ITPP2/443-757/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 26 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 23 września 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 23 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielenia pożyczki.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży odzieży męskiej oraz usługi o symbolu PKD 9609Z działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana. Od 2008 r. głównym odbiorcą wyrobów jest sp. z o.o. Udziałowcami Spółki jawnej i sp. z o.o. są te same osoby fizyczne posiadające udziały po 50% w każdej z wyżej wymienionych spółek. Kapitał podstawowy sp. z o.o. wynosi 3.000.000,00 zł. Firma ta prowadzi sprzedaż detaliczną odzieży męskiej i dodatków do odzieży w 56 sklepach na terenie kraju oraz sprzedaż hurtową dla odbiorców zewnętrznych. W firmie tej występują trudności z utrzymaniem płynności finansowej, ponieważ nie posiada znacznego majątku trwałego i nie może uzyskać kredytu w banku na uzupełnienie środków do sfinansowania bieżącej działalności gospodarczej. W związku z tym udziałowcy Spółki jawnej postanowili, że Spółka ich udzieli sp. z o.o. pożyczki z oprocentowaniem w wysokości 9.000.000,00 zł na dofinansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy udzielona pożyczka będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z jej art. 5 ust. 1 jako świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej.

* Czy ma zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zgodnie z którym udzielona pożyczka pieniężna jest zwolniona od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, udzielona pożyczka zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem jako odpłatna usługa a jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, jest zwolnienia od podatku. Spółka wskazała, że udzielona pożyczka jednorazowa mieści się w pojęciu działalności gospodarczej a pożyczkodawca jak również pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i każdy rodzaj prowadzonej przez nich działalności jest opodatkowany podatkiem. Ustawa zwalnia jednak z opodatkowania niektóre rodzaje działalności między innymi udzielanie pożyczek w art. 43 ust. 1 pkt 38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Z powyższego przepisu wynika, że w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powołanych regulacji wskazuje, że czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Powyższa regulacja stanowi implementację do krajowego porządku prawnego zapisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Jak stanowi ust. 13 powyższego artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (ust. 14 powyższego artykułu).

Zgodnie z ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży odzieży męskiej oraz usługi o symbolu PKD 9609Z działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana. Od 2008 r. głównym odbiorcą wyrobów jest sp. z o.o. Udziałowcami Spółki jawnej i sp. z o.o. są te same osoby fizyczne posiadające udziały po 50% w każdej z wyżej wymienionych spółek. Kapitał podstawowy sp. z o.o. wynosi 3.000.000,00 zł. Firma ta prowadzi sprzedaż detaliczną odzieży męskiej i dodatków do odzieży w 56 sklepach na terenie kraju oraz sprzedaż hurtową dla odbiorców zewnętrznych. W firmie tej występują trudności z utrzymaniem płynności finansowej, ponieważ nie posiada znacznego majątku trwałego i nie może uzyskać kredytu w banku na uzupełnienie środków do sfinansowania bieżącej działalności gospodarczej. W związku z tym udziałowcy Spółki jawnej postanowili, że Spółka ich udzieli sp. z o.o. pożyczki z oprocentowaniem w wysokości 9.000.000,00 zł na dofinansowanie bieżącej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że czynność udzielania pożyczki przez Spółkę, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie stanowiła czynności wykonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem udzielając pożyczkę Spółka będzie działać jako podatnik, o którym mowa w ust. 1 ww. artykułu. Przedmiotowa usługa - stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym - biorąc pod uwagę treść art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.