ITPP2/443-798/14/AK - Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywania czynności w zakresie logistyki i magazynowania towarów wymagających przechowywania w warunkach chłodniczych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania kompleksowych usług przechowania towarów, prawa do zastosowania do nich stawki podatku w wysokości 0% oraz podstawy opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% w sytuacji gdy dojdzie do przekroczenia okresu składowania towaru powyżej 20 dni (dla towarów składowanych w kontenerach) lub 60 dni (dla towarów składowanych na paletach) - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania kompleksowych usług przechowania towarów, prawa do zastosowania do nich stawki podatku w wysokości 0% oraz podstawy opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% w sytuacji gdy dojdzie do przekroczenia okresu składowania towaru powyżej 20 dni (dla towarów składowanych w kontenerach) lub 60 dni (dla towarów składowanych na paletach).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie szeroko rozumianych usług w zakresie logistyki i magazynowania towarów wymagających przechowywania w warunkach chłodniczych. Obecnie zamierza zawrzeć ze swoim jedynym wspólnikiem ramową umowę, na podstawie której uzyska możliwość przechowywania towarów - produktów rybnych, organizmów morskich, produktów rybołówstwa i akwakultury w nowo wybudowanej przez ten podmiot chłodni składowej: "XXX". W chłodni tej Spółka zamierza przechowywać towary należące do innych podmiotów (krajowych i zagranicznych). Przechowanie to odbywać się będzie w ramach świadczonych na rzecz tych podmiotów usług logistycznych, które mogą mieć dwojaki charakter. Z jednej strony będą to usługi magazynowania towarów powierzonych przez klienta, z drugiej zaś usługi, w których sam proces magazynowania (składowania) towarów, stanowić będzie jedynie część szerszej usługi logistycznej, związanej z organizacją transportu towarów wymagających przechowywania w warunkach chłodniczych.

W przypadku umów na świadczenie wyłącznie usług magazynowania, postanowienia tych umów, co do zasady, będą zbliżone w treści do postanowień umowy ramowej, jaką zawrze on ze spółką matką. W umowach tych zobowiąże się względem swoich kontrahentów do świadczenia kompleksowych usług magazynowania (składowania) należących do nich towarów w przedmiotowej chłodni. W ramach przedmiotowych usług wykonywane będą następujące czynności:

* rozładunek towarów ze statku i ich dostarczenie do chłodni,

* rozładunek towarów z kontenerów chłodniczych i samochodów chłodniczych i dostarczenie do chłodni,

* sortowanie towarów,

* przechowywanie towarów w sposób odpowiadający właściwościom towarów i zgodnie ze specyfikacjami przekazanymi przez kontrahenta,

* przygotowywanie dokumentacji weterynaryjnej, celnej, przewozowej,

* przepakowywanie towarów,

* etykietowanie towarów,

* przygotowanie towarów do wysyłki,

* załadunek towarów opuszczających chłodnię na środki transportu.

Spośród wymienionych czynności podstawową usługą będzie usługa przechowania towarów. Pozostałe czynności będą mieć wyłącznie charakter subsydiarny, uzupełniający w stosunku do usługi przechowania, gdyż ich świadczenie jest warunkowane wystąpieniem usługi podstawowej w postaci przechowania towarów. Usługi pomocnicze nie będą zatem funkcjonować jako odrębne świadczenia, gdyż bez usługi podstawowej (przechowania) nie tworzyłyby żadnej wartości dodanej. Usługobiorcy nie mają żadnego uzasadnionego interesu w tym, aby korzystać wyłącznie z usług pomocniczych i nie będą zlecać odrębnie ich wykonania Spółce jako usługodawcy. Należne wynagrodzenie za świadczenie przedmiotowej usługi kompleksowej przechowania będzie skalkulowane w sposób złożony i zależeć będzie od długości okresu przechowania towarów oraz faktycznie wykonywanych w jego trakcie czynności pomocniczych, w oparciu o ustalone miedzy stronami stawki jednostkowe.

Za wyjątkiem usługi rozładunku towarów ze statku lub samochodów i kontenerów i ich dostarczenia do chłodni, Spółka nie będzie osobiście wykonywała przedmiotowych czynności, gdyż będą one wykonywane w oparciu o umowę ramową przez spółkę matkę. W związku z powyższym, wynagrodzenie Spółki w umowach składu zawieranych z podmiotami trzecimi będzie pochodną stawek obowiązujących w umowie ramowej zawartej ze spółką matką.

