ITPP2/443-729/12/RS - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez gminę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-729/12/RS Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez gminę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2012 r. (data wpływu 20 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Gminę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 sierpnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Gminę.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto wykonuje zadania publiczne mające na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz innych ustawach szczególnych. W celu zapewnienia lokalnego transportu zbiorowego na podstawie art. 1 pkt 4 ww. ustawy, w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego z dniem 2 marca 2001 r. utworzono spółkę z o.o. Spółka jest podmiotem wewnętrznym Miasta w myśl rozporządzenia (WE) nr 1370/200 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 1). Finansowanie organizacji transportu zbiorowego odbywa się na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13) o publicznym transporcie zbiorowym. Zgodnie ze statutem ww. spółki, przedmiotem działalności gospodarczej są m.in. transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski oraz pozostały transport lądowy pasażerski gdzie indziej niesklasyfikowany. Miasto posiada 100% udziałów w ww. spółce, która posiada swój REGON, jest podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzącym działalność podlegającą opodatkowaniu ww. podatkiem. Kapitał zakładowy wynosi 17.173.000,00 zł, a majątek służy w całości działalności opodatkowanej. Pojazdy spółki poruszają się po drogach gminnych, powiatowych, wojewódzkich oraz krajowych. Miasto uzyskuje dochody z tytułu świadczonych usług przewozowych dla mieszkańców, tj. ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej (biletów jednorazowych, dobowych, karnetów oraz biletów miesięcznych). Miasto ponosi wydatki związane z budową i utrzymaniem stanu dróg oraz wykonywaniem niezbędnych usług w zakresie remontów ulic i obiektów mostowych tj. m.in. uzupełnianie ubytków w nawierzchniach jezdni oraz frezowanie i wykonywanie nowych warstw bitumicznych na odcinkach jezdni wymagających poprawienia bezpieczeństwa ruchu drogowego. Ponosi także wydatki na zakontraktowane w ramach umowy zawartej ze spółką wozokilometry za wykonywanie usługi komunalnej w ramach lokalnego transportu zbiorowego. Dodatkowo ponosi wydatki z tytułu usług wykonania i dostawy biletów jednorazowych, okresowych i karnetów. Reasumując, Miasto ponosi koszty związane z zapewnieniem lokalnego transportu zbiorowego i jednocześnie finansuje inwestycje drogowe związane z nowymi projektami oraz ponosi nakłady na bieżące utrzymanie stanu dróg.

Sprzedaży opodatkowanej biletów komunikacji miejskiej dokonuje bezpośrednio Zarząd, a nie Miasto. Zarząd jest miejską jednostką organizacyjną utworzoną na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia. Jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzącym działalność podlegającą opodatkowaniu ww. podatkiem. Zarząd dokonuje także rozliczenia ww. podatku w związku ze sprzedażą opodatkowaną (biletów). Uzyskane dochody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej w całości są przekazywane na rachunek bankowy Miasta i stanowią dochody budżetu Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Miastu przysługuje na podstawie art. 86 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie wykonywania czynności służących działalności opodatkowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zakresie wykonywania czynności służących działalności opodatkowanej. Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Miasto ponownie wskazało, że ponosi wydatki związane z utrzymaniem stanu dróg oraz wykonywaniem niezbędnych usług w zakresie remontów ulic i obiektów mostowych. Dodatkowo ponosi wydatki z tytułu zakontraktowanych, w ramach umowy zawartej ze spółką wozokilometrów za wykonywanie usługi komunalnej w ramach lokalnego transportu zbiorowego oraz wydatki z tytułu wykonania i dostawy biletów jednorazowych, okresowych i karnetów. Ponosi koszty związane z zapewnieniem lokalnego transportu zbiorowego i jednocześnie finansuje inwestycje drogowe związane z nowymi projektami oraz ponosi nakłady na bieżące utrzymanie stanu dróg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Innymi słowy, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego jeżeli podatek ten jest ściśle związany z podatkiem należnym - sprzedażą opodatkowaną występującą u tego podatnika.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Gmina, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, jak i lokalnego transportu zbiorowego.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy).

Jednostki organizacyjne gminy powołane przez gminę mają status odrębnego od gminy podatnika podatku od towarów i usług. Świadczy o tym choćby odrębne traktowanie tych podmiotów na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Zatem pomimo, iż gmina i jej jednostka organizacyjna funkcjonują w ramach jednej osoby prawnej (w ramach gminy jako osoby prawnej może funkcjonować wiele jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej), to i tak Gmina oraz jej jednostka są dwoma odrębnymi od siebie podatnikami.

Należy wskazać, iż na gruncie prawa podatkowego sprzedaż dokonywana przez jednostkę organizacyjną gminy (odrębnego podatnika podatku od towarów i usług) nie może być traktowana jako sprzedaż gminy.

Z treści wniosku wynika, że Miasto wykonuje zadania publiczne mające na celu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym oraz innych ustawach szczególnych. W celu zapewnienia lokalnego transportu zbiorowego w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego z dniem 2 marca 2001 r. utworzono spółkę z o.o., która jest podmiotem wewnętrznym Miasta. Zgodnie ze statutem ww. spółki, przedmiotem działalności gospodarczej są m.in. transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski oraz pozostały transport lądowy pasażerski gdzie indziej niesklasyfikowany. Miasto posiada 100% udziałów w ww. spółce, która posiada swój REGON, jest podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzącym działalność podlegającą opodatkowaniu ww. podatkiem. Miasto uzyskuje dochody z tytułu świadczonych usług przewozowych dla mieszkańców, tj. ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej (biletów jednorazowych, dobowych, karnetów oraz biletów miesięcznych). Miasto ponosi wydatki związane z budową i utrzymaniem stanu dróg oraz z wykonywaniem niezbędnych usług w zakresie remontów ulic i obiektów mostowych, a także wydatki na zakontraktowane w ramach umowy zawartej ze spółką wozokilometry za wykonywanie usługi komunalnej w ramach lokalnego transportu zbiorowego. Dodatkowo ponosi wydatki z tytułu usług wykonania i dostawy biletów jednorazowych, okresowych i karnetów. Sprzedaży opodatkowanej biletów komunikacji miejskiej dokonuje bezpośrednio Zarząd, który jest miejską jednostką organizacyjną - odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zarząd dokonuje także rozliczenia ww. podatku w związku ze sprzedażą opodatkowaną (biletów). Uzyskane dochody ze sprzedaży biletów w całości są przekazywane na rachunek bankowy Miasta i stanowią dochody budżetu Miasta.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki w zakresie budowy i utrzymania dróg oraz remontów ulic i obiektów mostowych ponoszone są przez Gminę w związku z wykonywaniem zadań własnych, do realizacji których została powołana. W związku z tym nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną Gminy, która w efekcie nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług stanowiących te wydatki. Z kolei wydatki ponoszone z tytułu wykonania i dostawy biletów jednorazowych, okresowych i karnetów mają związek ze sprzedażą opodatkowaną, lecz nie jest to sprzedaż opodatkowana Gminy, a Jej jednostki organizacyjnej (Zarządu). W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących poniesienie przedmiotowych wydatków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: z 2012 r. Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl