ITPP2/443-749/13/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 9 października 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "D." - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "D.".

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja, na podstawie zawartej umowy z Województwem, realizuje projekt pn. "D.", w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Projekt będzie realizowany przez konsorcjum, w skład którego wchodzą cztery instytucje. Projekt polega na udzielaniu poręczeń pożyczek oraz kredytów gospodarczych małym i średnim przedsiębiorcom na potrzeby i w ramach prowadzonej przez nich działalności. Udzielanie przez Fundację poręczeń mieści się w ramach prowadzonej przez nią działalności statutowej. Zawarta umowa przewiduje, że każdy z członków konsorcjum realizującego projekt może wykorzystać średniorocznie do 2% wartości dokapitalizowania na cele związane z obsługą projektu, dokonując niezbędnych w tym celu zakupów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Udzielanie poręczeń stanowi świadczenie usług w rozumieniu ww. ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, zwalnia się od podatku wymienione w ustawie usługi. Usługi pośrednictwa finansowego, do którego zaliczone są usługi udzielania poręczeń, zostały objęte zwolnieniem.

Dla potrzeb realizowanego projektu, Fundacja złożyła oświadczenie, że nie może odzyskać kwoty podatku od towarów i usług zapłaconego w fakturach zakupu i że w realizowanym projekcie jest to koszt kwalifikowany, gdyż zakupy służą sprzedaży zwolnionej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy twierdzenie, że od zakupów - ograniczonych umową do 2% wartości otrzymanego dokapitalizowania/dotacji - dokonywanych przez Fundację w ramach projektu na cele związane z jego obsługą, nie może ona odzyskać zapłaconego podatku od towarów i usług, który tym samym będzie stanowił koszt kwalifikowany projektu, jest zgodne z obowiązującymi przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, nie jest możliwe odliczenie (odzyskanie) na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kwoty podatku od towarów i usług zapłaconego w fakturach zakupu dla potrzeb realizowanego projektu, podatek ten jest zatem kosztem kwalifikowanym. Fundacja nadmieniła, że prowadzi działalność w zakresie udzielania poręczeń od 2002 r. Zgodnie z umową podpisaną z Województwem na realizację projektu, w ramach uzyskanej dotacji, będzie zobowiązana do udzielania poręczeń do kredytów inwestycyjnych i pożyczek inwestycyjnych dla małych i średnich przedsiębiorców.

Wskazała, że udzielanie poręczeń stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 39 tej ustawy, zwalnia się od podatku wymienione usługi. Usługi pośrednictwa finansowego, do którego zaliczone są usługi udzielania poręczeń, zostały objęte zwolnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. (ust. 2 pkt 1 lit. a omawianego artykułu).

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl ust. 15 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy stwierdzić, że skoro nabyte w ramach projektu towary i usługi służą - jak wskazano we wniosku - sprzedaży zwolnionej od podatku, w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Fundacji nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, o ile dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwolnienia od podatku świadczonych przez Fundację usług polegających na udzielaniu poręczeń, ponieważ nie postawiono w tym zakresie pytania. Dlatego też informację, że Fundacja świadczy czynności zwolnione od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku od towarów i usług, przyjęto jako element stanu faktycznego.

Ponadto należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.