ITPP2/443-661/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 25 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki podatku dla usług budowlanych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budynkom na terenie zakładu karnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki podatku dla usług budowlanych dotyczących infrastruktury towarzyszącej budynkom na terenie zakładu karnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

W wyniku przeprowadzonego postępowania w zakresie zamówień publicznych Inspektorat zawarł z Wnioskodawcą umowę dot. wykonania robót budowlanych "Adaptacji budynku produkcyjnego na pawilon zakwaterowania osadzonych w Zakładzie Karnym". Umowa obejmuje swym zakresem:

* przebudowę istniejącego budynku produkcyjno-magazynowego na budynek zakwaterowania osadzonych wraz z polami spacerowymi, boksami, chodnikami, drogami, dojazdami i niezbędnymi wygrodzeniami

,

* przebudowę istniejącego budynku garażowego na budynek sali widzeń

,

* budowę dwóch łączników łączących budynek sali widzeń z budynkiem zakwaterowania i budynkiem administracyjnym

,

* rozbiórkę budynku o kubaturze 5.000 m ³ na terenie Zakładu Karnego

.

Zadanie realizowane jest w ramach jednej umowy o roboty budowlane z dnia 21 marca 2007 r.; wg jednej dokumentacji; w oparciu o jedno pozwolenie na budowę Nr (...) z dnia 2 października 2006 r.

Udział powierzchni pawilonu zakwaterowania w całości zadania to ok. 79,46%. Zgodnie z pismem z dnia 27 czerwca 2008 r. Urzędu Statystycznego w Łodzi pawilon zakwaterowania został zakwalifikowany do budynków zbiorowego zakwaterowania PKOB grupa 113 klasa 1130, zaś sala widzeń została zakwalifikowana do pozostałych budynków niemieszkalnych gdzie indziej niewymienionych PKOB grupa 127 klasa 1274.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należało zastosować do dnia 31 grudnia 2007 r., a jaką od dnia 1 stycznia 2008 r. w stosunku do robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej, tj. przyłącza wod-kan, co. i linii kablowej do pawilonu zakwaterowania, pola spacerowego, boiska, drogi dojazdowej, remontu części muru ochronnego z wymianą bramy, rozbiórki kolidujących budynków.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w piśmie z dnia 3 października 2008 r., do robót budowlanych związanych z realizacją ww. infrastruktury towarzyszącej, w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. Spółka powinna stosować stawkę podatku 7%, a od 1 stycznia 2008 r. stawkę podatku w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług objęte były:

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy obejmowała:

jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Od dnia 15 lutego 2005 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17, poz. 150) wprowadzono zmiany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.). W załączniku nr 1 obejmującym listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%, w związku z § 5 rozporządzenia, dodano poz. 20 - budowa, remonty i bieżącą konserwacja budynków zbiorowego zamieszkania (PKOB ex 1130):

* domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych

,

* budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych

.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym obniżona stawka podatku w wysokości 7% miała w ww. okresie zastosowanie jedynie do usług w zakresie budowy, remontów i bieżącej konserwacji budynków wymienionych w poz. 20 załącznika, między innymi budynków mieszkalnych umiejscowionych na terenie zakładów karnych. Przepis ten nie miał natomiast zastosowania do robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej tym budynkom.

W przedmiotowej kwestii nie znajduje zastosowania wskazany art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ dotyczył on stawki 7% stosowanej w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą związaną z obiektami budownictwa mieszkaniowego zdefiniowanymi w art. 12 pkt 12 ustawy. Natomiast zapis poz. 20 załącznika nr 1 powołanego wyżej rozporządzenia odnosi się tylko do czynności w nim wymienionych, dotyczących m.in. budynków mieszkalnych na terenie zakładów karnych, a nie do czynności związanych z infrastrukturą towarzyszącą tym budynkom.

Podkreślić należy, iż ustawowa definicja budownictwa mieszkaniowego jest odmiennym unormowaniem od wynikającego z poz. 20 załącznika nr 1 ww. rozporządzenia, które zostało wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 41 ust. 16.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a powołanego artykułu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ²

;

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ²

.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy również zwrócić uwagę na art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od tej daty, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W złożonym wniosku wskazano, iż budynki, których dotyczą wykonywane roboty budowlane zostały sklasyfikowane wg PKOB 113 (budynki zbiorowego zakwaterowania) oraz PKOB 127 (pozostałe budynki niemieszkalne). Klasyfikacja 113 mieści się w dziale 11 PKWiU, wypełniając definicję budownictwa mieszkaniowego wymienioną w art. 2 pkt 12 ww. ustawy i stosownie do powołanego przepisu § 5 ust. 1a cyt. rozporządzenia, jedynie roboty dotyczące tych budynków opodatkowane są stawką podatku w wysokości 7%.

Analiza ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że od dnia 1 stycznia 2008 r. z obniżonej do 7% stawki podatku można skorzystać wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług wymienionych w art. 41 ust. 12-12c ww. ustawy oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Obecnie obowiązujące przepisy nie przewidują obniżenia stawki podatku dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że wykonanie robót dotyczących przyłącza wod-kan, co. i linii kablowej do pawilonu zakwaterowania, pola spacerowego, boiska, drogi dojazdowej, remontu części muru ochronnego z wymianą bramy, rozbiórki kolidujących budynków (infrastruktura towarzysząca), nie może być zaliczone od dnia 1 stycznia 2008 r. do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12.

Zatem do robót wymienionych w pytaniu nie będzie miała zastosowania stawka 7% zarówno do dnia 31 grudnia 2007 r., jak i od dnia 1 stycznia 2008 r., ponieważ dotyczą one infrastruktury towarzyszącej. Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. roboty dot. infrastruktury towarzyszącej podlegają opodatkowaniu stawką 22%. Wobec powyższego do wymienionych we wniosku robót budowlano-montażowych należy zastosować stawkę podatku określoną w art. 41 ust. 1 ustawy - tj. 22%.

Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o PKOB podane przez Wnioskodawcę. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynków wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowych budynków jak i klasyfikacji statystycznej świadczonych usług.

Końcowo informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym wydana interpretacja odnosi się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a załączone do niego dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.