ITPP2/443-804/08/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku ich przemieszczenia z Polski do magazynu "call of stock" - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku ich przemieszczenia z Polski do magazynu "call of stock".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka przemieszcza towary (szafy telekomunikacyjne i podzespoły do tych szaf) z Polski do własnych magazynów (typu "call of stock") w Irlandii, Szwecji i Finlandii. Towary zgromadzone w magazynie przeznaczone są dla jednego, zidentyfikowanego klienta, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium swojego kraju. W momencie wywozu towarów do magazynu Spółka wystawia fakturę pro-forma. Odbiór towaru w magazynie jest potwierdzany na dokumencie przewozowym CMR w miejscu odbioru. Potwierdzony dokument przewozowy jest dostarczany do siedziby Spółki. Zgodnie z informacjami uzyskanymi w ww. krajach, jeżeli z magazynu towary będą pobierane przez jednego określonego klienta i będą przechowywane w magazynie krócej niż trzy miesiące, Spółka nie jest zobowiązana do rejestracji jako podatnik podatku od wartości dodanej w danym kraju.

Klienci Spółki pobierają towary z magazynu w miarę swoich potrzeb. Do czasu pobrania towarów z magazynu pozostają one własnością Spółki. W momencie pobrania towarów z magazynu generowane jest zamówienie oraz wystawiana faktura handlowa ze stawką 0%, za którą klient dokonuje zapłaty. W momencie pobrania towarów przez klienta z magazynu i wystawienia faktury, Spółka uznaje dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług) w momencie pobrania towarów z magazynu przez klienta.

Zdaniem Wnioskodawcy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów powinna być rozpoznana w momencie pobrania towarów z magazynu przez klienta i wystawienia przez Spółkę faktury handlowej ze stawką podatku 0%. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stanowi wywóz towarów w wykonaniu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W przypadku wyżej opisanej transakcji przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje dopiero w momencie pobrania przez niego towarów z magazynu. Z informacji uzyskanych od klientów z Irlandii, Szwecji i Finlandii wynika, że zgodnie z przepisami podatkowymi w ich krajach, dotyczącymi magazynów typu "call of stock", obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie pobrania towarów z magazynu i w tym momencie nabycie towarów jest traktowane przez kontrahenta jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Natomiast przemieszczenie towarów do magazynu nie rodzi u klienta Spółki żadnych obowiązków podatkowych.

Klienci Spółki są podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy). Równocześnie spełnione są warunki nałożone przez art. 42 ust. 1, 3, 4 i 11 ustawy: klient podał właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy. Spółka posiada również dokument przewozowy potwierdzający odbiór towaru w magazynie w innym kraju UE, kopie faktury oraz dokument elektroniczny potwierdzający pobranie towaru z magazynu przez klienta.

Spółka wskazała, iż prezentowane przez nią stanowisko zostało potwierdzone w innych interpretacjach prawa podatkowego, m.in. postanowieniu Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, sygn. 1473/WVO/443-38/2007/AN oraz postanowieniu Naczelnika Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu, sygn. DPP-005-36/05

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie ust. 3 tegoż artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Artykuł 13 ust. 6 określa, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97.

Co do zasady obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Według ust. 2 powyższej regulacji, w przypadku, gdy przed upływem ww. terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. W ust. 3 natomiast zapisano, że jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym ma miejsce sytuacja przemieszczenia towaru z terytorium Polski na terytorium innego kraju członkowskiego (Irlandii, Szwecji, Finlandii) do magazynu "call of stock", przy czym wywiezione towary do czasu pobrania ich z magazynu przez zidentyfikowanego kontrahenta, pozostaną własnością Spółki. Towar pobrany ze składu będzie dokumentowany fakturą. Spółka wskazała, iż zgodnie z obowiązującymi w wymienionych krajach przepisami, nie będzie istniała konieczność zarejestrowania się jako podatnik podatku od wartości dodanej. Należy zatem wskazać, iż przemieszczenie towarów z kraju do magazynu w innym kraju UE nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w wykonaniu art. 13 ust. 3 ustawy (przemieszczane towary nie będą służyć czynnościom wykonywanym przez Spółkę jako podatnika). W przedmiotowym przypadku nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Pomimo, iż wywóz poza terytorium kraju nastąpi wcześniej, dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy będzie miała miejsce w chwili pobrania towaru przez nabywcę (z magazynu), ponieważ w tym momencie nastąpi przeniesienie na niego prawa do rozporządzania tymi towarami. Moment powstania obowiązku podatkowego będzie się wiązał z momentem pobrania towaru z magazynu przez nabywcę.

Jak wskazano wyżej, stosownie do ogólnej zasady obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. A zatem w przedmiotowej sprawie, co do zasady obowiązek podatkowy powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nabywca pobrał towar ze składu. Jeśli faktura zostanie przez Wnioskodawcę wystawiona przed tym dniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej wystawienia.

Należy zaznaczyć, iż dokonanie dostawy towarów (w momencie pobrania ich z magazynu przez nabywcę) nakłada na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury w terminie 7 dni od wydania towaru zgodnie z zapisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstanie z chwilą wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.