ITPP2/443-708/14/EK - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego w przypadku zaprzestania usług wynajmu tego samochodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego od ww. nabycia w przypadku zaprzestania wynajmu - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego od ww. nabycia w przypadku zaprzestania wynajmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Jako podatnik VAT czynny prowadzi Pan działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Podstawowy zakres działalności został poszerzony o rodzaj działalności "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek" 77.11Z i rozpoczął Pan działalność w tym zakresie w 2013 r. We wrześniu 2013 r. wpłacił zaliczkę na poczet zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem. Z uwagi na ówcześnie obowiązujące przepisy w zakresie odliczenia podatku od towarów i usług od zakupu samochodu osobowego mającego służyć na wynajem, odliczył Pan cały podatek naliczony. Transakcja została sfinalizowana w marcu 2014 r. Zarejestrował Pan samochód i na podstawie umowy najmu rozpoczął jego wynajem. Z uwagi na zmianę przepisów, począwszy od stycznia 2014 - art. 86a ust. 3 ustawy o VAT nie określa już, na jaki okres musi zostać wynajęty samochód; wcześniej, do końca 2013 r., okres ten był uregulowany w rozporządzeniu i musiał być nie krótszy niż sześć miesięcy. Z uwagi na brak jednoznacznego przepisu, czy od zakupu przedmiotowego samochodu (zaliczka - wrzesień 2013 r., faktura końcowa - marzec 2014 r.) można odliczyć cały podatek naliczony, dokonał Pan korekty odliczenia podatku naliczonego od zaliczki na zakup samochodu i finalizując zakup w marcu 2014 r. odliczył 60% podatku, nie więcej niż 6.000,00 zł. Na zakup samochodu zaciągnął Pan pożyczkę (nie leasing). Samochód został przyjęty jako środek trwały i rozpoczął Pan jego amortyzację. Po okresie kilku miesięcy planuje Pan zmienić przeznaczenie samochodu, zakończyć wynajem i rozpocząć jego wykorzystywanie dla firmy przez właściciela, zatem do działalności, jak i do celów prywatnych, których nie można w takiej sytuacji wykluczyć.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy postąpił Pan prawidłowo, odliczając podatek od towarów i usług od zakupu przedmiotowego samochodu stosując ograniczenie do wysokości 6.000,00 zł (60% nie więcej niż 6.000,00). Czy mógł Pan odliczyć cały podatek naliczony od zakupu samochodu osobowego zakupionego z przeznaczeniem na wynajem, zważywszy, że zaliczka została wpłacona we wrześniu 2013 r., a zakup został sfinalizowany w marcu 2014 r. (po zmianie przepisów).

* Jeżeli postąpił Pan nieprawidłowo - tj. nie odliczył podatku od zakupu a miał do tego prawo i dokona korekty (tekst jedn.: odliczy cały podatek od zakupu omawianego samochodu), czy w przypadku zmiany przeznaczenia przedmiotowego samochodu - tj. zaprzestania wynajmu samochodu po okresie wynajmu (trwającym kilka miesięcy) i rozpoczęcia wykorzystywania samochodu w firmie przez właściciela do celów działalności gospodarczej (przeznaczenie samochodu mieszane, wykonywana działalność - w całości opodatkowana), będzie Pan miał obowiązek dokonać korekty odliczonego podatku naliczonego od zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zakupie samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego (zakup samochodu: zaliczka - wrzesień 2013 r. i faktura końcowa marzec 2014 r.).

Stwierdził Pan, że jeżeli w przedstawionej sytuacji postąpił nieprawidłowo i miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu, kiedy zmieni się jego przeznaczenie, tj. zaprzestanie Pan wynajmu i rozpocznie jego wykorzystywanie dla celów firmy, nie będzie musiał korygować odliczonego podatku od zakupu samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. b tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Do dnia 31 grudnia 2013 r., przepisy te miały odpowiednio następujące brzmienie:

* "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

* "Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z art. 86 ust. 10 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia. Jeżeli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych do tej ustawy.

W treści art. 88 ustawy wskazano przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestię prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu m.in. nabycia samochodu, regulowała ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.) (dalej: ustawa nowelizująca).

W myśl dyspozycji art. 3 ust. 1 tej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 pkt 7 lit. b tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z przywołanych uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej nie dotyczyło sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b tej ustawy).

Należy także zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej działalność, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik miał zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (...)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiązał go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy było jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadniała jego zastosowanie.

Nie wystarczała w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszyły temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie samochodów na podstawie określonej umowy, stanowiło rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu są unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, który do dnia 31 marca 2014 r. regulował te kwestie w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku nabycia:

* kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Stosownie do art. 86a ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Należy podkreślić, że w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. nie ma znaczenia przez jak długi okres samochód jest przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej. Przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r., nie zawiera wymogu, aby samochody były przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na cele najmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, jak miało to miejsce w regulującym ww. kwestię, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu są unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie ust. 3 cyt. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według regulacji ust. 4 powyższego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Jak stanowi obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2014 r. art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Według regulacji ust. 3 powyższego artykułu, na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), przepisy art. 90b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Analiza stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że z faktury dokumentującej wpłaconą we wrześniu 2013 r. zaliczkę na poczet zakupu samochodu osobowego oraz z faktury dokumentującej jego nabycie przysługiwało Panu prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, skoro prowadzi Pan działalność w zakresie wynajmu samochodów osobowych i ww. samochód na podstawie umowy został oddany w najem, o ile nie zaistniały przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy. Jednocześnie należy stwierdzić, że w przypadku zmiany przeznaczenia ww. pojazdu, tj. zaprzestania wynajmu oraz rozpoczęcia wykorzystania go do innego rodzaju działalności, jak i do celów prywatnych, nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku odliczonego przy jego nabyciu, gdyż przepis art. 90b ust. 1 pkt 1 ustawy stosuje się jedynie do pojazdów samochodowych nabytych od dnia 1 kwietnia 2014 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.