarów oraz zastosowania do niej stawki podatku 0% - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 21 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium państwa trzeciego za eksport towarów oraz zastosowania do niej stawki podatku 0%.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przedmiotem działalności jest handel samochodami nowymi i używanymi, zarówno osobowymi, jak i ciężarowymi. Zastanawia się Pan nad rozpoczęciem sprzedaży samochodów norweskim odbiorcom. W związku z tym, że Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej będzie dokonywał "odprawy celnej samochodów". Na potwierdzenie powyższego posiadać będzie Pan dokumenty celne, poświadczające dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Rozważa Pan dokonywanie "odpraw celnych" towarów nie tylko przez polskie urzędy celne, ale również przez urzędy znajdujące się na terytorium innych państw, np. Szwecji, ze względu na to, że proces dokonywania "odprawy celnej" towarów trwa krócej niż na terytorium Polski. W każdym z tych przypadków będzie dokonywana transakcja eksportu bezpośredniego, czyli wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej bezpośrednio przez podatnika lub na jego rzecz. Rozpoczęcie transportu następowałoby w Polsce. Samochody nabywane w celu dalszego eksportu byłyby w Polsce magazynowane i przygotowywane do wywozu, ewentualnie może się zdarzyć, że auta takie mogłyby podlegać doposażeniu zgodnie z zamówieniem nabywcy norweskiego. W czasie przygotowywania aut do podróży wystawiałby Pan fakturę eksportową. Następnie samochody odbywałyby podróż promową do Szwecji, przez Szwecję transport odbywałby się "na kołach" do granicy z Norwegią. W trakcie przewozu kierowcy mieliby postoje tylko na posiłek regeneracyjny lub odpoczynek, samochody nie zbaczałyby z trasy aż do siedziby nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji posiadania przez Pana potwierdzenia dokonania wywozu poza terytorium Unii Europejskiej, wystawionego przez szwedzki urząd celny, wystarczające jest to do zastosowania stawki 0% do dokonanej transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie za dany okres rozliczeniowy dokumentu celnego, potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest wystarczające do zastosowania stawki 0%, bez względu na to, w którym urzędzie celnym dokonuje się "odprawy celnej" towaru. Uzasadniając swoje stanowisko, po zacytowaniu treści art. 2 pkt 8, art. 7 ust. 1 oraz art. 41 ust. 6 ustawy o podatku do towarów i usług, wskazał Pan, że w celu zastosowania stawki podatku w wysokości 0% konieczne jest:

W Pana opinii, w związku z likwidacją granic celnych w Unii Europejskiej, dla zastosowania stawki 0% do dokonywanej transakcji dostawy samochodu nabywcy norweskiemu, wystarczające jest posiadanie dokumentu celnego, potwierdzającego dokonanie wywozu samochodu poza terytorium Unii Europejskiej, bez względu na to, który z urzędów celnych na terenie Unii Europejskiej dokonał "odprawy celnej" towaru i który z nich jest wystawcą takiego potwierdzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (pkt 3 ww. artykułu).

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Mając na uwadze cyt. wyżej definicję eksportu, należy stwierdzić, że dla uznania danej czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w przepisach art. 7 ustawy,

* w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),

* wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy towaru) towar opuszcza terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Przepisy art. 22 ustawy określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów. Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki dostawa jest realizowana.

W myśl zasady wyrażonej w ust. 1 pkt 1 tego artykułu, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl postanowień art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Treść art. 41 ust. 4 ustawy wskazuje, iż w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przepis ust. 6 cyt. artykułu stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z ust. 7 tegoż artykułu, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść cytowanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia dostawy będzie terytorium kraju. Z uwagi na fakt, iż - jak wskazuje treść wniosku - transport zostanie dokonany przez Pana lub na Pana rzecz, a towary, po wystawieniu faktury dokumentującej ich sprzedaż, nie będą przed wywozem magazynowane na terytorium Polski lub innego kraju członkowskiego, uznać należy, że ich wywóz nastąpi w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze, a zatem spełnione zostaną warunki do uznania go za eksport, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy. Wobec tego, po otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (przy czym nie ma znaczenia to, że zgłoszenie celne wywozowe dokonywane będzie na terytorium Szwecji), będzie Pan uprawniony do wykazania przedmiotowej transakcji stosując stawkę 0%, o ile z ww. dokumentu wynikać będzie tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.