ITPP2/443-600b/10/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 września 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-600b/10/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 20 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego prac remontowych infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat oraz utrzymania czystości przystanków i wiat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 30 sierpnia 2010 r. oraz pismem z dnia 20 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego prac remontowych infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat oraz utrzymania czystości przystanków i wiat.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W dniu 13 sierpnia 2008 r. nabyła na podstawie umowy sprzedaży, torowiska tramwajowe wraz z infrastrukturą stanowiącą własność miejskiego zakładu komunikacji.

W związku ze zleceniem do realizacji zadania publicznego określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) - lokalny transport zbiorowy - w dniu 1 lipca 2008 r. zawarła z ww. zakładem umowę na świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej na liniach tramwajowych Nr 1 i 2. W celu umożliwienia realizacji tej umowy dnia 13 sierpnia 2008 r. zawarto umowę użyczenia torowisk tramwajowych wraz z infrastrukturą. Infrastruktura torowo-sieciowa, sygnalizacja świetlna, stacje transformatorowe wraz z wyposażeniem, są zaliczone do środków trwałych. Faktury VAT dokumentujące wydatki na remont i modernizację infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych są wystawiane na Gminę.

Przed nabyciem torowisk:

* drogi były w posiadaniu Gminy Miasto, a ich remonty i bieżąca konserwacja należy do zadań własnych gminy,

* wiaty i przystanki były użytkowane przez miejski zakład komunikacji (posiadanie tej infrastruktury wynikało z przepisów prawa).

Wówczas miejski zakład komunikacji dokonywał bieżących remontów przystanków i wiat, jak również utrzymywał je w czystości, a Gmina Miasto dokonywała bieżących remontów i utrzymywała w czystości zatoki.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg i ulic, utrzymania czystości i porządku, lokalnego transportu zbiorowego. Zapewnianie lokalnego transportu zbiorowego polega w praktyce na organizacji infrastruktury. Same przewozy odbywają się co do zasady odpłatnie, ewentualne ulgi w postaci biletów zniżkowych lub całkowitych zwolnień mają charakter wyjątku od ogólnej zasady odpłatności.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Urzędu Miejskiego, (stanowiącego Załącznik do Zarządzenia Prezydenta Miasta), do właściwości Wydziału Transportu należy w szczególności: emisja, sprzedaż, dystrybucja biletów komunikacji miejskiej (indywidualna i hurtowa), emisja i sprzedaż rozkładów jazdy, prowadzenie spraw związanych z komunikacją miejską, organizowanie przetargów na świadczenie usług przewozowych, zawieranie umów z podmiotami realizującymi usługi przewozowe, kontrola realizacji usług przewozowych wykonywanych przez przewoźników, prowadzenie spraw związanych z kontrolą biletów w komunikacji miejskiej oraz windykacją należności z tego tytułu, prowadzenie spraw związanych z zabezpieczeniem sprawności technicznej infrastruktury przystanków komunikacji miejskiej (wiaty), prowadzenie spraw z wiązanych z utrzymaniem czystości i porządku infrastruktury przystanków komunikacji miejskiej (wiaty).

Sprzedaż biletów komunikacji miejskiej stanowi Jej dochód i jest opodatkowana 7% stawką.

Gmina Miasto realizując zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego, planuje dokonać istotnych modernizacji infrastruktury torfowiskowej (w tym celu ubiega się o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego), które zaplanowano w uchwale budżetowej i Wieloletnim Planie Inwestycyjnym na lata 2010 - 2014. Po dokonaniu modernizacji Gmina będzie zobowiązana tę inwestycję utrzymywać, czyli dokonywać prac remontowych i utrzymywać w czystości.

Nie istnieje legalna definicja pojęcia "infrastruktura torowo-sieciowa". Zgodnie z art. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.), droga lub pas drogowy to wydzielony pas terenu, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz do ruchu pieszych, wraz z leżącymi w jego ciągu obiektami inżynierskimi, placami, zatokami postojowymi oraz znajdującymi się w wydzielonym pasie terenu chodnikami, ścieżkami rowerowymi, drogami zbiorczymi, drzewami i krzewami oraz urządzeniami technicznymi związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu, a ulica - to droga na terenach zabudowy miast i wsi, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych komunikacji miejskiej, wydzielona liniami rozgraniczającymi, która jest przeznaczona do obsługi bezpośredniego otoczenia oraz umieszczania urządzeń technicznych nie związanych z ruchem pojazdów lub pieszych. Z powyższej definicji można wywieść, iż zatoki oraz wydzielone pasy ruchu są drogą.

Zgodnie z zarządzeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 25 października 1989 r. w sprawie Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, klasa drogi szynowe obejmuje m.in. urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu oraz urządzenia i instalacje do sterowania ruchem teletechnicznym, informatyczne, energetyczne, oświetleniowe, bezpieczeństwa, przeciwpożarowe itp.

