ITPP2/443-699a/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2009 r. (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 12 listopada 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności dostarczania "mediów" związanych z eksploatacją domków letniskowych należących do członków Stowarzyszenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 12 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności dostarczania "mediów" związanych z eksploatacją domków letniskowych należących do członków Stowarzyszenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie, będące podatnikiem podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia podmiotowego, zrzesza właścicieli domków letniskowych. Do Jego zadań statutowych należy: organizowanie zdrowego wypoczynku dla członków i ich rodzin, upowszechnianie wiedzy o przyrodzie, popularyzacja zasad ekologii, działalność wśród młodzieży w zakresie wychowania, kultury fizycznej i sportu oraz organizacji życia koleżeńskiego. Stowarzyszenie pozyskuje środki finansowe ze składek członkowskich oraz odpłatnego świadczenia usług w zakresie wynajmu pokoju gościnnego, lokalu na sklep i parkingu (obrót z tytułu wynajmu pokoju gościnnego, lokalu i parkingu nie przekracza rocznie kwoty 50.000 zł). Ww. usługi odpłatne świadczone są na rzecz osób nie będących członkami Stowarzyszenia, a cena za te usługi skalkulowana jest na poziomie poniesionych kosztów, więc Stowarzyszenie nie osiąga z tego tytułu dochodu.

Stowarzyszenie zawarło umowy na dostawę energii, wody, wywóz nieczystości i inne media i w związku z tym otrzymuje za te usługi faktury. Zobowiązania wynikające z tych faktur dotyczą zarówno zużycia w obiektach wspólnych, jak i w domkach należących do poszczególnych członków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa energii, wody i wywóz nieczystości, związane z eksploatacją poszczególnych domków letniskowych należących do członków Stowarzyszenia, stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i powinna podlegać opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pobyt członków Stowarzyszenia i ich rodzin w domkach letniskowych służy realizacji celów statutowych. Dostawa mediów do poszczególnych domków jest nieodpłatnym świadczeniem usług, niepodlegającym opodatkowaniu, ponieważ pomiędzy Stowarzyszeniem a członkami nie istnieje stosunek prawny, na mocy którego powstaje świadczenie wzajemne. Składki członków Stowarzyszenia służą realizacji celów statutowych - nie stanowią wynagrodzenia za dostarczane media. Opodatkowaniu podlegają wyłącznie odpłatne usługi świadczone na rzecz innych osób, przy czym do kwoty 50.000 zł w roku podatkowym Stowarzyszenie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), a także - na mocy ust. 2 pkt 1 tego artykułu - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W ust. 2 powyższego przepisu wskazano, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W myśl postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do ust. 2 tegoż artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stowarzyszenie - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), jako dobrowolne, samorządne oraz trwałe zrzeszenie o celach niezarobkowych, może prowadzić także działalność gospodarczą, którą opiera na pracy społecznej członków bądź zatrudnionych pracowników.

Z przepisów zawartych w ww. ustawie wynika, że wpłaty składek członkowskich związane są z faktem przynależności osoby lub podmiotu do Stowarzyszenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Stowarzyszenie zrzeszające właścicieli domków letniskowych, wykonuje zadania statutowe w zakresie: organizowania zdrowego wypoczynku dla członków i ich rodzin, upowszechniania wiedzy o przyrodzie, popularyzacji zasad ekologii, działalności wśród młodzieży w zakresie wychowania, kultury fizycznej i sportu oraz organizacji życia koleżeńskiego. Środki finansowe pozyskuje ze składek członkowskich oraz odpłatnego świadczenia usług w zakresie wynajmu pokoju gościnnego, lokalu na sklep i parkingu.

Stowarzyszenie zawarło umowy na dostawę energii, wody, wywóz nieczystości i inne media, za które otrzymuje faktury. Kwestią do rozstrzygnięcia jest to, czy dostarczanie przez Stowarzyszenie ww. "mediów" swoim członkom (w związku z eksploatacją należących do nich domków letniskowych), stanowi czynność opodatkowaną.

