ITPP2/443-781b/11/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 2 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 15 lipca i 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności rozłożenia płatności na raty, z tytułu których naliczane są odsetki - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 15 lipca i 3 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności rozłożenia płatności na raty, z tytułu których naliczane są odsetki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Użytkownik wieczysty zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Gminy, położonej w obrębie miasta, zwrócił się z wnioskiem o jej sprzedaż. Nieruchomość ta została oddana w użytkowanie wieczyste Gminnej Spółdzielni w roku 1989 i zbyta przez nią na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności "nieruchomości" w dniu 14 stycznia 2004 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w sprawie egzekucyjnej. Zarządzeniem, burmistrz przeznaczył nieruchomość do sprzedaży w drodze bezprzetargowej, gdyż zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz jej użytkownika wieczystego, zgodnie z art. 32 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r., następuje w drodze bezprzetargowej. Na tej podstawie został podpisany protokół rokowań dnia 30 grudnia 2010 r., w którym sprzedawca oddaje do sprzedaży, a nabywca wyraża gotowość nabycia na własność nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym, na warunkach określonych w protokole. Nieruchomość stanowią tereny przemysłowe. Sprzedaż odbyła się w formie aktu notarialnego w dniu 3 lutego 2011 r. na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2010, Nr 102, poz. 651). Cena netto została ustalona jako różnica pomiędzy wartością prawa własności nieruchomości a wartością prawa użytkowania wieczystego (na podst. operatów szacunkowych). Cenę sprzedaży określono poprzez doliczenie podatku od towarów i usług. Zapłata została nabywcy rozłożona na raty: pierwsza rata płatna do dnia zawarcia umowy, pozostała należność została rozłożona na 10 rat rocznych płatnych do 15 czerwca każdego roku począwszy od 2011 r. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

Pierwsza wpłata wpłynęła na rachunek Urzędu w grudniu 2010 r. i została opodatkowana stawką 22% (wyliczona na podst. zarządzenia z dnia 30 listopada 2010 r.). Kolejne raty z naliczoną po zmianach stawką podatku w wysokości 23%. Do zmiany stawki podatku został sporządzony protokół uzupełniający dnia 28 stycznia 2011 r. Pierwsza wpłata została rozliczona w deklaracji za grudzień 2010 r., pozostała kwota do zapłacenia, w deklaracji za luty 2011 (z chwilą wydania towaru).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki doliczane do rozłożonej na raty niespłaconej części ceny, podlegające oprocentowaniu w wysokości stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli przez NBP, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, odsetki są ekwiwalentem za udzieloną w spłacie ulgę i są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatkiem od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej (...).

Na podstawie ust. 4 ww. artykułu, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, wprowadzonego do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionego, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku m.in.:

* usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 38);

* usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (pkt 39);

* usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (pkt 40);

* usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie (pkt 41).

Powyższe zwolnienie stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13).

Z ust. 14 powyższego artykułu wynika, że przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Z art. 43 ust. 15 ustawy wynika, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z kolei stosownie do zapisu ust. 16 ww. artykułu, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

Stosowanie do art. 37 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli zbycie następuje między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego oraz między tymi jednostkami.

Stosownie do art. 70 ust. 2 powyższej ustawy o gospodarce nieruchomościami, cena nieruchomości sprzedawanej w drodze bezprzetargowej lub w drodze rokowań, o których mowa w art. 37 ust. 2 i 3 oraz w art. 39 ust. 2, może zostać rozłożona na raty, na czas nie dłuższy niż 10 lat. Wierzytelność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w stosunku do nabywcy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w szczególności przez ustanowienie hipoteki. Pierwsza rata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina dokonała sprzedaży prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej (stanowiącej teren przemysłowy), na rzecz użytkownika wieczystego. Sprzedaż odbyła się w drodze bezprzetargowej, zgodnie z art. 32 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. i udokumentowana została aktem notarialnym w dniu 3 lutego 2011 r. Zapłata została nabywcy rozłożona na raty: pierwsza rata płatna do dnia zawarcia umowy, pozostała należność została rozłożona na 10 rat rocznych płatnych do 15 czerwca każdego roku począwszy od 2011 r. Rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie ma miejsce świadczenie wzajemne: odsetki pobierane przez Gminę stanowią wynagrodzenie za świadczenie wykonywane na rzecz nabywcy nieruchomości gruntowej. Tym samym są one ściśle związane z uzyskaniem przez nabywcę korzyści w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty - ceny sprzedaży.

W związku z powyższym, w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi polegającej na rozłożeniu należności na raty, która - stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednakże na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że kwestia dotycząca opodatkowania sprzedaży gruntu na rzecz użytkownika wieczystego, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr TPP2/443-781a/11/AP.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.