ITPP2/443-578/09/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży odzieży używanej otrzymywanej nieodpłatnie z innego kraju Wspólnoty Europejskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży odzieży używanej otrzymywanej nieodpłatnie z innego kraju Wspólnoty Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani m.in. sklep komisowy (techniczny). Chciałaby Pani rozszerzyć asortyment i rozpocząć sprzedaż odzieży używanej. Odzież zamierza Pani pozyskać nieodpłatnie w Londynie, gdzie od lat przebywają Pani dzieci i chcą przekazywać odzież w drodze darowizny. Posiada Pani kasę fiskalną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do ceny sprzedaży ww. odzieży należy doliczyć podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sytuacji nie są spełnione warunki z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Pani dzieci nie są przedsiębiorcami, ani "płatnikami" podatku od towarów i usług. Nie dochodzi również - w Pani ocenie - do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie spełniona jest definicja dostawcy towarów. W związku z powyższym pozyskane w ten sposób towary nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym, w tym przede wszystkim handlowców.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że prowadząc komis zamierza Pani rozszerzyć zakres działalności o sprzedaż odzieży używanej, otrzymywanej w formie darowizny od swoich dzieci mieszkających w Londynie.

Na tym tle powzięła Pani wątpliwość co do kwestii opodatkowania sprzedaży ww. odzieży.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych ruchomości, które zostaną nabyte w celach zarobkowych (zamiar sprzedaży ujawniony zostaje już w momencie nabycia pod tytułem darmym), będzie przejawem prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, w związku z tymi transakcjami wystąpi Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji bowiem, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykonuje czynności inne niż te, które są przedmiotem jego działalności, a mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, aby czynności te (tu: dostawa odzieży) nie podlegały opodatkowaniu. Na taką kwalifikację prawnopodatkową nie może mieć wpływu nieodpłatny charakter nabycia towarów, które mają być sprzedawane, gdyż w na gruncie niniejszej sprawy decydujące są przesłanki wykonywania przez Panią czynności mających znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w postaci handlu (nabycie towaru w celu odsprzedaży) oraz fakt realizowania ich za odpłatnością.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania czynności nieodpłatnego otrzymania ww. towarów (odzieży używanej) od dzieci mieszkających w Londynie, za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznać należy, że czynność ta nie spełni definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, gdyż - jak Pani wskazała - dostawcy odzieży "nie są przedsiębiorcami, ani płatnikami podatku od towarów i usług", ponadto według art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy WNT winno się odbywać za wynagrodzeniem. Tym samym stanowisko Pani w tym zakresie jest właściwe.

Jednak w związku z niemającym oparcia w przepisach uznaniem przez Panią, że sprzedaż otrzymanej nieodpłatnie odzieży używanej nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga ewentualnych praw i obowiązków podatkowych związanych z nieodpłatnym przekazaniem ww. towarów przez Pani dzieci, gdyż o ich powstaniu mogą przesądzać jedynie przepisy obowiązujące w kraju, z którego następuje przemieszczenie tych towarów (tu: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.