ITPP2/443-826/12/AP - VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2012 r. (data wpływu 11 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lipca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 20 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, nabyła niezabudowaną nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży warunkowej z dn. 5 sierpnia 2008 r. i umowy przeniesienia własności z dn. 17 września 2008 r., położoną w miejscowości P., od wspólników zlikwidowanej spółki cywilnej. Sprzedaż przez nich udziałów w wymienionej nieruchomości, jako ich majątek osobisty, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka przy zakupie nie odliczyła podatku od tej transakcji. W dniu 26 października 2010 r. odsprzedała ww. nieruchomość aktem notarialnym osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która nie żądała od Spółki wystawienia faktury VAT. Spółka potraktowała sprzedaż jako zwolnioną od podatku. Przez przeoczenie nie odnotowano tego faktu w deklaracji VAT-7 za miesiąc październik 2010 r., ale w dniu 11 czerwca 2012 r. dokonano korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc listopad 2010 r., w której ujęto tę sprzedaż w pozycji 20 deklaracji jako sprzedaż zwolnioną.

Przedmiotowa działka w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako grunty orne klasy IIIb i grunty orne klasy VI (według wypisu z rejestru gruntów). Według zaświadczenia Urzędu Miasta i Gminy z dnia 18 października 2010 r., przedmiotowa działka była do dnia 31 grudnia 2003 r. oznaczona w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta jako teren istniejący i projektowany pod zabudowy rzemieślniczo-usługowe. Plan ten przestał obowiązywać, a gmina nie przystąpiła do opracowania nowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru. W dniu 2 lutego 2009 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji (zakładu produkcyjnego branży budowlanej z biurem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka mogła zastosować przy sprzedaży ww. niezabudowanej nieruchomości zwolnienie od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości mogła zastosować zwolnienie przedmiotowe zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wobec faktu, iż złożony wniosek dotyczy stanu faktycznego, który miał miejsce w 2010 r., oceny prawnej dokonano w oparciu o przepisy obowiązujące w tym okresie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższych przepisów należy wnioskować, że dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, ale stanowiące tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Według art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 powyższej ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2008 r. nabyła niezabudowaną nieruchomość. Transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, więc nie odliczyła podatku naliczonego. W dniu 2 lutego 2009 r. została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji - zakładu produkcyjnego branży budowlanej z biurem.

W dniu 26 października 2010 r. odsprzedała ww. nieruchomość aktem notarialnym osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, traktując sprzedaż jako zwolnioną od podatku. Przedmiotowa działka w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako grunty orne klasy IIIb i grunty orne klasy VI (według wypisu z rejestru gruntów). Według zaświadczenia Urzędu Miasta i Gminy z dnia 18 października 2010 r., przedmiotowa działka do dnia 31 grudnia 2003 r. była oznaczona w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta jako teren istniejący i projektowany pod zabudowy rzemieślniczo-usługowe. Plan ten przestał obowiązywać, a gmina nie przystąpiła do opracowania nowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że - wbrew stanowisku Spółki - sprzedaż przedmiotowego gruntu podlegała opodatkowaniu stawką w wysokości 22%. Jak bowiem wskazała Spółka, dla gruntu tego przed sprzedażą została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zakładu produkcyjnego branży budowlanej wraz z biurem, tym samym - uwzględniając treść art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - w momencie sprzedaży był on gruntem przeznaczonym pod zabudowę. W konsekwencji jego sprzedaż nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.