Zgodnie z warunkami umów, jakie zamierza zawrzeć Spółka z podmiotami trzecimi, ww. usługi świadczone będą w budynku chłodni, przy czym w związku ze świadczeniem tych usług usługobiorcy nie nabędą prawa do używania nieruchomości lub jej określonej części, gdyż takiego prawa nie będzie posiadała również Spółka na podstawie umowy łączącej ją ze spółką matką. Spółka matka zawarła bowiem z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa umowę o dofinansowanie budowy chłodni, która zakazuje przenoszenia praw własności, jak i posiadania całości, jak i części budynku - chłodni na inny podmiot. W konsekwencji, kontrahentom Spółki nie zostanie przyznane prawo używania całości lub części wyraźnie określonej nieruchomości i w związku z tym powierzchnie chłodni nie będą im udostępniane w sposób swobodny do celów wyłącznego dysponowania.

Jak już wskazano, poza świadczeniem usług magazynowania (przechowania) towarów, Spółka zamierza również świadczyć na rzecz klientów (podmiotów polskich oraz zagranicznych) usługi logistyczne o szerszym charakterze, związane z organizacją transportu towarów, wymagających przechowania w warunkach chłodniczych (produktów rybnych, organizmów morskich, produktów rybołówstwa lub akwakultury). Usługi te będą świadczone na rzecz podmiotów polskich i zagranicznych i polegać będą na kompleksowej organizacji procesu transportu towarów z wykorzystaniem infrastruktury chłodni. Towar będzie przewożony zarówno w kontenerach, jak i na paletach. W zależności od zawartej umowy, organizowany przez Spółkę transport towaru może następować w różnych konfiguracjach: od dostawcy do chłodni, z chłodni do nabywcy lub od dostawcy bezpośrednio do nabywcy, po uprzednim przeładunku towarów w chłodni pomiędzy kontenerami lub z kontenerów na palety. W każdym jednak przypadku, dla prawidłowej realizacji tych usług wymagane będzie wykorzystanie infrastruktury chłodni. Sam proces składowania (przechowania) towarów w chłodni może - w zależności od okoliczności - stanowić część usługi wyładunku, załadunku lub przeładunku towarów. Co do zasady, czas składowania tych towarów w chodni nie będzie przekraczać 20 dni dla towarów dostarczonych w kontenerach i 60 dni dla towarów dostarczanych na paletach. Sporadycznie mogą jednak wystąpić sytuacje, w których czas ten zostanie przekroczony. Mogą również zaistnieć sytuacje, w których towar w kontenerach po dostarczeniu do chłodni ze statku lub samochodu ciężarowego w ogóle nie będzie w niej składowany, lecz będzie w niej wyłącznie przeładowywany na inny kontener w ramach tzw. usługi cross-docking, świadczonej przez spółkę matkę na podstawie umowy podwykonawczej zawartej ze Spółką. W takim przypadku, przywieziony do chłodni towar - po przeładowaniu - będzie opuszczał chłodnię już w innym kontenerze i będzie następnie załadowywany na ten sam lub inny środek transportu morskiego lub środek transportu lądowego oraz przewożony dalej.

Wymienione powyżej usługi składowania oraz cross-docking towarów (produktów rybnych, organizmów morskich, produktów rybołówstwa lub akwakultury) świadczone będą w całości na terenie portu morskiego i będą związane nierozerwalnie z transportem wymienionych powyżej towarów statkami morskimi (transport morski) lub z międzynarodowym albo wewnątrzwspólnotowym transportem towarów środkami transportu lądowego, następującym po transporcie morskim (odbiór z portu morskiego towarów, które przybyły transportem morskim) lub poprzedzającym transport morski (przywóz towarów do portu celem ich późniejszego załadunku na statek).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy miejscem świadczenia przez Spółkę kompleksowych usług przechowania towarów w chłodni, świadczonych na rzecz kontrahentów zagranicznych - będzie miejsce położenia nieruchomości (chłodni), czy też miejsce to należy ustalać zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarowi usług, a co za tym idzie miejscem opodatkowania tych usług będzie siedziba usługobiorcy.

2. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że usługi składowania (magazynowania) oraz tzw. cross-docking towarów, wykonywane w ramach wyładunku, załadunku i przeładunku, nierozerwalnie związanego z transportem towarów dokonywanym środkami transportu morskiego lub międzynarodowym transportem towarów, które Spółka zamierza świadczyć na terenie portu z wykorzystaniem infrastruktury chłodni na rzecz podmiotów krajowych mogą zostać uznane za usługi służące bezpośrednim potrzebom ładunków w rozumieniu art. 83 ust. 2a ustawy o VAT i tym samym być opodatkowane wg stawki VAT 0%.

3. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów krajowych usług składowania towarów, które na podstawie art. 83 ust. 2a ustawy o VAT mogą być uznane za służące bezpośrednim potrzebom ładunków - o ile dojdzie do przekroczenia okresu składowania towaru w chłodni powyżej 20 dni (dla towarów składowanych w kontenerach) lub 60 dni (dla towarów składowanych na paletach), to stawkę podstawową należy zastosować wyłącznie dla okresu składowania tych towarów powyżej 20 lub 60 dni.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności, które będą przez niego wykonywane na podstawie umów zawieranych z kontrahentami należy zakwalifikować jako jedną kompleksową usługę magazynowania (przechowania), w odniesieniu do której miejsce świadczenia winno zostać ustalone zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. w miejscu, w którym usługobiorca ma siedzibę.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) wynika, że jeżeli kilka świadczeń dokonywanych przez podatnika na rzecz klienta jest ze sobą tak ściśle związane, że tworzy obiektywnie jedno świadczenie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia. Jak wynika z wyroku TSUE z dnia 25 lutego 1999 r. (C-349/96)"pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej". Bez wątpienia za usługę główną w rozpatrywanej sprawie należy uznać usługę przechowania. Pozostałe czynności, takie jak przyjmowanie towarów do chłodni, ich sortowanie, przepakowywanie, etykietowanie, przygotowanie dokumentacji weterynaryjnej, przygotowywanie towarów do wysyłki i załadunek mają wyłącznie charakter pomocniczy, gdyż służą one jedynie prawidłowemu wykonaniu usługi podstawowej w postaci przechowania towarów i są uwarunkowane jej wystąpieniem. W konsekwencji należy uznać, że wszystkie wymienione czynności będą składać się na jedno złożone świadczenie, które winno być opodatkowane zgodnie z regułami obowiązującymi dla podstawowej usługi magazynowania (przechowania) towarów. W ocenie Spółki, dla klasyfikacji przedmiotowej usługi jako złożonej nie ma znaczenia sposób ustalenia przez strony umowy płatności za tę usługę w oparciu o stawki jednostkowe dla poszczególnych czynności, gdyż nie wpłynie to na istotę samej usługi jako usługi o charakterze jednorodnym i niepodzielnym.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - z zastrzeżeniem przewidzianych w ustawie wyjątków - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Powyższy przepis art. 28b ust. 1 ustawy wyraża zasadę ogólną, od której przewidziano szereg wyjątków. Jeden z tych wyjątków dotyczy świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług użytkowania i używania nieruchomości, które - w myśl art. 28e ust. 1 ustawy - są opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości. W ocenie Spółki, wyjątek ten nie może jednakże mieć zastosowania do kompleksowych usług magazynowania (przechowania) towarów, o których mowa w stanie faktycznym sprawy.

Jak wynika z wyroku TSUE z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12, artykuł 47 dyrektywy Rady 2006/112/WE (którego implementacją jest art. 28e ustawy o VAT) należy interpretować w ten sposób, że kompleksowe usługi w zakresie magazynowania, obejmujące przyjmowanie towarów do magazynu, ich umieszczanie na odpowiednich półkach magazynowych, przechowywanie, pakowanie, wydawanie, rozładunek i załadunek są objęte tym artykułem jedynie wówczas, gdy magazynowanie stanowi świadczenie główne czynności jednolitej, a usługobiorcom zostało przyznane prawo używania całości lub części wyraźnie określonej nieruchomości. Jednocześnie Trybunał wyjaśnił przy tym, iż magazynowanie towarów należy zasadniczo uznać za świadczenie główne, natomiast przyjmowanie towarów, ich rozmieszczanie, wydawanie, rozładunek i załadunek stanowią jedynie świadczenia dodatkowe. Te ostatnie ze wskazanych świadczeń nie stanowią bowiem dla klienta celu samego w sobie, lecz są czynnościami umożliwiającymi mu skorzystanie w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego. Jednocześnie Trybunał podkreślił, że aby można było mówić o usłudze związanej z nieruchomością konieczne jest, aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość.

Analogiczne stanowisko, już po wyroku TSUE, prezentują polskie sądy administracyjne, czego przykładem jest wyrok WSA w Poznaniu z dnia 4 września 2013 r. sygn. akt I SA/Po 643/13, czy najnowszy wyrok NSA w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1786/13. Stanowisko to podzielają również organy podatkowe w najnowszych interpretacjach (por. interpretacje indywidualne Dyrektorów Izb Skarbowych: w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2014 r. nr IPTPP2/443-21/14-4/AW, w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r. nr IPPP3/443-84/14-2/MKw, czy w Bydgoszczy z dnia 18 lutego 2014 r. nr ITPP2/443-1286/13/RS).

