ITPP2/443-719/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2013 r. (data wpływu 19 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dnia 8 i 11 października 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności użyczenia żonie lokali mieszkalnych i użytkowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lipca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 8 i 11 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności użyczenia żonie lokali mieszkalnych i użytkowych.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W latach wcześniejszych, wspólnie z żoną, nabył Pan lokale mieszkalne i użytkowe. Nabycie wymienionych nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Na podstawie art. 710-719 ustawy - Kodeks cywilny, zamierza Pan przynależną mu część nieruchomości użyczyć żonie. Po zawarciu umowy użyczenia, żona wynajmie ww. nieruchomości przedsiębiorcom. Z tytułu wynajmu żona otrzyma kwotę około 170.000 zł rocznie (około 14.000 zł miesięcznie). Ze względu na to, że świadczone przez Pana nieodpłatne usługi na rzecz żony będą stanowić 50% wartości najmu (około 85.000 zł rocznie), nie dokona Pan rejestracji dla potrzeb VAT. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, a nabyte lokale nie są używane do działalności gospodarczej, jak i nie były do niej wykorzystywane. Nabycie mieszkań i lokali nastąpiło z majątku wspólnego małżonków. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne użyczenie żonie części nieruchomości będzie zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne świadczenie usług na rzecz żony podlega opodatkowaniu VAT. Jednakże ze względu na to, że wartość usług nie przekroczy 150.000 zł, dla tej transakcji będzie mógł Pan wybrać zwolnienie z VAT. Po powołaniu treści art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazał Pan ponownie, że użyczenie części nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem. Ze względu na to, że kwota z tytułu użyczenia nie przekroczy proporcjonalnie 150.000 zł, działając na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy, transakcja ta będzie zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do brzmienia art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Aby uznać świadczenie usług za opodatkowane podatkiem od towarów i usług musi ono być odpłatne - w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę uregulowania art. 8 ust. 2 ustawy należy wskazać, że tylko zaistnienie przesłanek określonych w tym przepisie umożliwia objęcie zakresem opodatkowania usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z warunków w nim wymieniony nie jest spełniony, dana czynność nie powinna zostać opodatkowana.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do zapisu ust. 9 ww. artykułu, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisem art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z powyższego przepisu wynika, że istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. Ponadto ważne jest, że umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy.

Powołane regulacje wskazują, że oddanie rzeczy do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że skoro jak wskazywał Pan we wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej, a więc nie jest Pan podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą miały zastosowanie wyżej przywołane przepisy m.in. art. 8 ust. 2 oraz art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z tym ww. użyczenie - wbrew Pana stanowisku - nie będzie podlegało opodatkowaniu i tym samym nie znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skuteczności prawnej na gruncie ustawy - Kodeks cywilny umowy użyczenia zawartej pomiędzy Panem a żoną, gdyż analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.