ITPP2/443-668/09/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1996 r. Wnioskodawca nabył od Urzędu Gminy nieruchomość, w skład której wchodził grunt wraz z piętrowym budynkiem (do remontu). Budynek został sprzedany przez Gminę wraz z podatkiem od towarów i usług, który został przez Wnioskodawcę odliczony, natomiast grunt został zbyty bez podatku. W latach 1996-1998 Wnioskodawca dokonał modernizacji przedmiotowego budynku, której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej. Z faktur związanych z tą modernizacją odliczył podatek naliczony. W 1998 r. przyjął obiekt do użytkowania. W latach 2000-2003 cały budynek był wynajmowany innej firmie. Od 2004 r. 90% jego powierzchni wynajmowane jest firmom (podmiotom trzecim), natomiast pozostałe 10% Wnioskodawca zajmuje na potrzeby własnej działalności gospodarczej (biuro handlowe).

W dniu 7 sierpnia 2009 r. cała nieruchomość została sprzedana, a w akcie notarialnym określono cenę sprzedaży łącznie z podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca przed sprzedażą nie informował urzędu skarbowego o sprzedaży nieruchomości wraz z tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem administracyjnym korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie nieruchomości, na którą składa się działka zabudowana budynkiem administracyjnym, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) oraz art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14, definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Stosownie do treści ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Według ust. 10 cyt. artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki i budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku tożsamą ze stawką właściwą dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2009 r. Wnioskodawca dokonał opodatkowanej sprzedaży zabudowanej działki. W związku z jej uprzednim nabyciem (w 1996 r.) dokonał odliczenia podatku naliczonego, który został naliczony tylko od wartości budynku. Budynek był modernizowany, a wartość modernizacji przekroczyła 30% jego wartości początkowej, przy czym Wnioskodawca od zakupów związanych z tą modernizacją dokonywał odliczenia podatku naliczonego. Po oddaniu do użytkowania, budynek był wynajmowany podmiotom trzecim - w latach 2000-2003 w całości, od 2004 r. - w 90%.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży ww. nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy potwierdzić stanowisko Wnioskodawcy, co do zasadności zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, przy czym wskazać należy, iż stanowisko to zostało oparte na błędnej podstawie prawnej, wobec czego jako całość należało uznać je za nieprawidłowe.

Przepisem, który od dnia 1 grudnia 2009 r. stanowi zasadniczą podstawę do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części jest art. 43 ust. 1 pkt 10, bez względu na to, czy w stosunku do tych obiektów dokonującemu ich dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Regulacja ta wprowadza pewne ograniczenia, które jednak nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż, po pierwsze - sprzedaż nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia (po łączącym się z prawem do odliczenia podatku nabyciu w 1999 r., nieruchomość od 2000 r. wynajmowana była podmiotom trzecim), po drugie - od pierwszego zasiedlenia upłynęło więcej niż dwa lata. Ponadto nie ma potrzeby, celem usankcjonowania przedmiotowego zwolnienia, stosowania przepisu art. 43 ust. 7a, który ma zastosowanie tylko w odniesieniu do hipotezy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zastrzeżenie Wnioskodawcy, że "przed sprzedażą nie informował urzędu skarbowego o sprzedaży nieruchomości z VAT" pozwala wykluczyć możliwość zastosowania przez niego opcji opodatkowania, o której mowa art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.