Należy zaznaczyć, iż stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, energia stanowi towar, wobec tego jej dostarczanie stanowi dostawę towarów. Natomiast dostawa wody oraz wywóz nieczystości, w rozumieniu powołanej ustawy stanowi świadczenie usług.

W przypadku, gdy za dostawę towarów lub świadczenie usług nie jest pobierane wynagrodzenie, czynności te należy rozpatrywać w oparciu o przepisy art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy, w których mowa jest o nieodpłatnej dostawie towarów i nieodpłatnym świadczeniu usług.

Z powołanych przepisów wynika, że w określonych przypadkach nawet nieodpłatne świadczenie usług na rzecz członków stowarzyszenia może skutkować powstaniem zobowiązania podatkowego, co jednocześnie uczyni podatnikiem podmiot świadczący te usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wskazane regulacje prawne, należy stwierdzić, iż dostawa energii elektrycznej oraz usługi dostarczania wody i wywozu nieczystości, nie stanowią zadań statutowych Stowarzyszenia. Nie są to bowiem zadania polegające na organizowaniu zdrowego wypoczynku dla Jego członków i ich rodzin, a tym bardziej nie obejmują zakresu pozostałych zadań statutowych Stowarzyszenia, wymienionych w stanie faktycznym. Ponadto domki letniskowe, z których eksploatacją związane są ww. "media", stanowią własność poszczególnych członków.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy koszt związany z nabyciem energii elektrycznej, usług dostarczania wody i wywozu nieczystości pokrywany jest przez Stowarzyszenie ze środków uzyskanych z wpłat składek członkowskich, składki te (lub ich część) w wysokości odpowiadającej kosztowi dostarczanych "mediów", należy traktować jako odpłatność wnoszoną przez członków na rzecz dostawcy towaru i usług, tj. Stowarzyszenia (wynagrodzenie za otrzymany towar i wykonane usługi). W konsekwencji, zgodnie z definicjami zawartymi w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy, czynności dostarczania ww. "mediów" członkom stanowią odpłatną dostawę towarów (energię elektryczną) i odpłatne świadczenie usług (dostarczania wody, wywozu nieczystości), podlegające opodatkowaniu.

Natomiast w sytuacji, gdy koszt nabycia energii elektrycznej, usług dostarczania wody i wywozu nieczystości, Stowarzyszenie pokrywa wyłącznie środkami z obrotu uzyskanego z tytułu wynajmu pokoju gościnnego, lokalu i parkingu, czynności dostarczania tych "mediów" członkom należy uznać odpowiednio za nieodpłatną dostawę towarów i nieodpłatne świadczenie usług, które to czynności, stosownie do ww. regulacji - co do zasady - podlegają opodatkowaniu, o ile dostawcy/wykonawcy przysługuje prawo do obniżenia (w całości lub w części) podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dotyczących ich zakupu.

W przedmiotowej sprawie Stowarzyszenie posiada status podatnika zwolnionego podmiotowo, a zatem nie przysługuje mu takie prawo. Wobec powyższego pomimo tego, iż są wypełnione inne przesłanki wynikające z art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy - dostarczenie "mediów" nie jest związane z prowadzeniem działalności Stowarzyszenia i następuje na cele osobiste Jego członków - brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu "mediów" przesądza o tym, że w przedstawionym stanie faktycznym, czynności nieodpłatnej dostawy towarów i nieodpłatnego świadczenia usług przez Stowarzyszenie nie podlegają opodatkowaniu.

Należy jednakże zaznaczyć, że w momencie przekroczenia kwoty obrotu uprawniającej do zwolnienia podmiotowego, Stowarzyszenie uzyska status podatnika czynnego i będzie obowiązane do rozliczania podatku należnego z tytułu wykonywania opisanych czynności dostarczania "mediów", niezależnie od tego, czy koszt ich nabycia pokrywa z wpłat składek członkowskich, czy też z obrotu uzyskanego w związku z wynajmem lokali i parkingu.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości ustalania przez Stowarzyszenie kwoty sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto wskazuje się, że kwestię dotyczącą opodatkowania opłat za dostarczanie ww. mediów, pobieranych na podstawie wystawianych "refaktur", rozstrzygnięto w interpretacji znak ITPP2/415-699b/09/AP.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.