ITPP2/443-770b/10/AK - Określenie charakteru czynności wykonywanych przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 2 listopada 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności wykonywanych przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia charakteru czynności wykonywanych przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych z dnia 8 grudnia 2009 r. został powołany Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych. Rada sprawuje ogólny nadzór nad działalnością Sądu w tym znaczeniu, że zatwierdza reguły postępowania przed Sądem oraz zasady dotyczące opłat i kosztów postępowania.

Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych jako organ samorządu w rozumieniu ustawy o radcach prawnych, zgodnie z postanowieniami art. 41 pkt 3 tej ustawy, ma za zadanie między innymi współdziałanie w kształtowaniu i stosowaniu prawa. Powołanie Stałego Sądu Arbitrażowego w rozumieniu art. 1154 i następnych kodeksu postępowania cywilnego przyczynia się do popularyzacji zasad sądownictwa arbitrażowego, propagowania polubownego załatwiania sporów i rozwoju sądownictwa polubownego. Ma również za zadanie zachęcanie radców prawnych do kierowania spraw pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, o ile jest to możliwe. Zgodnie z pkt 2 regulaminu i reguł postępowania Stałego Sądu Arbitrażowego przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych - Stały Sąd Arbitrażowy jest wyodrębnioną i działającą przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych, samodzielną jednostką organizacyjną. W § 2 pkt 1 przywołanego regulaminu postanowiono natomiast, że Stały Sąd Arbitrażowy tworzą wszyscy arbitrzy, stanowiący zgromadzenie ogólne Sądu. Według postanowień § 3 ust. 1 omawianego regulaminu, Stały Sąd Arbitrażowy rozstrzyga spory o prawa majątkowe lub spory o prawa niemajątkowe mogące być przedmiotem ugody sądowej, z wyjątkiem spraw o alimenty, w tym w szczególności spory ze stosunków cywilnoprawnych wynikających z działalności związanej z produkcją, handlem, świadczeniem usług. W art. 2 § 6 tego regulaminu wyłączono natomiast odpowiedzialność arbitra, Sądu, jak również Okręgowej Izby Radców Prawnych za szkody powstałe w następstwie działania lub zaniechania, związanych z toczącym się postępowaniem arbitrażowym.

W zakresie doboru składów orzekających i prowadzenia postępowania, w ramach obowiązujących reguł, obowiązuje zasada pełnej autonomii Sądu Arbitrażowego, z poszanowaniem woli stron - uczestników procesu.

Podstawę powołania, organizacji i funkcjonowania Sądu stanowią przepisy prawa, obowiązujący regulamin i reguły postępowania Stałego Sądu Arbitrażowego przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych.

Organizacja Stałego Sądu Arbitrażowego wynika z przywołanego regulaminu. Arbitrem może być wyłącznie osoba fizyczna, bez względu na jej obywatelstwo, posiadająca zdolność do czynności prawnych. Stały Sąd Arbitrażowy tworzą wszyscy arbitrzy, stanowiący zgromadzenie ogólne Sądu. Zgromadzenie Ogólne powołuje ze swego grona kolegium arbitrów Stałego Sądu Arbitrażowego, będące organem i zarządzającym i wykonawczym Sądu. W skład kolegium arbitrów wchodzą: przewodniczący kolegium i arbitrów, pełniący jednocześnie funkcję prezesa Stałego Sądu Arbitrażowego, od jednego do dwóch wiceprzewodniczących kolegium arbitrów, pełniących jednocześnie funkcje wiceprezesów Stałego Sądu Arbitrażowego, sekretarz i członkowie kolegium arbitrów. Do kompetencji kolegium arbitrów należy: podejmowanie uchwał o wpisie na listę arbitrów lub wykreśleniu arbitra z listy, składanie Zgromadzeniu Ogólnemu wniosków w przedmiocie zmian regulaminu Sądu, składanie Zgromadzeniu Ogólnemu sprawozdania z działalności Sądu, powoływanie po porozumieniu z Dziekanem Okręgowej Izby Radców Prawnych, Sekretarza Sądu i inne przewidziane w regulaminie. Do kompetencji przewodniczącego kolegium arbitrów należy: dokonywanie wyboru arbitra lub arbitrów, albo superarbitra, koordynowanie pracy Sądu, jego organów, sekretarza i pracowników, reprezentowanie Sądu w stosunkach zewnętrznych.

