ITPP2/443-671/09/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-671/09/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury przez jednego z małżonków dotyczącej sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury przez jednego z małżonków dotyczącej sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani właścicielką nieruchomości gruntowych o pow. ok. 4,45 ha, które otrzymała w darowiźnie. Jednocześnie na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej posiada wraz z mężem grunty o pow. 3,83 ha, które zostały zakupione. Powyższe grunty (zarówno otrzymane w darowiźnie, jak i zakupione) nabyła Pani na początku lat 90-tych. Wszystkie te grunty stanowią zwarty kompleks, ale objęte są trzema różnymi księgami wieczystymi. Są one niezabudowane i nie ma dla nich planu zagospodarowania przestrzennego. Uzyskała Pani warunki zabudowy dla tego terenu, zgodnie z którymi przeznaczone są one na cele przemysłowe (zabudowa budynkiem magazynowo-produkcyjnym wraz z infrastrukturą).

Od przedmiotowych gruntów odprowadzała Pani podatek rolny, a także pobierała na nie dopłaty unijne. Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą, w związku z którą jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Opisane grunty nie były jednak nigdy wykorzystywane w tej działalności. Mąż Pani nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany dla celów rozliczania podatku.

Uzyskała Pani interpretację indywidualną, zgodnie z którą sprzedaż przedmiotowych gruntów podlega w całości opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wobec faktu, że jest Pani zarejestrowanym podatnikiem, a mąż nie, może wystawić fakturę we własnym imieniu (NIP nadanym Pani) na całość sprzedawanych gruntów (w tym objętych wspólnością małżeńską) tak, aby uniknąć rejestrowania męża dla potrzeb VAT tylko dla tej jednej transakcji.

2.

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie - jak powinna zostać zafakturowana sprzedaż dotycząca gruntów wchodzących w skład wspólności małżeńskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż wspólność majątkowa nie jest współwłasnością w częściach ułamkowych, lecz współwłasnością łączną, może Pani jako jeden ze współmałżonków, wystawić fakturę na całość sprzedawanych gruntów. Natomiast mąż nie ma obowiązku wystawienia faktury od tej transakcji.

W przypadku nieuznania powyższego stanowiska za prawidłowe, uważa Pani, że powinna wystawić fakturę na sprzedaż całości gruntów otrzymanych w darowiźnie oraz 50% wartości gruntów objętych wspólnością małżeńską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 4 powołanego artykułu, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast stosownie do ust. 5 powyższego artykułu, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Artykuł 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy ust. 2 tego artykułu, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Uregulowania dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać, oraz sposobie i okresie ich przechowywania, zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży - § 5 ust. 1 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

a.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

b.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

c.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

d.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

e.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

f.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

g.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

h.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

i.

stawki podatku;

j.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

k.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

l.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Powyższy przepis określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Należy jednak zauważyć, że brak jest przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję, zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu.

Zgodnie z art. 196 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Stosownie do § 2 tegoż artykułu, współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. W przypadku małżeństwa stosunki własnościowe dotyczące ustawowego ustroju majątkowego regulują przepisy art. 31-46 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisami, ustawową wspólność majątkową charakteryzuje współposiadanie objętego nią majątku przez obojga małżonków, przy czym żaden z małżonków nie może rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Ponadto zgodnie z art. 37 § 1 pkt 3 tego Kodeksu, do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa, potrzebna jest zgoda drugiego małżonka.

W przedmiotowej sprawie zamierza Pani sprzedać grunty, które w części stanowią majątek osobisty (grunt otrzymany w darowiźnie), a w części ustawową wspólność małżeńską (grunt zakupiony wraz z mężem). Całą nieruchomość stanowią grunty rolne, w związku z czym opłaca Pani podatek rolny. Ponadto na grunty te otrzymywała Pani dopłaty unijne. Oprócz prowadzenia gospodarstwa rolnego, prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą i z tego tytułu jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże grunty powyższe nigdy nie były wykorzystywane w działalności pozarolniczej. Mąż Pani nie jest zarejestrowanym podatnikiem.

Otrzymała Pani interpretację indywidualną, zgodnie z którą sprzedaż przedmiotowych gruntów w całości winna zostać opodatkowana. W związku z tym, iż mąż Pani nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem, chciałaby Pani uzyskać potwierdzenie, czy może - jako podatnik - wystawić fakturę na sprzedaż całości gruntów (również objętych wspólnością małżeńską), po to, aby uniknąć rejestracji męża dla celów podatku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że skoro część gruntów objęta jest ustawową wspólnością małżeńską, oznacza to, że pod względem cywilistycznym grunty te stanowią współwłasność przysługującą niepodzielnie obydwu małżonkom.

Należy zatem uznać, iż w przypadku sprzedaży gruntów stanowiących wspólność ustawową, stronami takiej transakcji - jako równouprawnieni współwłaściciele - będą Pani oraz mąż. Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a także biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w otrzymanej przez Panią interpretacji indywidualnej, które wskazano we wniosku, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji będzie Pani stroną dokonującą czynności opodatkowanej tym podatkiem, a w konsekwencji - podatnikiem z tytułu sprzedaży ww. gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje sytuacji przeprowadzania transakcji przez małżonków, w odniesieniu do majątku stanowiącego wspólność małżeńską. Jednakże z uwagi na fakt, że ustrój ten - jak wynika z powołanych przepisów prawa cywilnego - określa równe prawa majątkowe dla obydwu małżonków, należy stwierdzić, iż wystawiając fakturę dokumentującą sprzedaż tych gruntów, winna Pani w niej uwzględnić sprzedaż w części stanowiącej 50% ich wartości.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży gruntów należących do Pani majątku osobistego, faktura winna dokumentować całą wartość transakcji.

Zaznacza się, że z uwagi na błędne wskazanie przez Panią w części stanowiska odnoszącej się do pierwszego pytania, iż może wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż całości gruntów (w tym gruntów należących do wspólności ustawowej), należało uznać Pani stanowisko za nieprawidłowe. Należy jednakże zwrócić uwagę, iż w części odnoszącej się do drugiego pytania, stanowisko jest prawidłowe.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii obowiązku dokonania rejestracji dla celów rozliczenia podatku przez Pani męża z tytułu sprzedaży gruntów stanowiących ustawową wspólność małżeńską.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl