ITPP2/443-462c/10/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia przez Gminę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Urząd Gminy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia przez Gminę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Urząd Gminy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Gminy, jako jednostka obsługująca Gminę, do dnia 30 kwietnia 2010 r. był zarejestrowany jako "płatnik" podatku od towarów i usług. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędów. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina posiada osobowość prawną. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy). Jednostka samorządu terytorialnego, jaką jest gmina, nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału urzędu.

Po 1 maja 2010 r. zostało złożone do właściwego urzędu skarbowego, zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z) przez Urząd Gminy. Jednocześnie w tym samym terminie, zostało złożone zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług Gminy, której został nadany odrębny NIP, jako potwierdzenie zarejestrowania nowego podmiotu, którym posługuje się na zasadach określonych w art. 96 ust. 11 ustawy. W konsekwencji Gmina i Urząd posiadają dwa odrębne NIP-y, jednak służące do innych celów rozliczeniowych. Sporządzane jest jedno wspólne rozliczenie deklaracyjne dla podatku od towarów i usług VAT-7. Wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia NIP (faktury VAT) sporządzane i wystawiane przez Urząd z tytułu czynności przypisanych prawnie Gminie, są sygnowane Jej NIP-em. Powyższe spowodowane było dostosowaniem się do ukształtowanego i przeważającego poglądu, iż to jednostka samorządu terytorialnego, czyli gmina, jako osoba prawna, winna być podatnikiem podatku od towarów i usług, a nie obsługujący ją urząd, będący jednostką budżetową.

Wątpliwości, jakie się pojawiają z zaistniałym stanem faktycznym, t.j. przeprowadzonym wyrejestrowaniem, jako podatnika podatku od towarów i usług, Urzędu i zarejestrowaniem Gminy, dotyczą spraw związanych z uznaniem lub nie tożsamości i ciągłości Urzędu i Gminy, jako tego samego podatnika. Do tej pory umowy z dostawcami usług podpisane były przez Urząd Gminy. W niektórych przypadkach były to umowy na czas określony (np. telefony komórkowe). Wypowiedzenie ich przed terminem wiązałoby się z utratą określonych korzyści. W związku z tym powstała sytuacja, w której dostawcą usług jest Gmina, ale niektóre faktury dokumentujące zakup towarów i usług służących sprzedaży opodatkowanej wystawione są na Urząd Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jeżeli na fakturze dokumentującej zakup towaru i usług, jako nabywcy są dane Urzędu Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Urząd Gminy będąc przez lata zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z decyzją właściwego urzędu skarbowego, reprezentował w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu Gminę. Fakt wyrejestrowania Urzędu i zarejestrowania jako podatnika Gminy, z innym numerem NIP, powinien z punktu widzenia rozliczeń z tytułu tego podatku stanowić neutralną czynność techniczną, nie wywierającą żadnych negatywnych skutków, czy zakłóceń w postaci rozliczeń z tytułu tego podatku. Zarejestrowanie przed laty, jako podatników, nie gmin a urzędów je reprezentujących było powszechną praktyką akceptowalną i odbywającą się za zgodą organów podatkowych. W związku z powyższym w demokratycznym państwie prawa nie powinno wywoływać negatywnych skutków po stronie podatnika. Wyrejestrowanie Urzędu, jako podatnika podatku od towarów i usług i zarejestrowanie w jego miejsce Gminy, było efektem dostosowania się do przeważającego i kształtującego się od kilku lat poglądu wyrażanego przede wszystkim przez instytucje rozdzielające środki w ramach funduszy unijnych, iż zarejestrowanym podatnikiem winna być Gmina, a nie Urząd Gminy, będący jednostką budżetową i stanowiący aparat pomocniczy prezydenta (wójta, burmistrza), jako organu Gminy. Reasumując Gmina wskazała, iż w związku z wyrejestrowaniem Urzędu, jako podatnika podatku od towarów i usług i zarejestrowaniem Gminy, na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, występuje pełna ciągłość rozliczeń i tożsamość obu podmiotów, a przeprowadzona operacja miała charakter techniczny, mający na celu dokonanie prawidłowych zapisów rejestracyjnych w prowadzonych przez organ podatkowy ewidencjach.

W związku z tym Gmina uważa, że przysługuje Jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług, w przypadku gdy widnieją na nich dane Urzędu Gminy, jako nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ww. przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z regulacji art. 106 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna między innymi zawierać:

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej. Podkreślić należy, że prawidłowe oznaczenie nabywcy w treści faktury VAT jest bardzo istotne, bowiem posługiwanie się fakturą wystawioną na rzecz innego podatnika rodzi określone konsekwencje prawnopodatkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Urząd Gminy, jako zarejestrowany do dnia 30 kwietnia 2010 r. podatnik podatku od towarów i usług, miał zawarte umowy z dostawcami usług. W niektórych przypadkach były to umowy zawarte na czas określony (usługi telefoniczne), a ich wypowiedzenie przed upływem terminu wiązałoby się z utratą określonych korzyści. W związku tym niektóre faktury dokumentujące zakup towarów i usług są wystawiane na Urząd Gminy.

Biorąc po uwagę powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji kiedy nastąpi zmiana danych nabywcy, poprzez stosowną korektę, Gmina będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej uznania za podatnika Gminy lub Urzędu Gminy oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników dotyczących posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej, dokonano w interpretacjach odpowiednio o nr: ITPP2/443-462a/10/AD i ITPP2/443-462b/10/AD.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.