Obowiązkiem sekretarza Sądu jest podejmowanie wszelkich czynności zmierzających do zapewnienia należytego, zgodnego z prawem i regulaminem, przebiegu postępowania arbitrażowego a w szczególności: prowadzenie i udostępnianie stronom oraz innym zainteresowanym regulaminu Sądu, regulaminu opłat, listy arbitrów i innych materiałów Sądu, przyjmowanie pism i wysyłanie korespondencji, prowadzenie innych czynności administracyjnych, ustalanie wpisu oraz ewentualnie innych opłat, wykonywanie poleceń kolegium arbitrów, prezesa Sądu oraz Sądu orzekającego. Sekretarz podlega kolegium arbitrów oraz prezesowi. Sekretarzem jest osoba powołana przez kolegium arbitrów, zatrudniona w ramach umowy o pracę albo w ramach innego stosunku prawnego przez Okręgową Izbę Radców Prawnych. Sekretarz może również wykonywać swoje obowiązki nieodpłatnie.

Według regulaminu opłat i kosztów postępowania Stałego Sądu Arbitrażowego przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych, do uiszczenia opłat i kosztów obowiązana jest strona, która wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Opłaty i zaliczki na opłaty są pobierane w kwocie brutto, z doliczeniem należnego podatku od towarów i usług, według stawki 22%. Opłatami za czynności Sądu jest opłata sądowa i opłata mediacyjna.

Złożenie pozwu powoduje wszczęcie postępowania przed Sądem. Wnoszący pozew jest obowiązany do uiszczenia opłaty rejestracyjnej i sądowej, zgodnie z "tabelą opłat". W zamian za te opłaty wpłacający, tj. składający pozew, uzyskuje świadczenia w postaci przeprowadzenia postępowania rozpoznawczego przed Sądem, łącznie z przeprowadzeniem rozprawy i wydaniem wyroku, który kończy postępowanie.

Obowiązanym natomiast do uiszczenia opłaty rejestracyjnej i połowy opłaty mediacyjnej jest ten, kto składa wniosek o wszczęcie postępowania mediacyjnego. Po uiszczeniu opłaty rejestracyjnej oraz połowy opłaty mediacyjnej, sekretarz Sądu doręcza drugiej stronie wniosek i wzywa ją do złożenia oświadczenia, czy wyraża zgodę na wzięcie udziału w postępowaniu mediacyjnym, oraz do uiszczenia drugiej połowy opłaty mediacyjnej w terminie oznaczonym przez sekretarza Sądu. W razie gdy druga strona nie wyraziła zgody na przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, sekretarz Sądu zwraca wnioskodawcy wpłaconą przez niego opłatę mediacyjną

Jeżeli chodzi o opłatę rejestracyjną, to jest to opłata za czynności wykonywane w związku z przyjęciem wnoszonego pozwu czy wniosku o mediację. Obejmują one swym zakresem chociażby zapoznanie się z przedmiotem pozwu lub mediacji i dokonanie oceny czy Stały Sąd Arbitrażowy jest sądem właściwym do rozpatrzenia sprawy.

Stosując się do uregulowań zawartych w regulaminie opłat i kosztów, w marcu 2010 r. zostały wystawione faktury VAT tytułem wpłacanych opłat arbitrażowych.

Okręgowa Izba Radców Prawnych posiada status podatnika VAT zwolnionego.

Urząd Statystyczny w 2004 r. zakwalifikował przedmiot działalności Okręgowej Izby Radców Prawnych do symbolu usług PKWiU 91.33Z "działalność organizacji członkowskich gdzie indziej nie sklasyfikowana". W 2007 r., w związku ze zmianą PKWiU, numer tego symbolu został zmieniony przez Urząd Statystyczny na 94.99Z, lecz nadal działalność ta została określona jako "działalność pozostała organizacji członkowskich gdzie indziej nie sklasyfikowana".

W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), usługi świadczone przez Sąd Arbitrażowy nie zostały bezpośrednio i jednoznacznie wymienione. Wobec tego, że działalność Okręgowej Izby Radców Prawnych została przez Urząd Statystyczny zakwalifikowana do usług o symbolu PKWiU 91 33Z "działalność organizacji członkowskich gdzie indziej nie sklasyfikowana" to - w ocenie Izby - działalność działającego przy niej Stałego Sądu Arbitrażowego powinna być objęta również tą kwalifikacją. Takie stanowisko znajduje oparcie w kwalifikacjach dokonywanych dla innych organizacji, stowarzyszeń, przy których działają Sądy Arbitrażowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pobierane wpisy (opłaty) na prowadzenie spraw w stałym sądzie arbitrażowym nie są kwalifikowane do usług w zakresie doradztwa lub usług prawniczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie są wykluczone ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 113 ust. 1, ust. 2, ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wskazującego na poz. 36 i 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Okręgowa Izba Radców Prawnych pobierając należne wpisy, zgodnie z obowiązującym regulaminem, nie świadczy usług prawniczych, jak również doradczych, lecz wykonuje czynności administracyjne związane z funkcjonowaniem stałego sądu arbitrażowego a zatem czynności te nie zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy i tym samym Wnioskodawca nie utracił prawa do zwolnienia podmiotowego na mocy postanowień art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 2 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) przepis ten otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zwolnień, o których mowa ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Ponadto Minister Finansów w § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W pozycji 38 tego załącznika wymieniono, jako wyłączone ze zwolnienia od podatku, usługi prawnicze.

Wskazać również należy, iż treść ww. załącznika wynika ze zmiany, która została dokonana mocą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1760). Pierwotna treść poz. 38 załącznika brzmiała "usługi prawnicze świadczone przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych". Przedmiotową modyfikacją rozszerzono zakres wyłączenia od zwolnienia do szeroko rozumianych usług prawniczych.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia usług prawniczych. Pomocne w tym wypadku jest odwołanie do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii "usługi prawne" znalazły się usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie prawa karnego, handlowego, pracy i cywilnego, usługi prawne dotyczące patentów i praw autorskich, usługi notarialne, usługi arbitrażowe i pojednawcze oraz usługi prawne związane z przetargami i aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych PKWiU rozumie rozmaite czynności związane z doradztwem prawnym.

Z treści wniosku wynika, iż Uchwałą Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych został przy niej powołany Stały Sąd Arbitrażowy. Rada sprawuje ogólny nadzór nad działalnością Sądu w tym znaczeniu, że zatwierdza reguły postępowania przed Sądem oraz zasady dotyczące opłat i kosztów postępowania. Jako organ samorządu w rozumieniu ustawy o radcach prawnych ma za zadanie między innymi współdziałanie w kształtowaniu i stosowaniu prawa. Powołanie Stałego Sądu Arbitrażowego przyczynia się do popularyzacji zasad sądownictwa arbitrażowego, propagowania polubownego załatwiania sporów i rozwoju sądownictwa polubownego. Ma również za zadanie zachęcanie radców prawnych do kierowania spraw pod rozstrzygnięcie sądu polubownego, o ile jest to możliwe. Stały Sąd Arbitrażowy rozstrzyga spory o prawa majątkowe lub spory o prawa niemajątkowe mogące być przedmiotem ugody sądowej, z wyjątkiem spraw o alimenty, w tym w szczególności spory ze stosunków cywilnoprawnych wynikających z działalności związanej z produkcją, handlem, świadczeniem usług. W postanowieniach regulaminu wyłączono odpowiedzialność arbitra, Sądu jak również Okręgowej Izby Radców Prawnych za szkody powstałe w następstwie działania lub zaniechania, związanych z toczącym się postępowaniem arbitrażowym.

