ITPP2/443-81/10/MD - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT zwrotu wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz klienta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz klienta - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz klienta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka komandytowa - kancelaria radców prawnych i adwokatów (dalej: Spółka) - jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z zapisami umów dotychczas podpisanych z klientami, umów które zostaną odpowiednio zmienione aneksem oraz umów, które w przyszłości zostaną zawarte, Spółce - oprócz wynagrodzenia za obsługę prawną - przysługuje zwrot poniesionych w imieniu i na rzecz klienta wydatków na: wpisy sądowe, opłaty skarbowe od pełnomocnictw, znaczki pocztowe oraz opłaty sądowe. Powyższe wydatki, jak to wprost wynika z zawartych postanowień, są ponoszone w imieniu i na rzecz klienta oraz nie są skalkulowane w wynagrodzeniu Spółki. W związku z ponoszeniem przedmiotowych wydatków Spółka nie pobiera żadnych dodatkowych opłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot poniesionych wydatków w imieniu i na rzecz klienta jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 oraz art. 29 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają czynności enumeratywnie wymienione w tym przepisie, czyli odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów.

W przedmiotowym stanie faktycznym zwrot poniesionych wydatków bez wynagrodzenia nie stanowi żadnej z wymienionych czynności określonych w art. 5 ust. 1 ustawy, gdyż zwrot ten ma charakter nieodpłatny oraz wydatek został dokonany w imieniu i na rzecz klienta. W związku z powyższym zwrot wydatków nie stanowi podstawy opodatkowania określonej w art. 29 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym podstawą opodatkowania - z zastrzeżeniami - jest obrót. Natomiast obrotem jest kwota należna ze sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług. Kwota obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W przedmiotowym stanie faktycznym kwota zwrotu należnego Spółce z tytułu wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz klienta, nie jest kwotą należną ze sprzedaży zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, gdyż na mocy zawartej z klientem umowy wydatki są ponoszone w imieniu i na jego rzecz, więc nie są związane ze świadczeniem usług.

Klient i Spółka świadomie kształtują swój stosunek cywilnoprawny, gdyż wydatki ponoszone w imieniu i na rzecz klienta są z reguły należnościami o charakterze administracyjnym, nie mającymi nic wspólnego z wynagrodzeniem Spółki za świadczone usługi, zatem ich łączenie nieadekwatnie wpływałoby na cenę usługi. Niejednokrotnie przy podpisywaniu umowy, strony nie są w stanie określić sumy przyszłych wydatków, czasami stanowią one bardzo wysoki koszt w stosunku do wynagrodzenia Spółki. Traktowanie łącznie wynagrodzenia ryczałtowego za świadczone usługi oraz zwrotu poniesionych w imieniu i na rzecz klienta wydatków (bardzo często o charakterze administracyjnym) powodowałby sztuczne, pod kątem gospodarczym, ujęcie świadczonych usług.

Należy także zauważyć, że według art. 29 ust. 1 ustawy, kwota należna ze sprzedaży, czyli obrót, obejmuje całość świadczenia. W sytuacji gdy wydatki zostały poniesione w imieniu i na rzecz klienta, ich zwrot oraz ich poniesienie nie stanowi świadczenia, gdyż kancelaria nie świadczy usługi w tym zakresie, ale jedynie ponosi wydatek w imieniu i na rzecz klienta.

Spółka wskazała, że biorąc pod uwagę powyższe argumenty oraz stanowisko wyrażone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPP1/443-39/07/PS), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (nr ILPP2/443-1035/08-2/EN), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPP2/443-364/09-2/IK), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPP2/443-1117/08/ICz) oraz wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie De Danske Bilimport#248;rer przeciwko Skatteministeriet (C-8/05), należy stwierdzić, że zwrot poniesionych wydatków w imieniu i na rzecz klienta nie jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, w związku tym powinien być dokumentowany księgową notą obciążeniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.