ITPP2/443-566/11/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Budowa parkingu i drogi dojazdowej wraz z infrastrukturą techniczną oraz zagospodarowanie terenu wokół kościoła"- jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Budowa parkingu i drogi dojazdowej wraz z infrastrukturą techniczną oraz zagospodarowanie terenu wokół kościoła".

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Parafia zawarła umowę na realizację projektu pn. "Budowa parkingu i drogi dojazdowej wraz z infrastrukturą techniczną oraz zagospodarowanie terenu wokół kościoła" współfinansowanego ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, działanie "Odnowa i rozwój wsi". Program przewiduje dofinansowanie 75% kosztów kwalifikowanych. Koszty kwalifikowane to zaakceptowane przez organ dotacyjny wydatki w kwocie netto (bez podatku od towarów i usług), albo wydatki poniesione w kwocie brutto, w przypadku gdy beneficjent (Parafia) nie ma możliwości odliczenia podatku.

Parafia, mimo tego że posiada numer NIP, nie jest podatnikiem VAT-czynnym. Korzysta ze zwolnienia podmiotowego. W ramach projektu zamierza wybudować parking dla samochodów osobowych (utwardzony kostka polbruku) i drogi dojazdowej (nawierzchnia jezdni z betonu asfaltowego) wraz z infrastrukturą techniczną (m.in. sieć kanalizacji deszczowej, zbiornik odparowujący, wyniesienie kolizji teletechnicznych, oświetlenie parkingu), remont istniejącej nawierzchni betonowej w otoczeniu kościoła (wymiana na kostkę polbruku) oraz wymianę przęseł ogrodzenia, bram i bramki. Po zakończeniu zadania, inwestycja będzie stanowić własność Parafii i nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Obiekt będzie ogólnodostępny, za korzystanie z niego nie będą pobierane żadne opłaty, a Parafia nie będzie uzyskiwać żadnych przychodów. Celem projektu jest poprawa funkcjonalności i wizerunku wsi nie zaś generowanie dochodów. Parafia nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Parafia, będąc podatnikiem podmiotowo zwolnionym od podatku od towarów i usług, ma możliwość odliczenia podatku naliczonego w ramach dokonywanych zakupów towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie jest możliwe odzyskanie podatku od towarów i usług zakupionych w celu realizacji projektu. Parafia wskazała, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji podatników tego podatku. Towary i usługi niezbędne do wykonania planowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Parafia nie jest podatnikiem VAT-czynnym. Na podstawie zawartej umowy będzie realizowała projekt polegający na budowie parkingu i drogi dojazdowej wraz z infrastrukturą techniczną oraz zagospodarowaniu terenu wokół kościoła. Po zakończeniu projektu parking i droga dojazdowa stanowić będą własność Parafii i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Parafii nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem poniesione wydatki nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Parafii nie będzie przysługiwało również prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o które się ubiega nie są środkami, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.