Według regulaminu opłat i kosztów postępowania Stałego Sądu, do ich uiszczenia obowiązana jest strona, która wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Opłatami za czynności Sądu jest opłata sądowa i opłata mediacyjna.

Złożenie pozwu powoduje wszczęcie postępowania przed Sądem. Wnoszący pozew jest obowiązany do uiszczenia opłaty rejestracyjnej i sądowej, zgodnie z "tabelą opłat". W zamian za te opłaty wpłacający, tj. składający pozew uzyskuje świadczenia w postaci przeprowadzenia postępowania rozpoznawczego przed Sądem, łącznie z przeprowadzeniem rozprawy i wydaniem wyroku, który kończy postępowanie.

Obowiązanym natomiast do uiszczenia opłaty rejestracyjnej i połowy opłaty mediacyjnej jest ten, kto składa wniosek o wszczęcie postępowania mediacyjnego. Po uiszczeniu opłaty rejestracyjnej oraz połowy opłaty mediacyjnej, sekretarz Sądu doręcza drugiej stronie wniosek i wzywa ją do złożenia oświadczenia, czy wyraża zgodę na wzięcie udziału w postępowaniu mediacyjnym, oraz do uiszczenia drugiej połowy opłaty mediacyjnej w terminie oznaczonym przez sekretarza Sądu. W razie gdy druga strona nie wyraziła zgody na przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, sekretarz Sądu zwraca wnioskodawcy wpłaconą przez niego opłatę mediacyjną

Opłata rejestracyjna jest to opłata za czynności wykonywane w związku z przyjęciem wnoszonego pozwu, czy wniosku o mediację. Obejmują one swym zakresem chociażby zapoznanie się z przedmiotem pozwu lub mediacji i dokonanie oceny, czy Stały Sąd Arbitrażowy jest sądem właściwym do rozpatrzenia sprawy.

Okręgowa Izba Radców Prawnych posiada status podatnika VAT zwolnionego a przedmiot jej działalności sklasyfikowany jest jako "działalność organizacji członkowskich gdzie indziej nie sklasyfikowana" PKWiU 91.33Z.

Analizując stan faktyczny sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w ocenie tut. organu czynności wykonywane przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych należą do kategorii usług prawniczych. Potwierdza to zarówno Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, przez umieszczenie usług arbitrażowych i pojednawczych w kategorii "usług prawnych", jak również charakter czynności. Ideą arbitrażu jest pośredniczenie w sporze, mające na celu ułatwienie zwaśnionym stronom dojście do ich własnego, wzajemnie akceptowanego porozumienia. Niewątpliwie zatem w postępowaniu przed Sądem rozwiązywane są sprawy cywilne (głównie gospodarcze) mające charakter sporów prawnych, do których zastosowanie mają wymagające specjalistycznej wiedzy i umiejętności szczególne zasady proceduralne i materialne.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, w przypadku wykonywania przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych usług prawniczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2, Wnioskodawca nie ma możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe i przesądzenia w niniejszej interpretacji, iż czynności wykonywane przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych należą do kategorii usług prawniczych, wykluczających możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, udzielanie odpowiedzi na pytanie w zakresie możliwości wystawienia faktur korygujących do faktur, do których ma zastosowanie art. 108 ustawy, stało się bezprzedmiotowe.

Końcowo wskazać należy, iż kwestia stawki podatku obowiązującej dla usług świadczonych przez Stały Sąd Arbitrażowy przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych rozstrzygnięta została w interpretacji nr ITPP2/443-770a/10/AK

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.