ITPP2/443-566/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008 r. (data wpływu 26 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania dodatkowego wynagrodzenia otrzymanego z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupów - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania dodatkowego wynagrodzenia otrzymanego z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie obrotu materiałami biurowymi. Spółka zawiera ze swoimi odbiorcami umowę handlową, której przedmiotem jest określenie zasad współpracy obejmujące warunki sprzedaży i dostaw papieru, materiałów eksploatacyjnych do urządzeń biurowych i komputerowych, artykułów papierniczych, biurowych, spożywczych oraz chemii gospodarczej.

Spółka zobowiązuje się między innymi do:

* dostarczania klientowi Startowego Pakietu Identyfikacji - elementów reklamy zewnętrznej, materiałów reklamowych i promocyjnych, programu oraz zasad wizualizacji działań oraz oznakowania siedziby klienta,

* organizowanie akcji marketingowych, reklamowych i promocyjnych,

* dostarczania klientowi produktów i usług wymienionych w umowie, na warunkach w niej określonych.

Klienci natomiast zobowiązują się między innymi do:

* zakupów towarów i usług objętych umową od Spółki lub wskazanych przez nią dostawców,

* posługiwania się w swoich działaniach wobec swoich klientów wyłącznie materiałami zgodnymi z wizerunkiem programu określonego w umowie,

* pomocy w przeprowadzaniu przez Spółkę akcji marketingowych, reklamowych i promocyjnych oraz poprzez informowanie o nich klientów końcowych i dostarczanie im reklam i ofert promocyjnych oraz innych materiałów.

Istotnym elementem umowy jest określony plan obrotów Spółki z każdym z klientów oraz fakt, że Spółka zobowiązuje się do wypłacania klientom wynagrodzenia za wykonanie tego planu. Prawo do wynagrodzenia związane jest wyłącznie z wykonaniem planu obrotów, pozostałe wzajemne działania znajdują swoje odbicie w poziomie obowiązujących cen towarów i usług oraz systemie rabatowania i skont.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy klienci Spółki obowiązani są wystawić faktury z tytułu wykonania usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w sytuacji uzyskania prawa do wypłaty określonego w umowie wynagrodzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznawanie klientom Spółki (odbiorcom) wynagrodzenia związanego z wykonaniem określonego planu obrotów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wypłata określonego w umowie i wypracowanego przez klientów wynagrodzenia powinna być udokumentowana notami księgowymi.

Przyznawane klientom wynagrodzenia nie są związane z żadną konkretną dostawą towarów, mają charakter płatności za dobrą współpracę mierzoną ilością sprzedanych towarów. Celem zapisów umowy w zakresie wynagrodzenia kwartalnego nie jest obniżenie cen dostarczanych klientom towarów - to uregulowane jest w osobnych punktach umowy i dotyczy innych zachowań zarówno Spółki jak i jej klientów.

Określone wynagrodzenie nie jest przyznawane za wykonanie jakichkolwiek czynności po stronie klientów Spółki, nie jest związane z powstrzymywaniem się przez klientów od wykonywania wskazanych w umowie czynności, ani ze wskazaniem czynności do wykonania.

Zdaniem Spółki przyznawane klientom wynagrodzenie związane jest jednoznacznie z wykonaniem transakcji sprzedaży objętych podatkiem od towarów i usług. Fakt wykonania określonego poziomu obrotów jest nierozerwalnie związane z podstawowymi transakcjami sprzedaży, nie może zatem stawać się odrębną transakcją w świetle ustawy o podatku od towarów i usług i spełnić jednocześnie warunków uznania go za usługę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu zdarzenia przyszłego się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Mając na uwadze treść powyższych uregulowań należy stwierdzić, że w sytuacji gdy dodatkowe wynagrodzenie uzależnione jest od dokonywania przez nabywców nabyć określonej ilości towarów w określonym czasie i wynagrodzenie to nie jest związane z żadną konkretną dostawą należy uznać, że wypłacona gratyfikacja finansowa związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez otrzymującego dodatkowe wynagrodzenie, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że podpisała Ona z odbiorcami swoich towarów umowy. Zawarto w nich postanowienia dotyczące planów obrotów, ustalonych dla każdego klienta Spółki indywidualnie. Osiągnięcie w okresie rozliczeniowym obrotów określonych we wspomnianym planie, skutkuje wypłatą przez Wnioskodawcę dodatkowego wynagrodzenia. Wnioskodawca podkreślił również, że wypłata dodatkowego wynagrodzenia nie jest związana z żadną konkretną dostawą i ma charakter płatności za dobrą współpracę mierzoną ilością sprzedanych towarów.

Z powyższego wynika, że zachowanie klientów Spółki ma bezpośredni wpływ na otrzymanie przez nich dodatkowego wynagrodzenia wypłaconego przez Wnioskodawcę. Należy uznać, że w niniejszym przypadku dochodzi do świadczenia usług skoro występuje świadczenie wzajemne: osiągnięcie określonego w umowie planu zakupów przez klientów i wypłata w związku z tym dodatkowego wynagrodzenia przez Wnioskodawcę. Wobec tego otrzymana gratyfikacja finansowa jest wynagrodzeniem za świadczenie usług stanowiących czynność podlegającą opodatkowaniu.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzająca w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę podatku i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższe oznacza, że w sytuacji, gdy klientami Wnioskodawcy otrzymującymi dodatkowe wynagrodzenie są czynni i zarejestrowani podatnicy podatku od towarów i usług, zobowiązani są oni do udokumentowania tej czynności fakturą VAT.

Końcowo stwierdzić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego dokumenty załączone do złożonego wniosku nie były przedmiotem analizy merytorycznej, a wydana interpretacja odnosi się do zdarzenia przyszłego w nim przedstawionego.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka z o.o. zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla jej kontrahentów realizujących przedmiotowe usługi, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.