ITPP2/443-53/09/EŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług doradztwa wykonywanych na rzecz kontrahenta zagranicznego - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług doradztwa wykonywanych na rzecz kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako podatnik podatku od towarów i usług, posiadający siedzibę na terenie Polski zawarł Pan umowę z firmą zagraniczną "K.", która działa na terenie Niemiec i tam posiada swoją siedzibę. Działa Pan na rzecz tej zagranicznej firmy jako doradca, świadcząc usługi w związku z rozwojem jej działalności na terenie Polski. Usługi te polegają na:

* doradztwie w zakresie lokalizacji nowych punktów sprzedaży w Polsce zgodnie ze strategią tej firmy,

* opiece i rozwoju istniejących oraz nowych partnerów w Polsce (informacja, szkolenia, motywowanie oraz odpowiedni poziom ekspozycji tej firmy w sklepach),

* negocjacjach i finalizowaniu kontraktów dotyczących sprzedaży w imieniu i na rzecz ww. firmy na terytorium Polski i Szwecji,

* załatwianiu i administracji wszelkich roszczeń dotyczących sprzedanych produktów,

* koordynacji kwestii dotyczących zamówień i logistyki,

* tłumaczeniu materiałów informacyjnych i marketingowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowe usługi świadczone przez podatnika na rzecz ww. firmy podlegają polskiemu podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi nie podlegają podatkowi od towarów i usług w Polsce. Wskazał Pan, iż od zasady ogólnej regulującej miejsce powstania obowiązku ustawodawca wprowadził szereg wyjątków. Jeden z nich wynika z art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy te stanowią, że w przypadku, gdy usługi, o których mowa w ust. 4, a zatem usługi prawnicze, rachunkowo - księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1), są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Pod pojęciem "podatnika" w rozumieniu wskazanej normy, rozumieć należy zarówno "podatnika", jak i "podatnika podatku od wartości dodanej". Oznacza to, że w przypadku, gdy przedmiotowe usługi niematerialne, w ramach których mieszczą się również usługi świadczone przez Pana, świadczona są na rzecz podatnika z innego państwa członkowskiego (Niemiec), miejscem ich opodatkowania będzie ten kraj, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawową zasadę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług zawiera art. 27 ust. 1 cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzone zostały odstępstwa uzależniające miejsce świadczenia od rodzaju wykonanych usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Regulacja zawarta w ww. przepisie odnosi się do usług niematerialnych. W art. 27 ust. 4 ustawy, wskazano, iż przepis ust. 3 stosuje się m.in. do usług:

3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń.

Ustawodawca wymieniając usługi w art. 27 ust. 4 ustawy, nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej usługi, należy zatem ww. pojęcie traktować szeroko i brać pod uwagę charakter świadczonej usługi.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca - na postawie zawartej umowy z firmą zagraniczną, działającą i posiadającą siedzibę na terytorium Niemiec - świadczy usługi jako doradca. Usługi te wykonywane są w związku z rozwojem działalności firmy zagranicznej na terenie Polski. Polegają one na doradztwie w zakresie lokalizacji nowych punktów sprzedaży w Polsce, opiece i rozwoju istniejących oraz nowych partnerów w Polsce, doradztwie w negocjacjach i finalizowaniu kontraktów dotyczących sprzedaży w imieniu i na rzecz firmy zagranicznej na terytorium Polski i Szwecji, załatwianiu i administracji wszelkich roszczeń dotyczących sprzedanych produktów, koordynacji kwestii dotyczących zamówień i logistyki oraz tłumaczeniu materiałów informacyjnych i marketingowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w świetle powołanych przepisów miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania przedmiotowych usług, jest miejsce, gdzie nabywca usługi (podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę) posiada siedzibę, tj. terytorium Niemiec. Oznacza to, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym miejscu wskazać należy, iż z cytowanego wyżej art. 5 ust. 1 ustawy wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z powyższego wynika, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały uznane za wykonane w tym państwie.

Zatem niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii miejsca opodatkowania usług wykonywanych przez Pan na terytorium Szwecji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.