ITPP2/443-513/09/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 23 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku właściwej dla usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, jako partner handlowy dużych firm informatycznych, oferuje swoim klientom na terenie Polski sprzęt informatyczny oraz usługi informatyczne. W ramach usług informatycznych oferuje również szkolenia specjalistyczne, prowadzone przez znajdujące się na terenie Polski centra szkoleniowe tych firm. Centra te "posiadają status Ministerstwa Edukacji", na prowadzenie szkoleń, w związku z czym wystawiają faktury ze stawką podatku VAT "zwolnione". W umowach zawartych przez Wnioskodawcę z klientami, oprócz zamówienia urządzeń informatycznych, często wyszczególnione będą pozycje: szkolenia. Będą to konkretne szkolenia dla pracowników tych klientów, które przeprowadzone będą w ww. centrach szkoleniowych firm informatycznych. Za przeprowadzenie przedmiotowych szkoleń centra szkoleniowe obciążą Wnioskodawcę fakturą VAT "zwolnione". Z kolei Wnioskodawca obciąży klienta na zasadzie "refakturowania" (bez naliczenia marży). Obciążenie klienta nastąpi poprzez wystawienie odrębnej faktury (refaktury), tylko i wyłącznie za szkolenie, które będzie wyszczególnione w zawartej umowie. Na gruncie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) usługi, których "refakturowania" będzie dokonywał Wnioskodawca, sklasyfikowane zostały w dziale 80.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku "refakturowania" usługi szkolenia Wnioskodawca winien zastosować zwolnienie, czy też stawkę podatku w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku "refakturowania" usług szkolenia winien zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług. Powyższe stanowisko oparł na treści rozmów przeprowadzonych w urzędzie skarbowym oraz Krajowej Informacji Podatkowej, jak również na podstawie informacji uzyskanych z Internetu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Jednocześnie w ust. 3 tego artykułu ustawodawca wskazuje, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z zapisem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, że ustawodawca krajowy nawiązał pośrednio do art. 28 ww. Dyrektywy, włączając do przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, taki schemat pośrednictwa w świadczeniu usług, poprzez zapis obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. art. 30 ust. 3 ustawy. Przepis ten przesądza, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi albo zwolnienie od podatku.

Konstrukcja większości przepisów z zakresu podatku od towarów i usług, które wprowadzają stawkę preferencyjną albo zwolnienie od podatku, wskazuje, że - co do zasady - zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.)

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 7 wymieniono usługi w zakresie edukacji, oznaczone jako "ex 80".

Należy przy tym zaznaczyć, że użycie przez ustawodawcę, dla usług korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, oznaczenia "ex" przy grupowaniu PKWiU, oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca oferuje swoim klientom sprzęt informatyczny oraz usługi informatyczne. W związku z realizowaną w ww. zakresie sprzedażą oferuje szkolenia specjalistyczne (dla pracowników klientów), prowadzone przez centra szkoleniowe firm z branży informatycznej. Za przeprowadzenie przedmiotowych szkoleń centra szkoleniowe obciążą Wnioskodawcę fakturą VAT z zastosowaniem zwolnienia od podatku. Z kolei Wnioskodawca obciąży klienta kosztami bez naliczenia marży. Obciążenie kosztami nastąpi poprzez wystawienie odrębnej faktury (refaktury) za szkolenie, w sytuacji, gdy zamówienie na jego wykonanie zostanie wyodrębnione w umowie.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 załącznika nr 4 do tej ustawy, oraz opierając się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznej (PKWiU 80), należy uznać, iż świadczenie przez Wnioskodawcę (działającego we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej) usług szkoleniowych, o ile będą one świadczeniem niezależnym od dokonywanych przez niego dostaw towarów, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku. Jednakże w sytuacji, gdy świadczenie usługi szkoleniowej będzie miało charakter pomocniczy w stosunku do realizowanych dostaw towarów, jako czynności zasadniczych i docelowych, zastosowanie do nich będzie miała stawka podatku właściwa dla zbywanego towaru.

Jednocześnie informuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszą interpretacje wydano wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.