ITPP2/443-824/13/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-824/13/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu usług dzierżawy sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz spółki i usług dostarczania wody, prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków na budowę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sposobu dokonania odliczenia nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego dot. ww. infrastruktury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu usług dzierżawy sieci wodno-kanalizacyjnej na rzecz spółki i usług dostarczania wody, prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków na budowę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sposobu dokonania odliczenia nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego dot. ww. infrastruktury.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2009-2010 poniosła wydatki związane z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na budowie sieci wodociągowej przesyłowej wraz z siecią rozdzielczą. Wydatki te związane były z wybudowaniem instalacji wodnych, w tym głównych nitek sieci, przyłączy, studni wodomierzowych, itp. (dalej: Infrastruktura). Ponoszone wydatki były dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku. Infrastruktura powstała z zamiarem przekazania jej w dzierżawę do "P." Sp. z o.o. (dalej: Spółka), które na podstawie zawartej z Gminą umowy z dnia 31 grudnia 1992 r. (wraz z późniejszymi aneksami) o wykonanie usług komunalnych, prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Środek trwały powstały w efekcie inwestycji został przyjęty na majątek Gminy na podstawie dokumentu OT z dnia 6 grudnia 2010 r., zaś jego wartość początkowa wyniosła 455.506,98 zł brutto. W związku z przyjętymi założeniami, majątek powstały w wyniku zakończonej inwestycji Gmina wydzierżawiła Spółce, a wydanie przedmiotu dzierżawy nastąpiło dnia 29 grudnia 2010 r. na podstawie protokołu przekazania. Spółka dzierżawiła Infrastrukturę do momentu, w którym Infrastruktura została wycofana z umowy ze Spółką. Przekazanie Infrastruktury przez Spółkę Gminie potwierdza protokół z dnia 12 kwietnia 2012 r. Z tytułu świadczenia usług dzierżawy Infrastruktury Gmina wystawiała na rzecz Spółki faktury VAT, które były ujmowane w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem z tytułu świadczenia powyższych usług, Gmina wykazywała w składanych deklaracjach VAT. Po wycofaniu Infrastruktury z umowy ze Spółką, rozpoczęła samodzielne świadczenie usług dostarczania wody na rzecz mieszkańców korzystających z Infrastruktury, w oparciu o zawarte z nimi umowy. Z tytułu świadczenia tych usług wystawia na rzecz mieszkańców faktury VAT, które są ujmowane w rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem wykazuje w składanych deklaracjach.

Gmina ponosiła/ponosi również wydatki bieżące związane z remontami Infrastruktury. Wydatki te były/są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku. Gmina nie odliczyła podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę oraz remonty przedmiotowej Infrastruktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy usługi dzierżawy Infrastruktury świadczone przez Gminę na rzecz Spółki podlegały opodatkowaniu VAT?

* Czy usługi dostarczania wody świadczone przez Gminę na rzecz mieszkańców podlegały/ podlegają opodatkowaniu VAT?

* Czy Gmina miała/ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę oraz remonty Infrastruktury?

* W jaki sposób Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę oraz remonty Infrastruktury?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Usługi dzierżawy Infrastruktury świadczone na rzecz Spółki podlegały opodatkowaniu VAT.

2. Usługi dostarczania wody świadczone na rzecz mieszkańców podlegały/podlegają opodatkowaniu VAT.

3. Miał/ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na budowę oraz remonty Infrastruktury.

4. Może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego tj. w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał poszczególne faktury związane z budową/remontem przedmiotowej Infrastruktury, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

UZASADNIENIE stanowiska.

