ITPP2/443-8/10/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pan przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2010 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku mieszkalno-warsztatowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 stycznia 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 12 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową budynku mieszkalno-warsztatowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Planuje Pan rozpoczęcie działalności gospodarczej w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli. Usługi będą w całości opodatkowane 22% stawką podatku. W tym celu zamierza Pan wybudować na własnej działce budowlanej warsztat samochodowy. Projekt, który zamierza Pan nabyć dotyczy budynku warsztatowo-mieszkalnego z wyodrębnioną częścią warsztatową, socjalną, biurową oraz częścią mieszkalną. Z uwagi na opłacalność inwestycji nie zamierza zmieniać planu budynku. Wszelkie decyzje, jak pozwolenie na budowę, zatwierdzenie projektu budowlanego, będą dotyczyć budynku warsztatowo-mieszkalnego. Część mieszkalną zamierza Pan wynająć innemu podmiotowi na cele działalności gospodarczej lub przeznaczyć na magazyn - inwestycja w tym zakresie związana będzie ze sprzedażą opodatkowaną. Obecnie nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, jednakże w momencie realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie zarejestrowanym podatnikiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją inwestycji będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, pomimo że projekt oraz wszelkie pozwolenia dotyczyć będą budynku mieszkalno-warsztatowego, natomiast całość inwestycji będzie wykorzystywana na cele związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Zdaniem Wnioskodawcy, cytującego treść przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przepis ten wyłącza prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku wykorzystywania ich do czynności zwolnionych od podatku, bądź niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wnioskodawca stwierdził, że gdyby zakupił lokal mieszkalny od developera i wykorzystywał go do wykonywania czynności opodatkowanych również przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego (w całości).

Jego zdaniem jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ww. inwestycję, mimo że projekt dotyczy budynku mieszkalno-warsztatowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wykładnia cyt. wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi oraz w sytuacji, gdy towary i usługi zostały nabyte przez podmiot inny niż podatnik VAT czynny (z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jednocześnie ustawodawca na podstawie art. 99 ust. 1 cyt. ustawy nałożył na podatników VAT czynnych obowiązek składania deklaracji dla podatku od towarów i usług za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Obowiązek ten spoczywa wyłącznie na podatnikach VAT czynnych, z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze ww. przypisy wskazać należy, iż w chwili realizacji nabytego prawa (w chwili złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług), podatnik musi mieć formalny status zarejestrowanego (czynnego) podatnika podatku od towarów i usług, żeby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W treści złożonego wniosku wskazano, iż zamierza Pan wybudować budynek mieszkalno-warsztatowy z wyodrębnioną częścią warsztatową, socjalną, biurową oraz częścią mieszkalną. Wskazał Pan: "Część mieszkalną zamierzam wynająć innej firmie na cele działalności gospodarczej lub przeznaczę na magazyn - inwestycja w tym zakresie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną".

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli budynek mieszkalno-warsztatowy, który planuje Pan wybudować będzie wykorzystywany w całości do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a w chwili realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie Pan podatnikiem VAT czynnym, będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących przedmiotowej inwestycji, o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.