ITPP2/443-708/13/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), uzupełnionym dnia 23 września 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży w trybie egzekucji komorniczej dostawy budynków wielorodzinnych (XXX)stawki podatku obowiązującej dla tej czynności - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 23 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży w trybie egzekucji komorniczej dostawy budynków wielorodzinnych (XXX stawki podatku obowiązującej dla tej czynności.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne, w którym jako dłużnik występuje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Postępowanie egzekucyjne dotyczy nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami wielorodzinnymi (oznaczonymi jako A i B), które są położone w mieście W., dla których Sąd Rejonowy w W. prowadzi odrębne księgi wieczyste. Przedmiotowa nieruchomość jest własnością dłużnika. Jest ona położona w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i terenów zielonych niezabudowanych o przeznaczeniu turystycznym. Działka nr 158/22 zabudowana jest budynkiem wielorodzinnym, oznaczonym "A". Jest to budynek wielorodzinny, dwupiętrowy z użytkowym poddaszem (czterokondygnacyjny), wolnostojący, niepodpiwniczony, wybudowany w latach 2008-2010. W budynku tym znajdują się 24 lokale mieszkalne zlokalizowane na parterze, I i II piętrze, a także 9 boksów garażowych usytuowanych na poziomie parteru.

Dla dwóch lokali mieszkalnych istnieją przedwstępne umowy o ustanowienie odrębnej własności oraz o ich sprzedaży na rzecz osób trzecich.

Działki o nr 158/17, 158/18, 158/20, 158/21 zabudowane są budynkiem wielorodzinnym, czterokondygnacyjnym, jednoklatkowym, oznaczonym jako "B". Jest to budynek dwupiętrowy z użytkowym poddaszem (czterokondygnacyjny), wolnostojący, niepodpiwniczony, wybudowany w latach 2008-2010. Znajdują się tam 23 lokale mieszkalne zlokalizowane na parterze, I i II piętrze oraz poddaszu, a także 9 boksów garażowych usytuowanych w poziomie parteru.

Budynki zostały wybudowane na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 9 marca 2007 r. wydanego dla osoby trzeciej. Decyzją z dnia 21 maja 2007 r. przeniesiono decyzje o pozwoleniu na budowę dwóch budynków na dłużnika. Kolejną decyzją z dnia 17 września 2007 r. Starosta zmienił ww. decyzję oraz zatwierdził projekt budowlany planowanych zmian - dokumentację dotyczącą budowy dwóch budynków wielorodzinnych. Następnie w dniu 13 listopada 2009 r. na podstawie decyzji administracyjnej zatwierdzono projekt budowlany zawierający zamienne rozwiązania projektowe części przedmiotowych budynków w zakresie wykonania wewnętrznej instalacji gazowej. Zgodę na użytkowanie budynki uzyskały w lutym 2011 r.

W dniu 12 września 2009 r. uzyskano zaświadczenie o samodzielności 24 lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku "A" i 23 lokali znajdujących się w budynku "B". Nie występowano o zaświadczenie dla lokali niemieszkalnych - boksów garażowych (po 9 szt. w każdym z budynków). Przedmiotowa nieruchomość jest własnością dłużnika, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług przez sam fakt, że jest osobą prawną, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaży będą podlegać budynki w całości, a nie odrębne lokale ani boksy garażowe (garaże). Przedmiotem działalności dłużnika wg PKD są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, obiektów inżynierii lądowej i wodnej, roboty budowlane specjalistyczne, zakwaterowanie. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych PKOB budynki "A" i "B" zostały sklasyfikowane w grupowaniu 1122. Budynek "A" został sklasyfikowany w następujący sposób: 24 mieszkania 88,9% - 1122, 9 garaży 11,10% -1242; budynek "B" 23 mieszkania stanowiące 88,7% - 1122, 9 garaży 11,10% - 1242. W obu budynkach przeważa funkcja mieszkaniowa, czyli prawidłowa klasyfikacja tych obiektów to PKOB 1122.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność dłużnika podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeśli ta to według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem na komorniku spoczywa obowiązek udokumentowania tej czynności fakturą VAT. Stwierdził Pan, że aby dana czynność podlegała opodatkowaniu konieczne jest by została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, że z dokumentów uzyskanych z Urzędu Skarbowego wynika, że dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że z dniem 1 stycznia 2006 r. zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Powołując się na art. 15 ust. 1 ustawy stwierdził Pan, że dłużnik jest z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości podatnikiem, z uwagi na to, że jest osobą prawną. Zatem sprzedaż w drodze licytacji przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu według 23% stawki podatku. Po powołaniu treści art. 2 pkt 14 i art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy wskazał Pan, że dłużnik otrzymał zgodę na użytkowanie budynków w lutym 2011 r., zatem ewentualna sprzedaż byłaby dostawą w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, jak również "upłynął okres dłuższy okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

T owarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy określa, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 2 ustawy).

Stosownie do treści art. 41 ust. 12 ustawy, stawka podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Na podstawie regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem, zgodnie z ust. 5 powołanego artykułu, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że dłużna spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Jest ona właścicielem dwóch budynków wielorodzinnych, czterokondygnacyjnych, niepodpiwniczonych w skład których wchodzą lokale mieszkalne i garaże. Przedmiotowe obiekty budowlane zostały sklasyfikowane w dziale 1122 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Aktualnie prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne, którego przedmiotem są ww. budynki, które zamierza sprzedać.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że planowana dostawa jako dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Dostawa nieruchomości będzie pierwszym jej oddaniem do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu (zgoda na użytkowanie budynków nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Oznacza to, że dostawa ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, dłużnikowi, jako czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi VAT, przysługiwało bowiem prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych kosztów budowy. Nieistotne przy tym jest, czy prawo to zostało zrealizowane, czy nie, wystarczającym jest fakt istnienia tego prawa. Wbrew jednak stanowisku wyrażonym we wniosku, planowana dostawa nie będzie opodatkowana wg 23% stawki podatku, gdyż budynki, które mają być przedmiotem dostawy są obiektami budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy. Oznacza to, że są objęte społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a, a ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu według 8% stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 tego artykułu i art. 146a pkt 2 ustawy. Dlatego też oceniając Pana stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż przedmiot zaklasyfikowania danego budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

W związku z tym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację obiektów wskazaną przez Pana, przy założeniu, że jest ona prawidłowa.

Końcowo zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.