Ad. 1 i Ad. 2

Po zacytowaniu treści przepisów art. 15 ust. 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina podniosła, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w związku z czym należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Stwierdziła, że w przypadku, gdy realizuje należące do niej zadania na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Gmina przywołała treść art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 ustawy i zauważyła, że w związku z faktem, że czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu ustawy. Stwierdziła, że analogicznie należy wnioskować w odniesieniu do usług dostarczania wody, za które pobiera wynagrodzenie, wobec czego na gruncie ustawy o VAT powinny być traktowane jako odpłatne świadczenie usług. Zdaniem Gminy, ani ustawa, ani też wydane na jej podstawie rozporządzenia, nie przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług dla przedmiotowych usług (tak dzierżawy jak i dostarczania wody). Gmina podkreśliła, że wskazany powyżej sposób traktowania usług dzierżawy Infrastruktury, jako czynności podlegających opodatkowaniu VAT na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, wydawanych w imieniu Ministra Finansów przez dyrektorów izb skarbowych. Przykładowo, stanowisko takie zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 maja 2013 r. (ITPP1/443-151/13/MN), w której organ stwierdził: "czynność, polegająca na dzierżawie Inwestycji wod-kan na rzecz Z. stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (...) Gmina w tym zakresie działa w charakterze podatnika, czynności te są bowiem dokonywane przez Gminę w sferze cywilnoprawnej, co w konsekwencji oznacza, iż świadczenia te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustany i jednocześnie nie korzystają ze zwolnienia określonego w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług."

Gmina wskazała, że potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych znajduje również zaprezentowane przez nią stanowisko odnoszące się do opodatkowania usług dostarczania wody, przykładowo w interpretacji z dnia 24 sierpnia 2010 r. (IPPP3/443-574/10-2/LK), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że "Po zakończeniu inwestycji Gmina będzie dostarczać wodę mieszkańcom w oparciu o zawarte już umowy oraz będzie zawierać umowy na odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, jako zadanie własne Gminy. W związku z realizacją przedmiotowego projektu wydatki poniesione przez Gminę będą związane z czynnościami opodatkowanymi. Gmina będzie pobierała od mieszkańców opłaty za odprowadzanie i oczyszczanie ścieków oraz za pobór wody wg stawek określonych w umowach. Gmina będzie wystawiała faktury związane z ww. sprzedażą opodatkowaną, więc dokonywane przez Gminę zakupy (tj. zapłata za wykonanie zadania inwestycyjnego <...>), będzie powiązana ze sprzedażą opodatkowaną Gminy. Inwestycja ta będzie generować dochody, które będą dochodami Gminy. Z powyższego wynika, iż towary i usługi nabywane na potrzeby przedmiotowej inwestycji będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT."

Podsumowując Gmina stwierdziła, że usługi dzierżawy Infrastruktury świadczone na rzecz Spółki podlegały opodatkowaniu, a także usługi dostarczania wody świadczone przez nią na rzecz mieszkańców podlegały/podlegają opodatkowaniu.

Ad. 3

Po zacytowaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy, Gmina zauważyła, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, Gmina stwierdziła, że kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy, którego treść przywołała. Wskazała, że z tytułu dzierżawy Infrastruktury była, zaś z tytułu świadczenia usług dostarczania wody - jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenia wykonywane były/są na podstawie umowy cywilnoprawnej/umów cywilnoprawnych, zawartej/zawartych przez Gminę ze Spółką/z mieszkańcami. W konsekwencji należy uznać, że dokonywała/dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. Ponadto, zdaniem Gminy, usługi te nie korzystały/nie korzystają ze zwolnienia z VAT, zatem pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy jest spełniony.

W kwestii drugiego warunku niezbędnego do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego Gmina podniosła, że za bezsporny należy uznać fakt, że poniesienie wydatków na budowę Infrastruktury było konieczne i bezpośrednio związane początkowo ze świadczeniem usług dzierżawy, a następnie ze świadczeniem usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Bez ich poniesienia, świadczenie przedmiotowych usług byłoby niemożliwe, gdyż brak byłoby niezbędnej do tego celu infrastruktury. W ocenie Gminy, zachodzi również bezsprzeczny związek pomiędzy ponoszonymi przez Gminę wydatkami bieżącymi związanymi z remontami Infrastruktury a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem również drugi ze wskazanych (w art. 86 ust. 1 ustawy) warunków odliczenia podatku również jest spełniony.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Gmina podała przykładowo interpretację indywidualną z dnia 23 sierpnia 2011 r. (IPTPP1/443-643/11-3/JM), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał: "w przedmiotowej sprawie w sytuacji, gdy nabywane, w ramach realizacji projektu (...), towary i usługi będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (czyli tych dotyczących umowy dzierżawy infrastruktuiy wodociągowej i kanalizacji sanitarnej zawartej ze Sp. z o.o), to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących te zakupy. Natomiast, gdy w deklaracji podatkowej sporządzonej za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, to Miasto będzie miało prawo do wystąpienia o zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy." Wskazała, że podobne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 9 lipca 2012 r. (ITPP2/443-505/12/MD), który w analogicznym stanie faktycznym stwierdził: "(...) w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowej infrastruktury wodociągowej. W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, iż ponoszenie wskazanych powyżej wydatków będzie konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem usług dostarczania wody. Bez ich poniesienia, świadczenie przedmiotowych usług byłoby niemożliwe, gdyż brak byłoby niezbędnej do tego celu infrastruktury."

