ITPP2/443-469/11/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Aktem notarialnym otrzymała Pani w darowiźnie od swojego męża działkę nr 888/6 (w ewidencji widnieje jako niezabudowana). Jest Pani także właścicielem innej działki, dla której jest wydane pozwolenie na budowę domu mieszkalnego. Jednak wraz z mężem nie mają Państwo gotówki na tą budowę, a także innego mieszkania, ani domu mieszkalnego. Wobec tego zamierzacie go wybudować, aby mieć gdzie mieszkać (obecnie wynajmujecie mieszkanie). Taki był cel ww. darowizny. Za poradą notariusza zdecydowaliście się sprzedać ww. działkę 888/6. Mąż stał się jej właścicielem w wyniku nabycia spadku po ojcu (spadek z 1996 r.) i zniesienia współwłasności nieruchomości. Spadkobiercami byli: żona ojca, brat i Pani mąż. Postanowienie spadkowe dzieliło masę spadkową po 1/3 dla każdego spadkobiorcy.

Grunty oraz gospodarstwo rolne zostało podzielone i wyodrębniono część - kilka działek o różnej powierzchni. Pani mąż stał się właścicielem kilku działek, a reszta pozostała nadal we współwłasności matki i brata. W 2010 r. miejscowo ść J. została przyłączona do miasta K. Grunty w miejscowości J. ze względu na bliskość do miasta są gruntami rolnymi, jednak tak naprawdę, są to grunty potencjalne pod zabudowę. Ponieważ od 1990 r. są sukcesywnie zabudowywane, grunty nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, są to grunty nieużytkowane rolniczo, nieuprawiane. Grunty, które mają być przedmiotem sprzedaży były (są) gruntami sklasyfikowanymi w ewidencji gruntów jako R - grunty orne. Na dzień dzisiejszy mąż Pani jest osobą niepracującą, ubezpieczoną w KRUS.

Jest to pierwsza Pani sprzedaż działki budowlanej (niezabudowanej), w tym roku i w ogóle, nie sprzedawała Pani działek wcześniej. W zeszłym roku sprzedała Pani jedynie nieruchomość rolną (siedlisko) zakupione na kredyt w 2007 r. (2 działki). Na działce zabudowanej domem była Pani zameldowana, natomiast z tytułu sprzedaży drugiej (rolnej, niezabudowanej) "odprowadziła" Pani podatek dochodowy. Tylko Pani była właścicielką tej nieruchomości.

Ponadto przewiduje Pani możliwość sprzedaży darowanej działki nr 888/7 (działka niezabudowana, oznaczona jako "Bp"). Celem tej sprzedaży będzie również zamiar budowy domu mieszkalnego i uzyskania gotówki na ten cel. Jedna z działek została sprzedana po cenie określonej w akcie notarialnym, druga zostanie sprzedana taniej (ze względu na istniejący rynek i spadek cen gruntów w okolicy). Nie planuje Pani innej sprzedaży w najbliższym czasie. Nie traktuje Pani tych dwóch sprzedaży (dokonanej i planowanej), jako zarobku tylko uzyskanie funduszy na budowę domu. Jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, ale tylko w zakresie określonym w ewidencji działalności gospodarczej. Ww. działki nie są wprowadzone do Pani działalności gospodarczej, nie są majątkiem firmowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy w przypadku sprzedaży działki 888/6 należało uiścić podatek od towarów i usług.

* Czy przy planowanej sprzedaży działki nr 888/7 należy doliczyć podatek od towarów i usług.

* Czy fakt prowadzenia działalności jednoosobowej gospodarczej w zakresie usług - rzeczoznawca majątkowy ma znaczenie w tych dwóch przypadkach.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż tych dwóch działek (dokonana i planowana) nie jest sprzedażą handlową. Jej celem jest uzyskanie funduszy na budowę domu mieszkalnego. W przypadku posiadania działek niezabudowanych, korzystniej jest sprzedać dwie i przeznaczyć pieniądze na budowę, niż zaciągać kredyt na całą budowę. Pani zdaniem, jeśli jest to sprzedaż powodowana celem mieszkalnym, niehandlowym (celem nie jest uzyskanie dochodu), to nie należy doliczać podatku od towarów i usług w tych dwóch przypadkach. Gdyby wiązało się to ze sprzedażą 3,4,5 i więcej działek to zgodziłaby się Pani, że to nie jest tylko na cele mieszkalne, ale także dla uzyskania dochodu.

Jednocześnie uznała Pani, że sprzedaż nieruchomości będącej majątkiem osobistym, odrębnym, nie ma związku z prowadzoną działalnością, a jedynie podlega rocznemu rozliczeniu w deklaracji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że dokonała Pani sprzedaży działki budowlanej (nr 888/7) oraz planuje Pani sprzedaż kolejnej takiej działki (nr 888/7). Obie uzyskała Pani w drodze darowizny od męża. Celem obu transakcji było (jest) uzyskanie środków finansowych na budowę budynku mieszkalnego. Ponadto w ubiegłym roku sprzedała Pani nieruchomość rolną (siedlisko), której była jedynym właścicielem (jej nabycie miało miejsce w 2007 r.). Jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, ale tylko w zakresie określonym w ewidencji działalności gospodarczej (rzeczoznawstwo majątkowe). Ww. działki nie były (nie są) wprowadzone do Pani działalności gospodarczej, nie są (były) majątkiem firmowym. Grunty nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, nie były użytkowane rolniczo. W ewidencji gruntów sklasyfikowane są jako R - grunty orne.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży działek gruntu (nawet przeznaczonych pod zabudowę), działała Pani w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że nabyła Pani grunt w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. W konsekwencji sprzedając te działki korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy uznać - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowoadministracyjne - że sprzedaż opisanych powyżej działek nie podlegała (nie będzie podlegać) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych podstaw, aby uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług. Jak słusznie Pani zauważyła, na powyższą kwalifikację prawnopodatkową nie ma wpływu, fakt prowadzenia bez Panią działalności gospodarczej w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo należy zaznaczyć, że tutejszy organ nie dokonywał oceny dokumentów załączonych do wniosku, bowiem zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, zatem niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawione we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.