ITPP2/443-464/09/MD - Darowizna, na rzecz Skarbu Państwa, przysługującego gminie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-464/09/MD Darowizna, na rzecz Skarbu Państwa, przysługującego gminie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 4 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny na rzecz Skarbu Państwa prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny na rzecz Skarbu Państwa prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz ze znajdującym się na nim budynkiem.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości gruntowej, natomiast Gmina jest jej użytkownikiem wieczystym. Gmina nabyła prawo użytkowania ww. działki (wówczas niezabudowanej) aktem notarialnym w dniu 15 stycznia 1998 r. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, jak również nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do budynku posadowionego na tej nieruchomości. Przedmiotowa działka, wraz z przyłączami infrastruktury technicznej, została użyczona Państwowej Straży Pożarnej z przeznaczeniem na siedzibę Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej, która z własnych środków wybudowała na tej nieruchomości ww. budynek. Komendzie nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionymi kosztami. Budynek został całkowicie oddany do użytku w 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy darowizna, na rzecz Skarbu Państwa, przysługującego Gminie prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości gruntowej, wraz ze znajdującym się na niej budynkiem wybudowanym przez Państwowej Straży Pożarnej z jej własnych środków finansowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22 %.

Zdaniem Gminy darowizna, na rzecz Skarbu Państwa, prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek wybudowany przez Państwowej Straży Pożarnej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług co do zasady podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny.

Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

W świetle bowiem, art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

*

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza darować na rzecz Skarbu Państwa przysługujące jej prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od nabycia prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, jak również nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do budynku na niej posadowionego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy, oraz wynikające z tych regulacji następstwa prawne, należy potwierdzić stanowisko Gminy, iż darowizna prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem (tj. nieodpłatna dostawa towarów, co których nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenie podatku naliczonego), o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl