ITPP2/443-762/09/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.), uzupełnionym w dniach 26 i 27 października 2009 r. oraz w dniu 6 listopada 2009 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowej na rzecz użytkownika wieczystego - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniach 26 i 27 października 2009 r. oraz w dniu 6 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości gruntowej na rzecz użytkownika wieczystego.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem nieruchomości oznaczonej numerami działek 1148/10, 1148/11, 1148/12, oddanej w użytkowanie wieczyste w 1996 r. dla Gminnej Spółdzielni. Na nieruchomości znajduje się stary, zdewastowany budynek po byłym sklepie GS. Obecny użytkownik wieczysty wystąpił z wnioskiem o wykup prawa użytkowania wieczystego na własność. Nieruchomość zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy, przeznaczona została pod zabudowę usługową. Zgodnie z wyceną rzeczoznawcy majątkowego wartość prawa własności poszczególnych działek wynosi:

* 1148/10 - 11255,00 zł

* 1148/11 - 13217,00 zł

* 1148/12 - 7447,00 zł

Wartość prawa u użytkowania wieczystego poszczególnych działek wynosi:

* 1148/10 - 7213,00 zł

* 1148/11 - 8471,00 zł

* 1148/12 - 4773,00 zł

Gmina jest właścicielem nieruchomości na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody oraz, że nie ponosiła żadnych nakładów związanych z budynkiem, który znajduje się na działkach nr 1148/10, 1148/11, 1148/12.

Działka nr 1148 w chwili komunalizacji była zabudowana. Znajdowały się na niej budynki ośrodka zdrowia, policji oraz budynek Gminnej Spółdzielni (w skrócie GS). Celem uregulowania stanu prawnego na wniosek GS o przekazanie w użytkowanie wieczyste gruntu związanego z funkcjonowaniem sklepu oraz uwłaszczeniem budynku sklepu wzniesionego ze środków Gminnej Spółdzielni, dokonano podziału działki. W jego wyniku powstały działki związane z funkcjonowaniem ZOZP, Policji, placu targowego, oraz działka nr 1148/5 o pow. 1894 m ^2, na której znajduje się sklep GS. Na dzień zatwierdzenia podziału działki w jej skład wchodziły następujące użytki gruntowe: tereny zabudowane inne (1684 m ²), rola IVa (84 m ²), rola IVb (126 m ²). Aktem notarialnym Gmina przekazała w użytkowanie wieczyste dla GS między innymi działkę nr 1148/5 i przeniosła nieodpłatnie na jej rzecz własność znajdującego się na działce budynku sklepu, który według oświadczenia GS został zakupiony i zamontowany ze środków własnych w 1974 r. W 2003 r. użytkownik wieczysty dokonał sprzedaży przysługującego mu prawa. Następnie działka uległa podziałowi w wyniku, którego powstały nowe działki: 1148/10, 1148/11 i 1148/12. W dniu 12 stycznia 2007 r. dokonano kolejnej sprzedaży prawa wieczystego użytkowania aktualnemu użytkownikowi, który złożył wniosek o wykup prawa użytkowania wieczystego.

Sprzedaż będzie realizowana zgodnie z art. 32 ust. 1 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. N5 r. 261, poz. 2603 z późn. zm.) z uwagi na to, iż następuje na rzecz użytkownika wieczystego, będzie dokonywana w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej starym, zdewastowanym budynkiem, będącej w użytkowaniu wieczystym ustanowionym w 1996 r., na rzecz obecnego użytkownika wieczystego, jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, grunty zaliczone zostały do towarów (wyrok WSA sygn. akt I SA/Go 2086/05). Ustanowienie prawa użytkowania wieczystego nastąpiło przed 2004 r. Od czasu jego ustanowienia nie były ponoszone żadne nakłady, ani przez Gminę, ani przez użytkowników wieczystych. W związku z tym przedmiotowa sprzedaż korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste, może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego.

Powołana ustawa o gospodarce nieruchomościami w art. 4 pkt 1 zawiera również definicję nieruchomości gruntowej, zgodnie z którą, jest to grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności.

Jednakże aby w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w sposób prawidłowy określić przedmiot dostawy i stawkę podatku od towarów i usług, należy przywołać uregulowania ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 46 § 1 powyższej ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest art. 235 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, w myśl którego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Powyższe regulacje wskazują, że właściciel gruntu będącego przedmiotem wieczystego użytkowania, nie w każdym przypadku jest właścicielem posadowionego na nim obiektu budowlanego.

Sprzedaż działek objętych prawem użytkowania wieczystego, dokonywana w oparciu o art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami - na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - należy traktować jako dostawę towarów, gdyż grunty zgodnie z art. 2 pkt 6 są towarami w rozumieniu przepisów tej ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 powołanego artykułu, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W związku z tym, iż przedmiotem dostawy będzie w istocie jedynie grunt, przepis art. 29 ust. 5 ustawy, nie znajduje tutaj zastosowania.

Uwzględniając treść powołanych wyżej przepisów uznać należy, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej, na rzecz użytkownika wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

A zatem, opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, bądź zwolnienie od tego podatku, uzależnione będzie od rodzaju gruntu będącego przedmiotem sprzedaży na rzecz użytkownika wieczystego.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać grunt stanowiący przedmiot użytkowania wieczystego na rzecz użytkownika wieczystego. Transakcją nie będzie objęty budynek posadowiony na tym gruncie, gdyż stanowi on już własność użytkownika wieczystego. Przedmiotowy grunt, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczony został pod zabudowę usługową, a jego dostawa odbędzie się na podstawie umowy cywilnoprawnej (aktu notarialnego).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że przedmiotowa dostawa nie będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, który obejmuje zakresem zwolnienia jedynie grunty inne niż budowlane lub przeznaczone pod zabudowę (rolne, leśne). Dostawa nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności (stanowiący własność użytkownika wieczystego), o której mowa we wniosku będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicz 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.