ITPP2/443-808b/10/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-808b/10/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2010 r. (data wpływu 4 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przywozu do Polski ryb zaimportowanych z Norwegii, dopuszczonych do obrotu na terytorium Szwecji oraz sposobu wykazania tego nabycia w deklaracji VAT-7K i deklaracji podsumowującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przywozu do Polski ryb zaimportowanych z Norwegii, dopuszczonych do obrotu na terytorium Szwecji oraz sposobu wykazania tego nabycia w deklaracji VAT-7K i informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na terenie kraju i poza krajem, współpracując z kontrahentami z Unii Europejskiej i z państw trzecich. W przeważającej części skoncentrowana jest ona na działalności handlowej (sprzedaż ryb firmom jako artykułu spożywczego na wagę w formie zmrożonej przechowywanej w lodzie). Z uwagi na szlak jaki pokonuje towar od sprzedawcy, do Pana a później do nabywcy, powziął Pan wątpliwości co do prawidłowości dokumentowania i wykazywania transakcji w deklaracjach VAT-7K i VAT UE, przedstawiając najczęściej występującą sytuację gospodarczą i sposób jej dokumentowania.

Nabywa Pan ryby od firmy norweskiej, na terenie Norwegii. Następnie agencja celna, zgodnie z fakturą zakupową z norweskiej firmy, na granicy norwesko-szwedzkiej dokonuje odprawy.

Agencja przesyła pocztą elektroniczną SAD zawierający szczegóły transakcji, m.in. wagę netto/brutto, nazwę firmy sprzedawcy (firmy norweskiej) i nabywcy (Pana). SADy docierające do Pana znacznie różnią się do tych, które wystawia np. polski urząd celny, m.in. nie ma na nich żadnych pieczątek, ponieważ wystarczająca jest wersja elektroniczna.

Po wielu monitach nie udało się wyegzekwować potwierdzeń w postaci opieczętowania dokumentów SAD.

Z uwagi na odprawę w Szwecji próbował Pan zarejestrować się jako podatnik VAT w Szwecji ale tamtejszy urząd stanowczo odmawia.

Tak nabyty towar sprzedaje Pan w kraju ze stawką 3%. Poza SAD wystawionym przez szwedzką agencję celną, do faktury dołączany jest także CMR podpisany przez stronę norweską (ładunek) i polską (rozładunek).

Z tej transakcji tylko sprzedaż wykazuje Pan w deklaracji VAT-7K w kraju w poz. 25 i 26 (ze stawką 3%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest, że zakup towaru w Norwegii, odprawianego w Szwecji, docierajacego do polskiego odbiorcy, któremu sprzedaje Pan ryby ze stawką 3%, stanowi wewnątrzwpólnotowe nabycie towaru, skoro nie może Pan podać numeru NIP sprzedawcy, bo jest on spoza Unii.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro urząd skarbowy nie przyjmuje w deklaracji VAT-UE transakcji ze szweckim numerem NIP a norweskiego podać Pan nie może, to transakcja nie spełnia przesłanek pozwalających uznać ją za wewnątrzwspólnotowe nabycie, mimo wcześniejszych przypuszczeń, iż tak jest.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), "import towarów" oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 25 traktatu.

Poza czynnością, o której mowa w akapicie pierwszym, za import towarów uznaje się wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów znajdujących się w swobodnym obrocie pochodzących z terytorium trzeciego stanowiącego część terytorium celnego Wspólnoty.

W przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju (art. 36 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy), natomiast terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy).

Zatem, z importem towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług będziemy mieli do czynienia tylko wówczas, gdy określona procedura celna rozpoczęta na terytorium innego kraju, zostanie zakończona na terytorium Polski.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. az) zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium innego państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły jemu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Artykuł 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (wyłączenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabywa Pan ryby od firmy norweskiej na terenie Norwegii. Agencja celna, zgodnie z fakturą zakupową z norweskiej firmy, na granicy norwesko-szwedzkiej dokonuje odprawy i przesyła pocztą elektroniczną SAD zawierający szczegóły transakcji, m.in. wagę netto/brutto oraz nazwę firmy sprzedawcy (firmy norweskiej) i nabywcy (Pana). Następnie towar transportowany jest do Polski.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w związku z dokonanym na terytorium Szwecji importem - zgodnie z art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - stał się Pan podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towar dopuszczony do obrotu na terytorium Szwecji uzyskał status towaru wspólnotowego.

Podkreślić należy, że dla tej transakcji działał Pan w innym państwie członkowskim (tekst jedn. na terytorium Szwecji) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, bowiem o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie będzie zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto wystąpi jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany do Szwecji w ramach prowadzonego przez Pana przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej). Dalsze przemieszczenie własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Szwecji, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ustawy.

W myśl postanowień art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zgodnie z ust. 8 powołanego artykułu, informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1.

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;

2.

właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;

3.

właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostaw towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;

4.

łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 4, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl ust. 7 powołanego artykułu, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (...).

Rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), stanowiący załącznik nr 2 do tego rozporządzenia. Z ww. wzoru wynika, iż podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest obowiązany do wykazania ich wartości w deklaracji VAT-7K. Znajduje to potwierdzenie w załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), w którym wskazano, iż w poz. 33 części C "Rozliczenie podatku należnego" wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy (...) a w poz. 34 łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną wg obowiązujących stawek (...).

Należy wskazać, iż wzór deklaracji określony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1763) nie przewiduje innego trybu wykazywania przedmiotowych nabyć.

Analizując zaistniały stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż przywóz do Polski ryb zaimportowanych z Norwegii i dopuszczonych do obrotu na terytorium Szwecji spełnia przesłanki pozwalające uznać transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to nietransakcyjne przemieszczenie towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, dokonane przez podatnika (Pana), który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest i będzie ten sam podmiot.

Przedmiotowa transakcja winna zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną oraz ujęta w deklaracji VAT-7K w poz. 33 (wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) i 34 (łączna wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) a także wykazana w informacji podsumowującej. Z uwagi na fakt, że zgłaszającym towar jest agencja celna, w informacji podsumowującej należy wskazać agencję jako kontrahenta dokonującego dostawy, jeżeli jest ona zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, podając jej właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonano wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (Szwecji). W przeciwnym przypadku należy pominąć rubrykę z numerem NIP kontrahenta.

Końcowo wskazać należy, iż kwestie dotyczące miejsca świadczenia dostawy ryb dla kontrahenta łotewskiego, wcześniej zaimportowanych z Norwegii i dopuszczonych do obrotu na terytorium Szwecji, w sytuacji gdy towar nigdy nie znajdował się na terytorium Polski, dokumentowania tej transakcji, sposobu wykazania jej w deklaracji VAT-7K oraz zastosowania 3% stawki podatku dla transakcji sprzedaży ryb w Polsce, rozstrzygnięte zostały w interpretacjach odpowiednio nr ITPP2/443-808a/10/AK i ITPP2/443-808c/10/AK.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl