ITPP2/443-754a/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 20 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania, dokumentowania i określenia właściwej stawki oraz miejsca opodatkowania z tytułu odsprzedawanych ostatecznemu nabywcy towarów usług logistyczno - transportowych jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2008 r. złożono wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania, dokumentowania i określenia właściwej stawki oraz miejsca opodatkowania z tytułu odsprzedawanych ostatecznemu nabywcy towarów usług logistyczno - transportowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE. Zakupuje towary (specjalistyczne oświetlenie, filtry, wyposażenie teatralne, farby, tkaniny) od kontrahentów z UE jak również z państw trzecich (ze Stanów Zjednoczonych, które drogą lotniczą są dostarczane do magazynów kontrahentów z UE). Następnie Spółka realizuje sprzedaż kontrahentom z państw trzecich (Federacja Rosyjska).

Specyfika handlu polega na tym, iż zakupione od kontrahentów z UE towary nie są fizycznie przewożone na terytorium Polski (brak fizycznego przemieszczenia towarów), są jedynie przemieszczane i czasowo przechowywane do momentu kompletacji, od dostawcy niemieckiego lub austriackiego do firmy logistyczno - spedycyjnej w Niemczach, organizowana jest odprawa celna i stamtąd przewożone są do końcowego odbiorcy z Rosji.

Dokumentacja handlowa związana z tymi transakcjami wygląda następująco:

Transport (przemieszczenie logistyczne) przebiega następująco:

* firma spedycyjna z Niemiec (podała swój numer identyfikacyjny NIP), która zrealizowała usługę transportu (wraz z przeładunkiem) z Niemiec przez Polskę i Litwę do Rosji, przesyła po realizacji usługi dokument handlowy za usługi składowania, przechowywania, transportu (określa w k.m. transport na terytorium Polski), również dokument (formularz EX, T-l) potwierdzający, iż towary fizycznie opuściły terytorium UE

.

* firma spedycyjna z Litwy (podała swój numer identyfikacyjny NIP) zrealizowała usługę transportu (wraz z przeładunkiem) z Niemiec do Rosji, przesyła po realizacji usługi dokument handlowy za usługi składowania, nie określa na dokumentach handlowych ilości przejechanych kilometrów na terytorium Polski, brak też informacji, iż był przejazd tranzytowy (korzystała z różnych podwykonawców, realizuje usługę odcinkowo), dostarcza dokument (formularz EX) potwierdzający, iż dokonano odprawy celnej, a towary opuściły terytorium UE

.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązku ewidencjonowania, dokumentowania i określenia właściwej stawki oraz miejsca opodatkowania z tytułu odsprzedawanych ostatecznemu nabywcy towarów usług logistyczno - transportowych.

Czy z uwagi na fakt, iż usługi transportowo-logistyczne są bezpośrednio związane ze sprzedażą poza terytorium kraju należy je traktować na takich samych zasadach jak sprzedaż bezpośrednio związaną z nimi, udokumentować fakturą z umieszczeniem informacji, że nie są opodatkowane na terytorium kraju i zaewidencjonować w deklaracji VAT w pozycji 21.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka występuje jako pośrednik, zakupuje usługi logistyczno - spedycyjne od firmy niemieckiej, a następnie odsprzedaje tę usługę końcowemu odbiorcy swoich towarów doliczając marżę. Z uwagi na fakt, iż usługi te są faktycznie świadczone poza terytorium kraju oraz istnieje bezpośredni związek ze sprzedażą poza Polską, są one wykazywane jako sprzedaż poza terytorium kraju i powinny być udokumentowane fakturami z umieszczeniem informacji, iż niepodlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 347/1). Zgodnie z art. 73 Dyrektywy, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną, lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Zaś w art. 78 Dyrektywy wskazano, że do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

* podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

* koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Przepis ten dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów i świadczeniem usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Możliwość włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przenoszony jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wyraźnie podkreśla, iż usługi logistyczno - transportowe są bezpośrednio związane ze sprzedażą towarów. Ponadto z treści wniosku wynika, że należność za usługi dokumentowana jest fakturą VAT, na której zostaje umieszczona informacja, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli zatem Spółka obciąża nabywcę dodatkowymi kosztami związanymi bezpośrednio z dostawą towarów, to zwiększają one kwotę należną z tytułu transakcji. W konsekwencji koszty te należy włączyć do podstawy opodatkowania dokonywanej sprzedaży towarów oraz opodatkować według zasad właściwych dla tej dostawy. Świadczeniem zasadniczym w tej sytuacji jest więc dostawa towarów, zaś ww. koszty stanowią dodatkowe, aczkolwiek nieodłączne elementy całości transakcji.

Jak Spółka wskazała, będące przedmiotem zapytania usługi logistyczno-transportowe, wykonane na rzecz kontrahenta z Rosji, uznaje za niepodlegające opodatkowaniu na terytorium kraju, odpowiednio dokumentuje fakturą i wykazuje w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545) określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7), stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia. Z ww. wzoru deklaracji VAT-7 wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju jest obowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. Znajduje to potwierdzenie w załączniku nr 3 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K), gdzie wskazano, iż w części C "Rozliczenie transakcji polegających opodatkowaniu oraz podatku należnego, a także transakcji wykonywanych poza terytorium kraju" w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Informuje się, że od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333) - dot. rozliczenia za grudzień 2008 r.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą przedmiotowych usług, jest On zobowiązany udokumentować czynność tę fakturą wystawioną na podstawie art. 106 ust. 2 ustawy, jak również wykazać poz. 21 deklaracji VAT-7, jako obrót z tytułu świadczenia usług poza terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.