ITPP2/443-51/10/MD - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych, przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 26 marca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 marca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółdzielni jest prowadzenie zespołowej produkcji roślinnej i zwierzęcej. Spółdzielnia posiada grunty rolne o powierzchni 44 ha, zakupione w 1987 r. W 2009 r. działka o powierzchni 3 ha została przekwalifikowana w planie zagospodarowania przestrzennego na tereny zabudowy rekreacji indywidualnej. Teren ten został podzielony geodezyjnie na 21 działek o pow. od 11 do 14 arów. Powyższe działki przeznaczone są do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży działek należy naliczyć podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek towarów i usług od sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę rekreacyjną wynosi 0 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22 %, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie ściśle określonych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22 %, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczonymi pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Regulacje dotyczące zastosowania stawki podatku w wysokości 0 % przy dostawie towarów zawarte są w: art. 41 ust. 3, 4, 5, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10, 18, 22, 25, 26 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 9, 10, 11 i 39 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Żadna z wymienionych regulacji nie przewiduje zastosowania 0 % stawki podatku do sprzedaży gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółdzielnia, jako podmiot prowadzący zespołową produkcję roślinną i zwierzęcą, zamierza zbyć 21 działek o pow. od 11 do 14 arów, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zakwalifikowane są jako tereny zabudowy rekreacji indywidualnej.

Na tym tle powzięła wątpliwość dotyczącą opodatkowania sprzedaży ww. działek.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane przepisy z zakresu podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 41 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy stwierdzić, że skoro - jak wynika ze złożonego wniosku - działki, które Spółdzielnia zamierza sprzedać, w planie zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę (rekreacyjną), to ich sprzedaż - przy założeniu, że są to grunty niezabudowane - nie korzysta z żadnej preferencji określonej w przepisach z zakresu podatku od towarów i usług, w tym wskazanej przez Spółdzielnię stawki 0 %. Tym samym ich sprzedaż winna być opodatkowana stawką podatku w wysokości 22 %.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.