ITPP2/443-709/08/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 11 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan od 1993 r. działalność gospodarczą, tj. hurtownię materiałów budowlanych. Ponadto od 2001 r. jest Pan właścicielem 50 lokali mieszkalnych w dwóch budynkach, gdzie znajdują się również garaże i parkingi oraz 4 lokale użytkowe, jak również właścicielem trzeciego budynku, w którym znajduje się 6 lokali użytkowych. W odniesieniu do posiadanych nieruchomości prowadzi Pan działalność polegającą na najmie lokali mieszkalnych i obsłudze budynków mieszkalnych, w których te lokale się znajdują. W ramach tej działalności zarządza Pan częściami wspólnymi nieruchomości, rozlicza media, dokonuje remontów. Działalność ta nie jest w żaden sposób powiązana z hurtownią materiałów budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

.

.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się m.in do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych oraz doktryny przepis ten obejmuje dwa stany faktyczne: (1) zbycie przedsiębiorstwa (niezależnie od tego czy sporządza ono bilans, czy prowadzona jest jedynie podatkowa książka przychodów i rozchodów), oraz (2) zbycie oddziału samodzielnie sporządzającego bilans (a więc prowadzącego księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto wskazał Pan jakie elementy obejmuje przedsiębiorstwo.

Zawarta w art. 55 ¹ definicja przedsiębiorstwa określa przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym. Z przepisów kodeksu cywilnego zawartych w księdze pierwszej, tytuł drugi, dział trzeci, w szczególności art. 483 § 3, regulujących kwestie związane z przedsiębiorcami i ich oznaczeniami wynika wprost, że nazwa przedsiębiorstwa nie jest tożsama z oznaczeniem przedsiębiorcy (podmiotu praw i obowiązków), a co za tym idzie, że przedsiębiorca może posiadać wiele przedsiębiorstw, jak również może je zbywać. Jak wskazał Wnioskodawca działalność, jaką prowadzi w ramach hurtowni materiałów budowlanych spełnia wszystkie warunki określone w art. 55 ¹ kodeksu cywilnego. Hurtownia jest obiektem handlowym posadowionym na nieruchomości stanowiących Pana własność, prowadzi Pan księgi rachunkowe, na podstawie których rozlicza podatek dochodowy od przychodów osiągniętych z tej działalności. Hurtownia funkcjonując od ponad 20 lat na lokalnym rynku posiada również ugruntowaną renomę i stałe grono klientów.

Drugą prowadzoną działalności jest najem lokali mieszkalnych znajdujących się w będących Pana własnością budynkach. Budynek mieszkalny z lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi pod wynajem został wybudowany przez Pana. W ramach tej działalności zawierane są umowy najmu, dba Pan o utrzymanie budynku we właściwym stanie technicznym, zarządza nieruchomością. Przychody z czynszu najmu stanowią odrębne źródło przychodów podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, każdą z tych działalności należy traktować w sposób całkowicie odrębny, nie powiązany ze sobą ani celowościowo, ani funkcjonalnie. Każda z tych dwóch działalności stanowi odrębne przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego, więc należy uznać iż również na potrzeby podatku VAT są to dwa odrębne przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym, prowadzone przez tego samego przedsiębiorcę. Przy czym zgodnie z art. 6 ustawy, zbywane przedsiębiorstwo nie musi samo sporządzać bilansu.

Według Wnioskodawcy przyjmując, iż prowadzone są dwa przedsiębiorstwa, wówczas może jedno z nich wnieść aportem do spółki prawa handlowego. Czynność ta - zgodnie z brzmieniem art. 6 ustawy - nie podlega ustawie, a więc nie rodzi żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zauważyć należy, iż ustawodawca nie zdefiniował w ustawie zwrotu "transakcja zbycia". Pojęcie to należy interpretować w sposób zbieżny z pojęciem "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, tzn. w ten sposób, iż zbycie przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji pojęcia "przedsiębiorstwo", wobec czego należy posłużyć się innymi przepisami prawa. Definicję pojęcia "przedsiębiorstwo" zawiera przepis art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

;

;

;

;

;

;

;

;

.

Wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki materialne i niematerialne powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest to, żeby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie aportem przedsiębiorstwa do nowego podmiotu (spółki prawa handlowego) nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy jednak zwrócić uwagę, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 cyt. wyżej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy w przedmiotowej sytuacji doszło faktycznie do przekazania aportem części przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego. Uzasadnione było zatem odmówienie wszczęcia postępowania w tym zakresie, co też tut. organ uczynił postanowieniem z dnia 10 listopada 2008 r. ITPP2/443-709/08/EŁ.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ Kodeksu cywilnego, czynność, o której mowa we wniosku, będzie nosiła znamiona zbycia przedsiębiorstwa, i na mocy przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.