ITPP2/443-606/13/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 11 września 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Centrum (jednostki budżetowej) za podatnika podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 11 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Centrum (jednostki budżetowej) za podatnika podatku od towarów i usług.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Centrum jest jednostką budżetową. Przedmiotem Jego działania jest w szczególności:

* prowadzenie klubów seniora podległych pod jednostkę,

* prowadzenie działalności edukacyjnej na rzecz osób starszych, w tym realizacja projektu dotyczącego uniwersytetu trzeciego wieku,

* inicjowanie i koordynacja wspólnych przedsięwzięć podejmowanych przez jednostki organizacyjne gminy, jednostki pomocnicze i organizacje prowadzące działalność pożytku publicznego na rzecz seniorów,

* prowadzenie działalności informacyjnej skierowanej do osób starszych,

* organizacja imprez kulturalnych, sportowych i rekreacyjnych integrujących środowisko seniorów,

* realizacja długofalowych przedsięwzięć, których celem jest wzrost aktywności osób starszych,

* prowadzenie kampanii na rzecz wzrostu społecznej wrażliwości na potrzeby osób starszych,

* organizacja konkursów mających na celu wspieranie lub powierzanie zadań organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego na rzecz osób starszych,

* pozyskiwanie środków zewnętrznych na prowadzenie działalności statutowej,

* obsługa techniczna i administracyjna obiektów, lokali, infrastruktury, wyposażenia i urządzeń wykorzystywanych dla potrzeb działalności statutowej,

* opracowywanie projektów planów rzeczowo-finansowych w zakresie prowadzonej działalności,

* wnioskowanie do organów miasta co do wielkości środków finansowych na realizację zadań.

Centrum prowadzi na terenie miasta bufety w funkcjonujących klubach seniora. Klubowicze korzystają z częściowo odpłatnych poczęstunków w postaci napojów bezalkoholowych wraz z dodatkiem w postaci herbatnika. W ramach aktywizacji seniorów prowadzi szereg zajęć częściowo odpłatnych takich jak: uniwersytet trzeciego wieku, zajęcia sportowe, hobbistyczne, spotkania integracyjne, imprezy okołoświąteczne, bale, wycieczki. Wpływy z tego tytułu za 5 miesięcy tego roku wynoszą około 100.000 zł i stanowią przychód jednostki budżetowej, który w całości przekazywany jest na konto urzędu miasta. Centrum nie jest stowarzyszeniem. Osoby korzystające ze świadczeń nie są członkami Centrum. Ww. czynności wykonywane są dla mieszkańców miejscowości G. Częściowa odpłatność nie ma charakteru składek członkowskich, gdyż seniorzy nie wnoszą składek. Osoby korzystające wnoszą tylko częściową odpłatność, a resztę kosztów pokrywa budżet miasta. Środki uzyskane przez Centrum stanowią przychód jednostki budżetowej, który w całości jest przekazywany na konto urzędu miasta. W chwili obecnej Centrum nie jest podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy realizując świadczenia, o których mowa we wniosku, Centrum występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, jako jednostka budżetowa nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ nie posiada samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej. Centrum wyraziło swoje stanowisko opierając się na uchwale NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. (sygn. akt FPS 1/13), w której stwierdzono, że jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż brak im samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 marca 2013 r. przepis powyższy miał następujące brzmienie: "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Według regulacji art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawodawca zdefiniował wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych, podmiot mógł zostać uznany za podatnika. Podkreślić przy tym należy, iż działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przynosi żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest: osobie fizycznej, osobie prawnej, a także wyodrębnionej jednostce organizacyjnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej wyraża się w możliwości podejmowania decyzji oraz ponoszeniu odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody wyrządzone osobom trzecim, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2007 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885), jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe, agencje wykonawcze, instytucje gospodarki budżetowej i państwowe fundusze celowe stosują zasady gospodarki finansowej określone w niniejszej ustawie.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 tej ustawy, jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do brzmienia ust. 3 powyższego artykułu, podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.

Według regulacji ust. 3 tego artykułu, likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. W przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że Centrum jako wyodrębniona ze struktury Gminy jednostka budżetowa w związku z realizowanymi na rzecz seniorów częściowo odpłatnymi świadczeniami prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny, zatem jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.