Gmina stwierdziła, że w związku z powyższym przysługiwało/przysługuje jej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową/remontami Infrastruktury.

Ad. 4

Zdaniem Gminy, prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zacytowała treść art. 86 ust. 10 pkt 1, ust. 11 i ust. 13 ustawy. Wskazała, że nie odliczyła dotąd podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę przedmiotowej Infrastruktury oraz wydatków bieżących związanych z jej remontami, zatem - w myśl art. 86 ust. 13 ustawy - może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, tj. w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała poszczególne faktury związane z budową/remontem przedmiotowej Infrastruktury, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się do oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przed dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 15 ust. 2 ustawy miał następujące brzmienie:

"Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody., również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych."

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, jedynie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (ust. 11 omawianego artykułu).

Zapis ust. 13 ww. artykułu stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż wciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Należy nadmienić, że realizacja prawa do odliczenia podatku została obostrzona ograniczeniami ustawowymi wynikającymi m.in. z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b.

(uchylona);

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

(uchylony);

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6.

(uchylony);

7.

wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2009-2010 poniosła wydatki związane z wybudowaniem sieci wodociągowej przesyłowej wraz z siecią rozdzielczą (instalacji wodnych, w tym głównych nitek sieci, przyłączy, studni wodomierzowych, itp.). Infrastruktura ta powstała z zamiarem przekazania jej w dzierżawę do "P." Sp. z o.o. Środek trwały powstały w efekcie inwestycji został przyjęty na majątek Gminy na podstawie dokumentu OT z dnia 6 grudnia 2010 r., a w dniu 29 grudnia 2010 r. - w związku z przyjętymi założeniami-wydzierżawiony Spółce. Spółka dzierżawiła infrastrukturę do dnia 12 kwietnia 2012 r. Z tytułu świadczenia usług dzierżawy wystawiała na rzecz Spółki faktury VAT, które były ujmowane w rejestrach sprzedaży, a podatek z nich wynikający wykazywany w składanych deklaracjach. Po wycofaniu infrastruktury z umowy ze Spółką, Gmina rozpoczęła samodzielne świadczenie usług dostarczania wody na rzecz mieszkańców korzystających z infrastruktury. Z tytułu świadczenia tych usług wystawia na rzecz mieszkańców faktury VAT, które są ujmowane w rejestrach sprzedaży, a podatek jest rozliczany w składanych deklaracjach.

Gmina ponosiła/ponosi również wydatki bieżące związane z remontami infrastruktury. Wydatki te były/są dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT. Gmina nie odliczyła podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę oraz remonty infrastruktury.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz cytowanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że Gmina wydzierżawiając wybudowaną infrastrukturę Spółce, jak również świadcząc usługi dostarczania wody na rzecz mieszkańców z jej wykorzystaniem, wykonywała/wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i działała/działa w tym zakresie w charakterze podatnika, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, a usługi te stanowiły/stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystające ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro infrastruktura po wybudowaniu służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych, Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji oraz bieżącymi remontami, pod warunkiem, że nie zachodziły/zachodzą ograniczenia przewidziane w art. 88 ustawy. Skoro Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego w związku z powyższymi wydatkami, w celu realizacji ww. uprawnienia może - na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy - dokonać korekty deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż wciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl