ITPP2/443-483/09/EŁ - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania towarów osobom fizycznym i prawnym prowadzącym działalność gospodarczą oraz osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej tytułem nagród, do których nabyli prawo w drodze losowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania uczestnikom loterii nagród rzeczowych, przy zakupie których zostanie odliczony podatek naliczony - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania uczestnikom loterii nagród rzeczowych, przy zakupie których zostanie odliczony podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji elementów samochodowych instalacji gazowych. W celu zwiększenia sprzedaży i umocnienia swojej pozycji na rynku przystąpiła do organizacji loterii promocyjnej "A", skierowanej zarówno do właścicieli samochodów, którzy dokonują montażu samochodowej instalacji gazowej jak i przedsiębiorstw zajmujących się montażem tych instalacji. Organizowana loteria spełnia definicję loterii promocyjnej, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych. W przypadku loterii promocyjnej Spółka jest zobligowana uprzednio uzyskać odpowiednie zezwolenie Ministra Finansów, wymagane na podstawie przepisów tej ustawy. Laureaci loterii w drodze losowania nabędą prawo do otrzymania określonych nagród rzeczowych, którymi będą m.in. samochód osobowy, skutery. Nagrody, które Spółka wyda laureatom będą stanowić Jej własność, a przy ich nabyciu odliczy podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie towarów - nabytych przez Spółkę i od których odliczy ona podatek naliczony - osobom fizycznym i prawnym prowadzącym działalność gospodarczą oraz osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej tytułem nagród, do których nabyli prawo w drodze losowania, a więc na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Po powołaniu treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz art. 7 ust. 2 ww. ustawy, Wnioskodawca wskazał, iż z ich treści wyraźnie i jednoznacznie wynika, że w wypadku nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podniósł, iż w przedstawionym opisie nie może zachodzić wątpliwość co do tego, że Spółka przekazuje nabyte towary na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a więc nie może też zachodzić wątpliwość, że czynność ta nie jest opodatkowana tym podatkiem.

Swoje stanowisko Spółka oparła na orzeczeniu wydanym przez Naczelny Sąd Administracyjny z 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08, który wydany został w rozszerzonym składzie, tj. siedmiu sędziów. W wyroku tym Sąd uznał, iż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ww. ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści ust. 3 tego artykułu wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest uwzględnienie brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 powołanej ustawy, przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Bowiem gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zauważyć należy także, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, iż wskazane czynności są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego. Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie niezwiązane z przedsiębiorstwem.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), będącej odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu. Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej wynika bowiem, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności. W związku z tym, także nieodpłatne przekazanie towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami ww. Dyrektyw.

W związku z powyższym, z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 7 ust. 2 i 3) wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Z opisu przedstawionego we wniosku (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca w celu zwiększenia sprzedaży i umocnienia swojej pozycji na rynku przystąpił do organizacji loterii promocyjnej, skierowanej do właścicieli samochodów, którzy dokonują montażu samochodowej instalacji gazowej, jak i przedsiębiorstw zajmujących się montażem tych instalacji. Laureaci w drodze losowania nabędą prawo do otrzymania nagród rzeczowych (m.in. samochodu osobowego, skuterów). Nagrody, które Spółka wyda laureatom uprzednio zakupi i odliczy podatek naliczony przy ich nabyciu.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca podał, że skorzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania. W kwestii istnienia prawa do odliczenia tego podatku nie przedstawiono własnego stanowiska w sprawie, oraz nie zadano pytania w tym zakresie, zatem jego istnienie nie podlegało ocenie. Rozpatrując złożony wniosek przyjęto, że Wnioskodawca miał takie prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeśli Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przedmiotowych towarów, które nie spełniają przesłanek wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, (a więc nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4), to ich nieodpłatnie przekazanie osobom fizycznym i prawnym prowadzącym działalność gospodarczą oraz osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, w ramach organizowanej loterii, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.