ITPP2/443-5/10/AJ - Sposób uwzględnienia sprzedaży usług budowlanych świadczonych poza granicami kraju.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wykazywania świadczonych usług budowlanych poza granicami kraju w deklaracji VAT-7- jest nieprawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wykazywania świadczonych usług budowlanych poza granicami kraju w deklaracji VAT-7.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Świadczy Pan usługi - roboty budowlane na nieruchomościach położonych w innych krajach Unii Europejskiej, konkretnie w Danii i Niemczech. Podatek należny z tytułu świadczonych usług opłacany jest w Danii i w Niemczech. Ponadto wskazał Pan, że posiada duński i niemiecki numer identyfikacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy uwzględnić sprzedaż usług budowlanych świadczonych poza granicami kraju w deklaracji VAT-7 w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość sprzedaży usług świadczonych na nieruchomościach położonych poza granicami kraju, powinna być wykazywana w poz. 21 deklaracji VAT-7 w wartości brutto w okresie wystąpienia obowiązku podatkowego dla tych usług w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowią powyższe przepisy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Od dnia 1 stycznia 2010 r., w ustawie o podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wprowadzono nowe regulacje. Zasady ogólne określenia miejsca świadczenia usług w przyjętych rozwiązaniach legislacyjnych Działu V rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług", uzależniają określenie tego miejsca od tego, czy usługi świadczone są na rzecz podatnika, czy też na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Od przyjętych ogólnych zasad określenia miejsca świadczenia usług przyjęto wyjątki.

I tak w myśl art. 28e, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich ja ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że świadczy Pan usługi budowlane na nieruchomościach położonych w Danii i Niemczech, a podatek należny rozlicza w kraju, w którym usługa jest świadczona. Ponadto wskazano, że posiada Pan numery identyfikacji podatkowej zarówno duński jak i niemiecki.

Powyższe oznacza, że miejscem świadczenia usług budowlanych wykonywanych przez Pana, zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, a tym samym ich opodatkowania będzie terytorium Danii bądź Niemiec.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-7), stanowiący załącznik Nr 1 do tego rozporządzenia. Z ww. wzoru deklaracji VAT-7 wynika, iż podatnik dokonujący transakcji poza terytorium kraju jest obowiązany do wykazania ich wartości w poz. 21 deklaracji VAT-7. Znajduje to potwierdzenie w załączniku Nr 3 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), gdzie wskazano, iż w części C "Rozliczenie podatku należnego" w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów i świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W poz. tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w świetle powołanych przepisów, w przypadku świadczenia usług na nieruchomościach położonych w Dani lub Niemczech w polu 21 deklaracji VAT-7 powinna być wykazana ich wartość tylko w sytuacji gdy, w związku z usługami budowlanymi świadczonymi na terytorium tych państw dokonuje Pan zakupów, z tytułu których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego lub prawo do zwrotu podatku. W każdym innym przypadku pole to nie powinno być wypełniane. W związku z tym, że w stanowisku wskazał Pan, iż poz. 21 deklaracji należy wypełnić niezależnie od tego, czy dokonywano zakupów, z tytułu których przysługuje prawo do odliczenia podatku, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.