ITPP2/443-655/12/AP - Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową krytej pływalni.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową krytej pływalni - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową krytej pływalni.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 sierpnia 2009 r. Gmina zawarła umowę z wykonawcą na wykonanie robót budowlanych obejmujących zadanie inwestycyjne polegające na budowie krytej pływalni, którego termin zakończenia prac ustalono na dzień 31 października 2012 r. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do zadań własnych gminy, służących zaspokojeniu potrzeb wspólnoty samorządowej, należą m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki. Realizowane przez Gminę zadanie jest wykonywane w ramach ustawowych zadań samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 31 ustawy o samorządzie gminnym, Burmistrz w imieniu Gminy podpisał umowę z wykonawcą i prowadzi inwestycję. Od roku 2007 faktury były wystawiane na Urząd Miasta i Gminy, na których umieszczano NIP Urzędu oraz na Gminę, na których umieszczano NIP Gminy. Płatności następowały z rachunku bankowego Urzędu Miasta i Gminy, bowiem gminy realizują nałożone na nie zadania za pośrednictwem urzędów gmin. Po zapoznaniu się z wyrokiem NSA z dnia 23 marca 2010 r. (sygn. akt I FSK 273/09), w którym jednoznacznie określono, iż urząd gminy nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, od 2011 r., faktury są wystawiane tylko na Gminę.

Po zakończeniu całego zadania, Gmina zamierza przekazać powstały środek trwały w dzierżawę spółce prawa handlowego (100% udział Gminy), której zadaniem jest zarządzanie majątkiem gminnym w zakresie nieruchomości. Dokonanie tej czynności nastąpi na podstawie umowy dzierżawy, zgodnie z którą wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków na czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić umówiony czynsz (art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny). Spółka będzie czerpać korzyści, np. z biletów wstępu, czy karnetów na basen, a Gmina będzie pobierać czynsz za dzierżawę obiektu krytej pływalni, którego wysokość za miesiąc ustalono w kwocie 3.000,00 zł netto + podatek. Plany dotyczące przekazania pływalni ww. spółce w dzierżawę Gmina posiadała od początku przedsięwzięcia. Przewidywana wartość realizacji całego zadania wynosi około 16.000.000,00 zł, z tego Gmina otrzyma pomoc finansową w formie dofinansowania przedsięwzięcia inwestycyjnego ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, zgodnie z zawartą w dniu 16 grudnia 2009 r. umową, w kwocie ok. 4.200.000,00 zł oraz dotację z budżetu Powiatu w kwocie ok. 1.000.000,00 zł. Wkład własny Gminy na wykonanie przedmiotowej inwestycji to ok. 10.800.000,00 zł. Kwota dofinansowania z Ministerstwa Sportu i Turystyki przekazywana jest transzami na rachunek bankowy Urzędu Miasta i Gminy, z którego następuje również płatność za faktury zakupu dla wykonawcy inwestycji. Płatność następuje ryczałtowo, po wykonaniu każdego kolejnego etapu przedmiotu umowy.

W deklaracjach VAT-7 składanych przez Urząd nie wykazywano zakupów związanych z budową przedmiotowej pływalni. Z uwagi na zmianę czynnego podatnika z Urzędu na Gminę, nastąpi wystawienie not korygujących do faktur, na których nabywcą był Urząd. Gmina, do chwili złożenia wniosku, nie dokonała odliczenia podatku z faktur zakupu. Jeżeli takie prawo będzie przysługiwać, to zostanie złożona korekta deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Nie będą dokonywane korekty deklaracji sporządzanych przez Urząd, gdyż faktury dotyczące inwestycji nie były ujmowane w rejestrze zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, którego ostateczne brzmienie sformułowano w uzupełnieniu wniosku.

Czy Gmina, która jest inwestorem zadania inwestycyjnego, może dokonać korekty deklaracji VAT-7 celem odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowego zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wskazującego, iż po zakończeniu inwestycji powstałe składniki majątkowe przekaże w dzierżawę spółce prawa handlowego na podstawie umowy dzierżawy (co będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług), nabywane towary i usługi związane z realizacją zadania będą służyły czynnościom opodatkowanym, a tym samym będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Gmina zauważyła, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W celu wykonywania zadań może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Według ust. 11 powyższego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z ust. 12 tego artykułu, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Na podstawie ust. 13 ww. artykułu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Według treści § 2 ww. artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w związku z nabyciem towarów i usług w celu budowy krytej pływalni, która po zakończeniu będzie przedmiotem dzierżawy (czynności opodatkowanych), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem Gmina - stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy - będzie miała możliwość dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.