Tymczasem w stanie faktycznym niniejszej sprawy nie sposób uznać, że to nieruchomość (budynek chłodni) stanowi konstytutywny element świadczenia. Jakkolwiek oczywistym jest, że prawidłowe wykonanie usługi wymagać będzie odpowiednich warunków technicznych (co umożliwia budynek chłodni), to jednakże nie można uznać, że to właśnie przedmiotowa nieruchomość stanowi zasadniczy element usługi. Istniejący w tym przypadku pewien związek z nieruchomością ma bowiem charakter wtórny. Nie sposób bowiem uznać, że przedmiotowa usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą, a nie inną nieruchomością. Obiektywnie rzecz ujmując, przedmiotową usługę można byłoby świadczyć również w innym miejscu, o ile tylko byłaby tam odpowiednia infrastruktura (chłodnia). W niniejszej sprawie celem świadczenia usługi jest profesjonalne przechowywanie towarów - nie jest zatem istotne konkretne miejsce, gdzie się to odbywa. Lokalizacja chłodni na terenie portu wpływa jedynie na opłacalność przedsięwzięcia. Usługa, której tylko jednym z elementów jest udostępnienie miejsca do przechowywania towarów, nie ma związku z nieruchomością w rozumieniu analizowanego przepisu. Zamiarem stron nie jest bowiem przypisanie usługobiorcy prawa do korzystania z powierzchni magazynowej, lecz utrzymanie towarów w niezmienionym stanie oraz zapewnienie wszelkich dodatkowych świadczeń z tym związanych. Co więcej, jak już wskazano, Spółka - zawierając umowę ramową ze spółką matką - nie będzie nawet miała prawa do używania (korzystania) z przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji należy uznać, że miejsce świadczenia przedmiotowej usługi należy wyznaczać zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę. W doktrynie podkreśla się, że ww. zasada ogólna dotyczy każdego przypadku świadczenia usług na rzecz podatników. Nie ma tutaj zastrzeżenia, aby usługobiorca i usługodawca pochodzili z różnych państw. Omawiana reguła ustalania miejsca świadczenia ma zastosowanie także w przypadku, gdy dana usługa jest świadczona pomiędzy podatnikami z tego samego państwa (por. A. Bartosiewicz - Komentarz do art. 28 (b) ustawy o podatku od towarów i usług, Lex 2013). W sytuacji jednakże gdy usługobiorcą będzie nie podmiot krajowy, lecz zagraniczny kontrahent (będący podatnikiem VAT lub osobą prawną nie będącą podatnikiem) obowiązek rozliczenia podatku wynikającego ze świadczonej usługi przejdzie na usługobiorcę, zgodnie z zasadą reverse charge. Dodatkowym potwierdzeniem zasadności stanowiska Spółki, jest interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2014 r. IPPP3/443-192/14-4/SM, jaka została wydana w analogicznej sprawie z wniosku jedynego wspólnika spółki.

W ocenie Spółki, świadczone przez nią usługi składowania (magazynowania) oraz tzw. cross-docking towarów, wykonywane w ramach wyładunku, załadunku i przeładunku, nierozerwalnie związanego z transportem towarów dokonywanym środkami transportu morskiego lub międzynarodowym transportem towarów drogą lądową - w przypadku gdy będą świadczone na rzecz podmiotów krajowych - podlegać będą stawce VAT 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 9, 9a i 17 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług świadczonych na obszarze portów morskich polegających na obsłudze środków transportu morskiego lub służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków (pkt 9); usług świadczonych na obszarze portów morskich, związanych z transportem międzynarodowym, polegających na obsłudze środków transportu lądowego oraz żeglugi śródlądowej lub służących bezpośrednim potrzebom ich ładunków (pkt 9a); pozostałych usług świadczonych na rzecz armatorów morskich lub innych podmiotów wykonujących przewozy środkami transportu morskiego służących bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, lub ich ładunków (pkt 17). Jednocześnie ust. 2a art. 83 ustawy stanowi, że do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 9a i 17, zalicza się załadunek, wyładunek, przeładunek oraz inne usługi wykonywane na tych ładunkach niezbędne do wykonania usługi transportu tych ładunków, z wyjątkiem usług składowania tych ładunków, z tym że usługi składowania ładunków, które stanowią część załadunku, wyładunku lub przeładunku, w części wykonywanej w okresie nieprzekraczającym: 20 dni dla ładunków przewożonych w kontenerach (pkt 1), 60 dni dla pozostałych ładunków (pkt 2), zalicza się do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków.

Z powyższych przepisów wynika, że stawkę 0% należy stosować do świadczonych na obszarze portów morskich usług: załadunku, wyładunku, przeładunku oraz innych usług wykonywanych na ładunkach, niezbędnych do wykonania usługi transportu tych ładunków.

W ocenie Spółki, wyznacznikiem uznania danej czynności za służącą usłudze transportu ładunków w rozumieniu art. 83 ust. 2a ustawy jest bezpośrednia potrzeba tego ładunku.

Brak jest innego kryterium ustawowego do objęcia opodatkowaniem stawką 0% usługi polegającej na obsłudze środka transportowego, jego ładunku, poza koniecznością związania tej czynności z obsługą ładunku. Zatem, świadczone przez Spółkę usługi składowania oraz tzw. cross-docking towarów, wykonywane w ramach wyładunku, załadunku i przeładunku, nierozerwalnie związanego z transportem towarów dokonywanym środkami transportu morskiego lub międzynarodowym transportem towarów, niezależnie od tego czy będą świadczone przez nią osobiście, czy też Spółka podzleci ich wykonanie innemu podmiotowi - spełniają wszelkie konieczne warunki do objęcia ich preferencyjną stawką VAT w wysokości 0%, gdyż:

* są świadczone na terenie portu,

* są immanentnie związane z transportem morskim towarów (towar jest transportowany do lub z portu na pokładzie statków morskich) lub transportem międzynarodowym towarów środkami transportu lądowego (dostarczony wcześniej do chłodni towar zostanie załadowywany na środek transportu lądowego i będzie przewieziony do kraju trzeciego),

* służą potrzebom ładunków (bez dokonania tych usług towar nie może być dalej transportowany).

Potwierdzeniem zasadności stanowiska Spółki jest m.in. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 4 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 152/12, w której Sąd podkreślił, że...ładunki rozładowane ze środka transportu w oczekiwaniu na kolejny środek transportu...nie tracą statusu ładunku, zaś składowanie takiego ładunku jest elementem kompleksowej usługi przeładunkowej.

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów skarbowych (vide interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2011 r. nr ITPP2/443-227/11-S/AW. Spółka podkreśla zarazem, że w przywołanej już interpretacji nr IPPP3/443-192/14-4/SM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy-jedynego wspólnika Spółki - w zakresie odnoszącym się do prawa do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do usług cross docking, świadczonych na rzecz podmiotów krajowych.

Zgodnie z art. 83 ust. 2a ustawy o VAT, do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 9a i 17, zalicza się załadunek, wyładunek, przeładunek oraz inne usługi wykonywane na tych ładunkach niezbędne do wykonania usługi transportu tych ładunków, z wyjątkiem usług składowania tych ładunków, z tym że usługi składowania ładunków, które stanowią część załadunku, wyładunku lub przeładunku, w części wykonywanej w okresie nieprzekraczającym:

* zalicza się do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków.

W ocenie Spółki, powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, że w przypadku usług składowania towarów, które na podstawie art. 83 ust. 2a ustawy mogą być uznane za służące bezpośrednim potrzebom ładunków i które będą miały miejsce świadczenia w Polsce - o ile dojdzie do przekroczenia okresu składowania towaru w chłodni powyżej 20 dni (dla towarów składowanych w kontenerach) lub 60 dni (dla towarów składowanych na paletach), to stawkę podstawową należy zastosować wyłącznie dla okresu składowania tych towarów powyżej 20 lub 60 dni. Natomiast w odniesieniu do czasu składowania nieprzekraczającego tego okresu, Spółka nie traci prawa do zastosowania stawki preferencyjnej 0%.

W ocenie Spółki, zasadność takiego rozumienia tego przepisu potwierdzają przedstawiciele doktryny prawa podatkowego. Przykładowo taki pogląd prezentuje Adam Bartosiewicz - którego zdaniem - w takiej sytuacji stawka podstawowa winna być stosowana do tej części usługi, która dotyczy okresu przekraczającego odpowiednio 20 dni bądź 60 dni. Wg niego, pierwsza część okresu składowania będzie nadal opodatkowana stawką 0% VAT (por. A. Bartosiewicz-Komentarz do art. 83 ustawy o podatku od towarowi usług, teza 17, LEX 2013).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).3

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.