ITPP2/443-744/14/EB - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z doposażeniem samochodów osobowych kontrahenta norweskiego, zakupu paliwa do napędu tych samochodów, a także brak obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu dla tych pojazdów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z uszlachetnianiem samochodów osobowych, zakupu paliwa do tych samochodów oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu dla tych pojazdów - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z uszlachetnianiem samochodów osobowych, zakupu paliwa do tych samochodów oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu dla tych pojazdów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby wewnątrzwspólnotowe. Przedmiotem Pana działalności jest handel nowymi i używanymi samochodami, zarówno osobowymi, jak i ciężarowymi. Zajmuje się Pan również naprawą, konserwacją i doposażeniem samochodów osobowych, z wyłączeniem motocykli. Podpisał Pan umowę z norweskim kontrahentem niebędącym "członkiem Unii Europejskiej" na świadczenie usług uszlachetniania czynnego, czyli doposażenia i napraw samochodów osobowych. Umowa zobowiązuje Pana do przywozu samochodu na teren kraju w ramach przywozu międzynarodowego na "potrzeby własne". Na terytorium kraju dokonuje Pan niezbędnych napraw i doposażenia. W związku z tym ponosi koszty przewozu, zakupu części oraz paliwa w celu dojazdu do serwisu motoryzacyjnego. Według umowy zobowiązany jest Pan do dostarczenia pojazdów po uszlachetnieniu na teren Norwegii, przy czym "eksport" samochodów dokonywany jest na podstawie wystawionej faktury za usługi doposażenia. Po dostarczeniu samochodów na teren Norwegii następuje przekazanie i sprawdzenie ich stanu technicznego. Przyjmując samochody od kontrahenta z Norwegii nie nabywa prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Zgodnie z umową na Pana przenoszona jest odpowiedzialność za staranne użytkowanie pojazdów oraz tylko w celu dokonania niezbędnych czynności związanych z ich doposażeniem. Zgodnie ze wskazaną umową zobowiązuje się Pan nie wykorzystywać samochodów na cele prywatne, jedynie na cele doprowadzenia auta do wymaganego stanu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy w związku ze zmianą przepisów od dnia 1 kwietnia 2014 r. może Pan odliczyć podatek naliczony w całości od napraw i doposażenia samochodów osobowych, na których świadczy ww. usługi.

* Czy ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliw używanych do samochodów osobowych, na których świadczone są usługi uszlachetniania.

* Czy w związku z wydaniem Panu przez kontrahenta samochodów osobowych na okres świadczenia usług, będzie Pan zobowiązany do "rozpisywania" ewidencji przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, według art. 86a ust. 3 ustawy, przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego od kosztów doposażenia, napraw i uszlachetnienia pojazdów, na których świadczone są usługi według umowy. Wskazał Pan, że zgodnie z podpisaną umową na kompleksową obsługę pojazdów, samochody wydawane są nieodpłatnie przez norweskiego przedsiębiorcę. Ponadto powołując się na ww. przepis uważa Pan, że przysługuje pełne odliczenia podatku naliczonego od paliw i olejów silnikowych do tych samochodów. Nawiązując do art. 86a ust. 4 ustawy, nie jest Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem usług, gdyż nie są one wykorzystywane w działalności gospodarczej, są jedynie powierzone w celu doposażenia i zgodnie z umową nie mogą być wykorzystywane do celów prywatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Analiza treści art. 86a ustawy, prowadzi do wniosku, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi dotyczy pojazdów będących własnością podatnika lub wykorzystywanych przez niego na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze w prowadzonej działalności gospodarczej, albo gdy są zaimportowane przez podatnika lub przez niego wytworzone na potrzeby prowadzenia tej działalności. Nie można za takie uznać pojazdów, które nie są własnością podatnika, ani do których nie posiada on tytułu prawnego (na podstawie np. umowy najmu, dzierżawy, leasingu), a jedynie zostały mu powierzone w celu wykonania na nich usług.

Pojęcie "uszlachetnianie czynne" zostało zdefiniowane w przepisach celnych. Zgodnie z art. 114 ust. 2 lit. c rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz.UE. L 302, str. 1, z późn. zm.), niżej wymienione określenia oznaczają procesy uszlachetniania:

* obróbkę towarów, w tym montaż, składanie lub instalowanie ich w innych towarach,

* przetwarzanie towarów,

* naprawę towarów, w tym ich odnawianie i porządkowanie,

i

* wykorzystywanie niektórych towarów określonych zgodnie z procedurą Komitetu, niewchodzących w skład produktów kompensacyjnych, ale umożliwiających lub ułatwiających ich wytworzenie, nawet jeżeli zostają one całkowicie lub częściowo zużyte w tym procesie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dla stwierdzenia, czy świadczona usługa podlega opodatkowaniu, niezbędne jest ustalenie miejsca jej świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce jej opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Stosownie do treści ust. 2 ww. artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a ustawy wynika, że na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w przypadku samochodów osobowych, na których wykonuje Pan usługę uszlachetniania czynnego, nie ma zastosowania art. 86a ustawy, bowiem jak wynika z treści wniosku, ww. samochody nie są wykorzystywane przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że od wydatków na doposażenie ww. samochodów oraz zakup paliwa do ich napędu, niezbędnego do wykonania usług uszlachetniania czynnego, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, a jeżeli miejscem świadczenia usługi nie będzie terytorium kraju - na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Należy zaznaczyć, że prawo to przysługuje pod warunkiem, że nie zaszły wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy. W konsekwencji #61485; z uwagi na fakt, że pojazdy te nie są wykorzystywane przez Pana w działalności gospodarczej #61485; nie jest Pan zobligowany do prowadzenia dla tych pojazdów ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy.

Należy wskazać, że wprawdzie prawidłowo Pan stwierdził, że przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków na doposażenie samochodów osobowych oraz zakup paliwa do ich napędu, ze względu na podanie błędnej postawy prawnej #61485; art. 86a ust. 3 ustawy - oceniając stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi #61485; Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach #61485; art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.