Jak wynika z przytoczonych definicji, zarówno infrastruktura torowa, jak i infrastruktura sieciowa stanowią całość techniczno-użytkową, mieszczącą się w pojęciu dróg szynowych. Gmina Miasto zwróciła uwagę, iż pomimo, że infrastruktura torowo-sieciowa wchodzi w skład drogi, to stanowi ona integralną całość niezbędną do świadczenia usług przewozowych.

Na tle powyższego Gmina powzięła wątpliwość odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi na remonty infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych wraz z wyposażeniem, wydzielonych pasów ruchu dla komunikacji miejskiej, zatok, przystanków, wiat, a także na utrzymanie w czystości przystanków i wiat. Zaznaczyła przy tym, iż wydzielone pasy ruchu dla komunikacji miejskiej, o których mowa we wniosku, to pasy ruchu, na których znajdują się torowiska tramwajowe; natomiast zatoki to miejsca, z których korzysta tramwaj np. przy wymijaniu się.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odliczania podatku naliczonego z faktur, z tytułu ponoszenia wydatków bieżących:

* za prace remontowe wydzielonych pasów ruchu dla komunikacji miejskiej, zatok, przystanków, wiat,

* za prace remontowe infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych wraz z wyposażeniem,

* za utrzymanie czystości przystanków i wiat.

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego treść art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT, które będą dokumentowały wydatki związane bezpośrednio z torowiskami tramwajowymi wraz z infrastrukturą (za prace remontowe wydzielonych pasów ruchu dla komunikacji miejskiej, zatok, przystanków, wiat, infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych wraz z wyposażeniem, za utrzymanie czystości przystanków i wiat), ponieważ są one związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Sprzedaż opodatkowana to w przypadku Gminy sprzedaż biletów komunikacji miejskiej, uprawniających do skorzystania ze środka transportu. Gmina stwierdziła, iż pomimo tego, że obowiązek zabezpieczenia zbiorowego transportu jest zadaniem własnym gminy, to sprzedaż biletów pasażerom jest już sferą prawa cywilnego, gdyż pasażer nabywając bilet zawiera umowę o przewóz w rozumieniu art. 774 Kodeksu cywilnego.

W ocenie Gminy, treść art. 41 ust. 2 i poz. 142 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, według którego bilety będące dokumentem na zawarcie umowy na świadczenie usług przewozu podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, wskazuje, iż będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą biletów, o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup usług związanych z utrzymaniem infrastruktury torowisk.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przypadki, w których nabycie towarów i usług nie uprawnia podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostały przez ustawodawcę określone w art. 88 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1.

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a.

wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,

b.

w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;

2.

transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3.

wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;

4.

wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a.

stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b.

podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c.

potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5.

faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego; (...)

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według treści ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1.

ładu przestrzennego (...),

2.

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

3.

(...) utrzymania czystości i porządku,

a.

(...)

4.

lokalnego transportu zbiorowego, (...).

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina Miasto będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nabyła na podstawie umowy sprzedaży torowiska tramwajowe wraz z infrastrukturą stanowiącą własność miejskiego zakładu komunikacji. Dokonuje sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, która stanowi Jej dochód i jest opodatkowana 7% stawką podatku.

W uchwale budżetowej i Wieloletnim Planie Inwestycyjnym na lata 2010 - 2014 Gminy Miasta została zaplanowana inwestycja dotycząca modernizacji sieci tramwajowej, po zakończeniu której Gmina będzie miała obowiązek dokonywać bieżących prac remontowych i utrzymywać w czystości, gdyż infrastruktura torowo-sieciowa, sygnalizacja świetlna, stacje transformatorowe wraz z wyposażeniem są zaliczone do środków trwałych Gminy Miasta. Wskazano, że wydatki dotyczące remontów ww. środków trwałych, jak również wydzielonych pasów ruchu dla komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat oraz utrzymania czystości przystanków i wiat, służą sprzedaży opodatkowanej, zaznaczając, iż wydzielone pasy ruchu dla komunikacji miejskiej i zatoki to elementy infrastruktury drogowej, z których bezpośrednio korzystają tramwaje.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do remontów bieżących infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych oraz wydzielonych pasów ruchu dla komunikacji miejskiej, zatok - o ile są one wydzielone dla komunikacji tramwajowej - a także remontów i utrzymania czystości wiat i przystanków, gdyż zakupy te będą miały związek ze sprzedażą opodatkowaną (sprzedażą biletów komunikacji miejskiej), jeżeli - jak wynika z wniosku - sprzedaż ta będzie dokonywana przez Gminę.

Jednocześnie nadmienia się, iż kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w związku z inwestycją dotyczącą modernizacji infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-600a/10/AP.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl